Boşanmış anneler , burada toplanalım, hayatı paylaşalım !

minimini .!.:

bende boşanma ve boşanmama arasında gidip geliyorum bu ara..eşime 2 defa boşanma davası açtım ama kızım babasını çok seviyor onsuz kalmasın ona bunu yapmayayım dşye vazgeçtim ama artık kendi canıma tak etti..dayanıcak gücüm kalmadı çok mutsuzum tükendim bittim hasta ettim kendimi..eğer dava açarsam bu son olucak asla vazgeçmiycem..o kadar aradayım ki kendi duygularım açısından değil kızım adına arada kalıyorum..ben onu dünyaya getirmek için 9 ay yattım düşük tehlikemden..herşeyin en iyisini en güzelini istedim ama ona vericeğim hayata bak..sürekli bunu düşünüyorum..evliliğimizde sorunlu olan taraf ben olmasam da sonuna kadar haklı olsam da kızım için üzülüyorum..napıcam bilmiyorum..ve ben ayrılırsam asla kızımı babasınla görüştürmek istemiyorum..çünkü baba olmadığını düşünüyorum..4 senelik evlilikte adam olmayan baba olamayan ayrıldıktan sonra mı olucakmış kızına baba!ne yapıcam bilmiyorum..sizler bu kararı nasıl verdiniz?bende eksik olan ne acaba bana yardımcı olur musunuz?bende eksik olan cesaret mi (kızıma yaşatcağım hayata mı cesaret edemiyorum) yoksa vicdan mı duygusallık mı?napmam lazım kendi adıma doğruyu bulmam için nolur fikirlerinizle boşanmayı yaşayan insanlar olarak bana yardımcı olun?bu kararı nasıl vereyim ki arkasında durabileyim kızım baba diye ağladığında bende ağlamıyım yada içim sızlamasın?

Genişletmek için tıkla...

boşanma kararını özellikle çocuklar varken almak oldukca zor ama bir kadının dayanma bitme ve tükenme noktası vardır o noktaya geldiğin an gözün hiçbir şeyi görmüyor..
benim eşim olacak adamın alkolü kumarı bitip tükenmeyen borçları vardı 9 yıl çektim en son bebeklerimvarken yine öğrendim yüklü miktarda borcu oldugunu o an bitti boşanıyorum dedim tek düşündüğüm çocuklarımın mama parasını o adamın borcuna kumarına ve alkolüne veremem oldu. ben borçlarını gündüz öğrendim iş yerimde akşam eve geldik borçları oldugunu öğrendiğimi ve boşanmak istediğimi söyledim ve süreç başladı zaten..
çevreden herkesin dediği 2 çocuk var sabret kimseyi dinlemedim çünki o evde yaşayan bendim neler çektiğimi ben biliyodum bu kararı aldığımda bebeklerim 1 yada 2 aylıktı.. babalarını tanımıyorlar şuan ve ben o evden gittiği andan itibaren huzuru mutluluğu buldum yanlız başımayım iki bebeğimle ne ailem nede tanıdığım biri var yaşadığım yerde ama ben çok mutluyum yaşantımdan işimden evime geldiğimde iki kuzumun beni karşılaması dünyalara bedel..

seninde yapacagın eksileri artıları tartman çocuk babaya düşkün olabilir onun gelecegini düşünerek iyi bir karar vermelisin huzursuz mutsuz bir evde evlat yetiştirmektense ayrı evde kızınla birlikte kuru bir ekmek ye ama huzurun yerinde olsun mutlu ol görki o zaman kızına nasıl davranıyosun hayata gülen gözlerle bakıyosun..
ayaklarının üzerinde duruyosan bir gelirin varsa inan bana herşeyin üstesinden kimseye muhtaç olmadan geliyosun buna sen bile şaşırıyosun..

