Merhaba. ben de boşandım ama çocuğum yok. boşandıktan sonra akrabalar hiç birşey demedi. hoş arkadan konuştularsa bilemiyorum :) ama yüzüme karşı cesaret edemezler birşey demeye. çünkü bu benim hayatım herşeyden önce. çok yakın çevrem ve arkadaşlarım, iş arkadaşlarım destek oldular. hep olumlu yönden konuşmalar ve pozitif düşüncede insanlar yanımdaydı. 1 ayda ben atlattım. psikolojik destek de görüyordum ama o sürede.
erkeklerin bakış açısı da değişiyor insandan insana. kimi, a bu nasıl olsa evlendi ayrıldı rahat bir ilişki olur düşüncesi içinde. benim ayrıldıktan sonra görüştüğüm insanlarda bu tip yaklaşım sezdiğimde, direk restimi çekiyordum. boşandım diye herşeyi yapacak bir insan değilim nihayetinde.
işin özü sen kendini bilirsen, karşındaki insanlarda sana ona göre davranır.
