eminim eşlerimiz bizim kadar düşünmüyordur, biz kendimizi yiyip bitiriyoruz. adam 2.5 aydır ne kızını görmeye geliyor bırak görmeyi arayıp sormuyor bile. herşey için, beni huzursuz etmek için ablalarımı aramayı biliyor ama kızı için aramaz. ama ahkam kesmeyi üste çıkmayıda çok iyi becerir. onlar böyle yaparken üzülende biz, düşünmekten kafayı yiyecek olanda biz. doğum yaptığımdan beri bir huzurlu günüm olmadı. hala bazen zaman yaklaştıkça o kadar üzülüyorum ki sonra kendime kızıyorum kim için üzülüyorsun, sanki sana çok değer veren kıymetini bilen biriydi. sürekli azarlar, her fırsatta beni, ben olmasam ailemden birilerini küçümserdi, kendi ailesine bakmadan. bunlara rağmen ben ona o kadar düşkündümki, o kadar seviyordumki.hiç kıyamazdım. ona derdim hep senden maddi bir birşey istemiyorum senin ilgini sevgini göster bana. ama onun bana ne manevi ne maddi desteği hiç olmadı. hayatımda sadece konu mankeniydi. bende hala üzülüyorum ya ona kızıyorum.