ben boşanma kararımı vermeseydim şuan halen devam ediyor olsaydım inan ikizlerime şimdiki gibi annelik yapamayacaktım eşime olan sinirimi öfkemi onlardan çıkaracaktım kendimi tanıyorum o bana para yok diyecekti ben çocuklarımdan kısacaktım istediğimi alamayacaktım bebeklerime çok üzülecektik kim ne derse desin halende birleş diyen çok kişi var çevremde ben onla yaşadığım hayatı tekrardan yaşamak istemiyorum....

nasıl bir hayat istiyosan kızınla birlikte ona göre kararını ver umarım doğru bir karar verirsin ....

minimini .!.:

bende boşanma ve boşanmama arasında gidip geliyorum bu ara..eşime 2 defa boşanma davası açtım ama kızım babasını çok seviyor onsuz kalmasın ona bunu yapmayayım dşye vazgeçtim ama artık kendi canıma tak etti..dayanıcak gücüm kalmadı çok mutsuzum tükendim bittim hasta ettim kendimi..eğer dava açarsam bu son olucak asla vazgeçmiycem..o kadar aradayım ki kendi duygularım açısından değil kızım adına arada kalıyorum..ben onu dünyaya getirmek için 9 ay yattım düşük tehlikemden..herşeyin en iyisini en güzelini istedim ama ona vericeğim hayata bak..sürekli bunu düşünüyorum..evliliğimizde sorunlu olan taraf ben olmasam da sonuna kadar haklı olsam da kızım için üzülüyorum..napıcam bilmiyorum..ve ben ayrılırsam asla kızımı babasınla görüştürmek istemiyorum..çünkü baba olmadığını düşünüyorum..4 senelik evlilikte adam olmayan baba olamayan ayrıldıktan sonra mı olucakmış kızına baba!ne yapıcam bilmiyorum..sizler bu kararı nasıl verdiniz?bende eksik olan ne acaba bana yardımcı olur musunuz?bende eksik olan cesaret mi (kızıma yaşatcağım hayata mı cesaret edemiyorum) yoksa vicdan mı duygusallık mı?napmam lazım kendi adıma doğruyu bulmam için nolur fikirlerinizle boşanmayı yaşayan insanlar olarak bana yardımcı olun?bu kararı nasıl vereyim ki arkasında durabileyim kızım baba diye ağladığında bende ağlamıyım yada içim sızlamasın?

Genişletmek için tıkla...

Bu kararı almak çok zor burada eğirisini doğrusunu, babaları ile iletişimini nasıl sağlayacağınızı, çocuğunuza nasıl anlatacağınızı, bundan sonraki hayatınızı nasıl yürüteceğinizi hepsini planlıyor olmalısınız. Ancak bir konu var ki "ben ayrılırsam babasıyla görüştürmem" demişsiniz ya işte o mümkün değil, siz onun babası olmadığını düşünseniz de o adam babası. Bunu hiç bir düşünce, kural, kaide değiştiremez. Mahkeme de bile bunun önünü kesemezsiniz. Eşler birbiri ile ayrılırlar ancak annelikten ve babalıktan asla ayrılamazlar. çocuğunuz için ömrünüzün sonuna kadar o adamla irtibat halinde olmanız gerektiğini unutmayın derim. Boşanma işine gelice kararı verdikten sonra arkasında dik durmak önemli olan. Kararı almak değil o andan sonra dik durmak mesele. Burada profesyonel yardım almak gerekli. Hem avukatınız hem de psikologunuz gerek inanın bana yoksa aşılması zor...

Allah hakkınızda hayırlısını versin.

Lydx .!.:

Bu kararı almak çok zor burada eğirisini doğrusunu, babaları ile iletişimini nasıl sağlayacağınızı, çocuğunuza nasıl anlatacağınızı, bundan sonraki hayatınızı nasıl yürüteceğinizi hepsini planlıyor olmalısınız. Ancak bir konu var ki "ben ayrılırsam babasıyla görüştürmem" demişsiniz ya işte o mümkün değil, siz onun babası olmadığını düşünseniz de o adam babası. Bunu hiç bir düşünce, kural, kaide değiştiremez. Mahkeme de bile bunun önünü kesemezsiniz. Eşler birbiri ile ayrılırlar ancak annelikten ve babalıktan asla ayrılamazlar. çocuğunuz için ömrünüzün sonuna kadar o adamla irtibat halinde olmanız gerektiğini unutmayın derim. Boşanma işine gelice kararı verdikten sonra arkasında dik durmak önemli olan. Kararı almak değil o andan sonra dik durmak mesele. Burada profesyonel yardım almak gerekli. Hem avukatınız hem de psikologunuz gerek inanın bana yoksa aşılması zor...

Allah hakkınızda hayırlısını versin.

Genişletmek için tıkla...

tamam kabul ediyorum zor bir süreç boşanma işi ama bu psikologtan yardım almak kişiden kişiye değişir diye düşünüyorum...
benim bir avukatım oda işlemlerle ilgileniyor o kadar ben psikologum yok mesela olmasınada gerek yok zaten güçlüysen içinde çoğu şey bitmişse hiç gerek yokki yardım falan almana.. (istisnai durumlar ayrı tabii)..

Psikolog sizin için değil, çocuklarınız için ve onlara nasıl davranmanız gerektiğini öğrenmeniz için gerekli... Öfkenizle babadan uzak çocuk yetiştirmek ne kadar doğru bilmiyorum ama çocuklarınızın yanında sergileyeceğiniz her türlü davranış onların ilerideki yaşamlarında oluşacak psikolojilerine yansıyacak. Sağlıklı bireyler yetiştirmek isteniyorsa profesyonel yardıma her zaman ihtiyaç vardır, bu bir güç gösterisi değil ki...

Lydx .!.:

Psikolog sizin için değil, çocuklarınız için ve onlara nasıl davranmanız gerektiğini öğrenmeniz için gerekli... Öfkenizle babadan uzak çocuk yetiştirmek ne kadar doğru bilmiyorum ama çocuklarınızın yanında sergileyeceğiniz her türlü davranış onların ilerideki yaşamlarında oluşacak psikolojilerine yansıyacak. Sağlıklı bireyler yetiştirmek isteniyorsa profesyonel yardıma her zaman ihtiyaç vardır, bu bir güç gösterisi değil ki...

Genişletmek için tıkla...

haklısınız ben yanlış anlamışım çocuk için olduğunu algılayamadım çok doğru diyosunuz..
bazı kadınlarımız var evet kocasına olan öfkelerini çocuklara yansıtan onlara hayatı çekilmez hale getiren bu psikolojideki her kadının yardıma desteğe ihtiyacı her zaman olacaktır..
hayata gülen gözlerle bakan bireyler yetiştirmek önemli olan....

Lydx .!.:

Bu kararı almak çok zor burada eğirisini doğrusunu, babaları ile iletişimini nasıl sağlayacağınızı, çocuğunuza nasıl anlatacağınızı, bundan sonraki hayatınızı nasıl yürüteceğinizi hepsini planlıyor olmalısınız. Ancak bir konu var ki "ben ayrılırsam babasıyla görüştürmem" demişsiniz ya işte o mümkün değil, siz onun babası olmadığını düşünseniz de o adam babası. Bunu hiç bir düşünce, kural, kaide değiştiremez. Mahkeme de bile bunun önünü kesemezsiniz. Eşler birbiri ile ayrılırlar ancak annelikten ve babalıktan asla ayrılamazlar. çocuğunuz için ömrünüzün sonuna kadar o adamla irtibat halinde olmanız gerektiğini unutmayın derim. Boşanma işine gelice kararı verdikten sonra arkasında dik durmak önemli olan. Kararı almak değil o andan sonra dik durmak mesele. Burada profesyonel yardım almak gerekli. Hem avukatınız hem de psikologunuz gerek inanın bana yoksa aşılması zor...

Allah hakkınızda hayırlısını versin.

Genişletmek için tıkla...

benim dünkü yazıma cvp yazıp yardımcı olmaya çalışan tümmm arkadaşlara teşekkür ederim öncelikle...ve hepinize geçmiş olsun..kendinizden örnekler vermişsiniz bana saolun..
ben bi tek buna katılmıyorum..bazı babalar baba olmayı ve bi çocuğa ayrıldıktan sonra bile babalık yapmayı hak etmiyor..bunu kendi eşim için söylemiyorum yanlış anlamayın..benim eşim kötü baba değil kötü eş sadece.evet babalığı anlayamadığı idrak edemediği çok zaman oldu..ama o derece kötü baba değil..yanlışı olan ama özünde iyi olan baba diyim öyle anlatmaya çalışayım..benim cümlemde kastettiğim şuydu benle evliyken kızını 4 duvar arasında büyütmek varken evliliğini düzeltmek varken boşanıp o 4 duvardan çıkınca mı baba olucak yada ne kadar olabilcek?ben bunu kastetmiştim..benim bu konuda fikrim herkes için geçerli..ayrılma aşamasına gelene kadar çocuklarını düşünmeyen adamların ayrıldıktan sonra çocukları için neler yapabilceği konusunda şüphem var doğrusu..düşünsenize sen odamı ayrılana kadar defalarca uyarmışsın..bak yapma etme çocuğumuz yada çocuklarımız var düzel..onların hatrına düzel vb diye..ama o adam bunu bile kaile almamış..demekki çocuklarının gelecekleri onun için önemli değil..yani sen o adamdan ayrılıyorsun boşanıyorsun o aşamadan sonra ondan dört dörtlük babalık yada dört dörtlük olmasa bile doğru sürüst bi babalık beklemek bana tuhaf geliyor..eee adama sormazlar mı aklın nerdeydi diye?bu aşamaya neden gelindi diye?yani ben gösteriş babalığını sevmiyorum..bizim burda yakında da var böyle ayrılan biri..babası çocuğunu alıp okuldan eve götürüyor..yani bana tuhaf geliyor doğrusu..böyle şeyler yerine bir babanın baba olup aklını başına toplayıp 4 duvar içinde ömrünün sonuna kadar evlatlarına babalık yapması babalık geliyor bana boşandıktan sonraki gövde gösterisi değil..bilmiyorum ben böyle düşünüyorum..tuhaf yani bence..çocuğunu düşünen çocuğundan olmasın bence..aklını başına toplamak bu kadar zor olmasa gerek!
mesela yukarıda örnek veren ikizleri olan arkadaşım..bebekleri babasını görmemiş bile daha..çünkü sebep ne adam içkiciymiş kumarcıymış..bebeklerinin rızkını bebeklerine değil içkiye yatırmış..bundan ayrılınca bile babalık mı bekliyceksin?illa ayrıldın diye karşı tarafı baba yapmaya zorlamak mantıksız bence..evliyken baba olsa zaten ayrılınmazdı..ayrılmış ondan sonra mı baba olucak yani bu adam o bebeklere?ne hayır gelir ki o adamdan o çocuklara..adamın kendine hayrı yokmuş..benim kastettiğim bunlar..kendine hayrı olamayan babalar!çocuğa kötü örnek olucak babalar vb..
benim kızgınlığımda eşimle ilgili dün söyledim ya baba olamadı kızıma diye..kastettiğim bu benim..benim eşim kızıma herşeyi alır eder..ama size bi örnek vereyim..ben eşimin annesini bayramın 2.günü aradım diye kavga çıkardı buna karşılık kendi öz kızı hastayken sırf inatlaşmak için hastanedeki kızını 15 gün arayıp sormadı..ben bunu anlatınca bana senin kocan baba mı kusura bakma baba değilmiş diyip kızan eden çok insan oluyor..babalık aramamakla olur mu vb diyen çok insan oluyor..yani benim eşimde kızdığım bu annesi eşi arasındaki tartışmayı bile 15 günlük kızına yansıtıp çocuğunu arayıp sormayabiliyor..beni korkutan bunlar..erkeklerdeki bencillik!bencillik insanın kendisine ve çevresine çok zarar verir..boşandıktan sonra medeni kalmaya çalışsan bile kalınamıycak çocuğu uzak tutmak gerekicek durumlar olabiliyor ayrıca..sadece bi örnek vereyim yaşadığımız..teyzem boşanmıştı..babası ankarada teyzem boşandıktan sonra ist daydı..babası çocukları görme gününde ankaradan ist a gelip çocukları kaçırıp ankaraya götürüp evini değiştirmişti..teyzem o zaman süt veriyordu..göğsünden sütler beline kadar aktı..aylarca çocukları bulamadı..beni korkutan bunlar..herkes medeni ayrılamıyor ve ayrıldıktan sonra çocuğa medenice bu baban git görüş diyemiyceğin çok örnek oluyor maalesef..

bende boşanmış bir anneyim ama size katılmıyorum, onların babalığı ne kadar yaptıklarını biz belirleyemeyiz ama çocuklarımızın babası olarak kalacaklar.
bunu değiştiremeyiz.
biz boşandık ama çocuklarımız terk edilmemeli, çünkü babam bile beni istemiyor gibi bi kavram oluşmamalı.
babalarlr hiç görüşülmese bizim için çok daha kolay olur hak veriyorum.
ama çocuklar için durum böyle değil, pedagog bana babasıyla görüşmesini teşvik etmelisin demişti.
çocuğunuz sizin ayrıldığınızı kabul edebilir, ama kendini terk edilmiş görmemeli.
bende elimden geldiği kadar teşvik etmeye çalışıyorum, sadece kızım için...
zaten baba çocuğu yatılı almadığı sürece çocuk akşam geri geleceğine güveniyor, ve belli bir süre sonra alışıyor.
problem mutlaka çıkarıyor ama anne yumuşak davranırsa çocuk kabulleniyor.

bişey daha söyliycektim unuttum onu da ekliyim..yukarıda eşimin yüzünden oğluma özürlü raporu alamadık konuşamadı senelerce..eşimden boşanınca konuştu diyen arkadaşım çok geçmiş olsun çok üzüldüm..benzer bi örneği biliyorum yakınımdan..çocuk ortaokula gidiyor hala konuşamıyor..dr lar psikolojik sinirsel dediler çocuğun konuşamamasına..ya Allah aşkına bi baba çocuğuna bunu yapar mı?bu kadar eziyet edercesine evde huzursuzluk yaratır mı ya?ne yani şimdi bu kadın ayrılmış karşı taraf baba sıfatıyla çocuğunu görmeye devam mı edicek :)) ne komik ya..ne babası ya?baba olan çocuğuna eşine zulm yapmaz..psikolojik travmalar yaratmaz eşte ve çocukta..kendi ruh sağlığı düzgün olmayan adama çocuğu git babanı gör diye göndersen nolur Allah aşkına..ne hayır gelir böyle adamlardan o kadına o çocuğa..kusura bakmayın yani siz görüşüyor musunuz bilmem ama ben yerinizde olsam aslaaaa çocuğumu babasıyla görüştürmem..benim bu lafıma kızan da kızabilir..bu benim görüşüm..herkes baba değil!çocuğun oluşum aşamasında her sperm veren yada her eşine ve çocuğuna ekmek veren baba değil bana göre!evliyken baba olamayan böyle canlılar evlendikten sonra kıymete bindirilip baba mı yapılcak?bana ters ya bilmiyorum..

htczhr .!.:

bende boşanmış bir anneyim ama size katılmıyorum, onların babalığı ne kadar yaptıklarını biz belirleyemeyiz ama çocuklarımızın babası olarak kalacaklar.
bunu değiştiremeyiz.
biz boşandık ama çocuklarımız terk edilmemeli, çünkü babam bile beni istemiyor gibi bi kavram oluşmamalı.
babalarlr hiç görüşülmese bizim için çok daha kolay olur hak veriyorum.
ama çocuklar için durum böyle değil, pedagog bana babasıyla görüşmesini teşvik etmelisin demişti.
çocuğunuz sizin ayrıldığınızı kabul edebilir, ama kendini terk edilmiş görmemeli.
bende elimden geldiği kadar teşvik etmeye çalışıyorum, sadece kızım için...
zaten baba çocuğu yatılı almadığı sürece çocuk akşam geri geleceğine güveniyor, ve belli bir süre sonra alışıyor.
problem mutlaka çıkarıyor ama anne yumuşak davranırsa çocuk kabulleniyor.

Genişletmek için tıkla...

canım onların be kadar babalık yaptığını bixz belirleyemeyiz demişsin de aynı çatı altında eşle karı koca yaşıyor sadece..sende belirleyemezsen kim belirliycek?ne kadar baba veya anne olunduğu ortada bişey yani..herşey ortada oluyor..kimi anne anne değil kimi baba tam anlamıyla baba değil..yukarda örnek veren 2 arkadaşım gibi..birinin çocuğu öz babası yüzünden özürlü olmaktan kıl payı kurtulmuş diğeri bebelerinin aşı yerine parasını içkiye yatırmış..yani buna biz karar veremez miyiz babalıklarına :))
çocuklar için en doğrusu bence de babayla görüşmek..en doğrusu bu tabii ki..ben olsam bende babam beni bıraktı terk etti o bu diye düşünür üzülürdüm kendimi ezik hissederdim..benim kastettiğimi tam anlayamadınız..ben normal babalarla çocukların görüştülmesi taraftarıyım zaten..benim kastettiğim sorunlu eşler..sorunlu ayrılan erkekler..
siz hiç tv de görmediniz mi kriz geçirip çocuklarını camdan sallayan babaları..sinir krizi geçirip önce karısını sonra çocuklarını tarayan adamları,yada boşandıktan sonra karışınla barışmak için çocukları kullanan aksi cevap alınca da gene krize girip herkesi tarayan adamları..her erkeğin psikolojisi ayrılmayı kaldıramıyor..benim kastettiğim bunlar..boşandıktan sonra gerçekten babalığı hak edemiycek ve o psikolojiyi kaldıramıycak durumda olan babalar benim kastettiğim..
demin örnek verdim teyzemin eşi çocukları kaçırdı kadın çocukları aylarca bulamadı..şimdi sen gidip nasıl güveniceksin?istisnai durumlar var görüşülmemesi yada görüşülürken dikkat edilmesi gereken..benim kastettiğim bunlar..normal babalar değil..normal ayrılıklar değil..

bunun kıymete binmeyle alakası yok, çocuğun fiziksel veya ruhsal şiddet gördüğü durumlarda bile çocuk pedagog eşliğinde görüşüyor babayla.
ne kadar hem anne hem baba oluruz desekte bu mümkün değil.
hem kanunen görme hakkını engelleyemeyiz.
hepsini geçtim
şöyle düşünün yarın başıma bir şey geldi öldüm, çocuk mahkeme tarafından babaya verilecek, yani sizden sonra 1. yakını her zaman babası olacak.
nasıl bunu engelleyebiliriz ki...
amacım sizi eleştirmek değil, şu an ki sinir harbiyle değerlendirmeniz, bence bir pedagogla görüşün, çok faydası oluyor.

o zaman aynı şeyi söylüyoruz

htczhr .!.:

o zaman aynı şeyi söylüyoruz

Genişletmek için tıkla...

tabi aynı şeyi düşünüyoruz..sadece ben babası baba olmayan çocukları kast etmiştim..benim demin bahsettiğim teyzemin eşi var ya hamileyken kadını dövmüştü çocuğun gözleri şaşı doğdu çocuk şuan askere gitti hala şaşı..silah vermediler..ben bunların babalığına laf ediyorum sorguluyorum..yoksa herkesin hatası olur..babalarda hata yapabilir ama babadır..ama çocuğa zarar verebilcek derecedeki babalar ayrıldıktan sonra çok tehlikeli..kadın ve çocuk için tehlikeli..senin pedagogu bile tarıyabilcek dinlemiycek adamlar var türkiyede :)) kadına şiddet şuan bir numara maalesef çocuklar da kaynıyor arada sadece fiziksel açıdan değil ruhsal açıdan çocuğa şiddet de önemli..

htczhr .!.:

bunun kıymete binmeyle alakası yok, çocuğun fiziksel veya ruhsal şiddet gördüğü durumlarda bile çocuk pedagog eşliğinde görüşüyor babayla.
ne kadar hem anne hem baba oluruz desekte bu mümkün değil.
hem kanunen görme hakkını engelleyemeyiz.
hepsini geçtim
şöyle düşünün yarın başıma bir şey geldi öldüm, çocuk mahkeme tarafından babaya verilecek, yani sizden sonra 1. yakını her zaman babası olacak.
nasıl bunu engelleyebiliriz ki...
amacım sizi eleştirmek değil, şu an ki sinir harbiyle değerlendirmeniz, bence bir pedagogla görüşün, çok faydası oluyor.

Genişletmek için tıkla...

eğer çocuk fiziksel ve ruhsal siddet görüyorsa uzaklaştırma kararı çıkartılabiliyor sanırım.
Ve benim vasiyetimdir; eğer bana bişey olursa ailem eşime velayet davası açıp çocuklarımın velayetini alıcaklar... Çünkü benim eşim aşırı agresif ve sinirli çocuk bakabilecek bi yapıda değil.. zaten bu sebeplerle çocuklarımın sağlığı ve benim sağlığım için ondan boşanma kararı almış bulunuyorum...

az önce beni adliyeden davamla ilgili pedagog aradı hafta içi görüşmek istediğini söyledi ve mümkünse büyük kızımı da getirmemi rica etti... tabii dedim perşembe sabahı için randevulaştık.
Daha önce adliye pedagoguyla görüşme yapan var mı paylaşırsanız sevinirim

yesimexpo .!.:

eğer çocuk fiziksel ve ruhsal siddet görüyorsa uzaklaştırma kararı çıkartılabiliyor sanırım.
Ve benim vasiyetimdir; eğer bana bişey olursa ailem eşime velayet davası açıp çocuklarımın velayetini alıcaklar... Çünkü benim eşim aşırı agresif ve sinirli çocuk bakabilecek bi yapıda değil.. zaten bu sebeplerle çocuklarımın sağlığı ve benim sağlığım için ondan boşanma kararı almış bulunuyorum...

Genişletmek için tıkla...

en güzelini yapmışsın düşünmüşsün bence arkadaşım..bende seninle aynı fikirdeyim aynı şeyi düşünmüşüz..bende günün birinde bana bişey olursa aynı sen gibi düşünüyorum..aynı şeyi düşünmüşüz..benim kastettiğim bikaç gündür yazmak istediğim işte buydu özetlemişsin resmen beni..bi çocuğa babalık yapamıycak çok baba var aynen bunu anlatmaya çalışıyodum bende kaç gündür..baba var babacık var yani..herkes baba olabilcek ilgi alaka bilgi sinir ve karakterde değil maelesef..özellikle de ayrıldıktan sonra..

kızlar salı günü mahkemem var çok yaklaştı, çok heyecanlıyım. anlaşmalı olacaktı bakalım gelecek mi acaba. en çokda kızım ile ilgili sonucu merak ediyorum. offfffffffff...........

topraksu_ .!.:

kızlar salı günü mahkemem var çok yaklaştı, çok heyecanlıyım. anlaşmalı olacaktı bakalım gelecek mi acaba. en çokda kızım ile ilgili sonucu merak ediyorum. offfffffffff...........

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar sakin olmaya çalış desek de insanın elinde olan bir şey değil bu umarım mahkeme ve sonucu istediğin gibi sonuçlanır inş. herşey çok daha güzel olur kızın ve senin için canım...

topraksu_ .!.:

kızlar salı günü mahkemem var çok yaklaştı, çok heyecanlıyım. anlaşmalı olacaktı bakalım gelecek mi acaba. en çokda kızım ile ilgili sonucu merak ediyorum. offfffffffff...........

Genişletmek için tıkla...

canım inş istediğin gibi sonuçlanır hayırlısı olsun