Konu eskiymiş ama yazayım ben de,
1. Çocuğum yok,
2. Hamdolsun bağnaz bi yakın çevrem yok sorun yaşamadım üzüldüklerini söylediler geçmiş olsun dediler sadece bu kadar. Bi de ailem çevresinde sevilen sayılan insanlardır onun da etkisi var. Uzak akrabalardan bazı yaşıtlarım nispet yaptılar biraz, baya da dedikodu malzemesi olmuşumdur onlara ama pek umursamadım. Hayat bu sonuçta herşey insan için bi de bunları düşünerek kendimi üzmedim.
3. İşyerinde de pek sorun yaşamadım çünkü lafı açıldığında herkese gayet doğal bi şekilde bizzat ben söyledim ben normal karşıladığım için iş ortamımda da bana öyle davrandılar. Üstelik hayli muhafazakar bi şehirde yaşıyorum.
4. Boşanalı bir sene oldu henüz hayatıma kimse girmedi, normalde de zevzeklikten hoşlanmayan bi yapım var bu yüzden bazı erkeklerin cıvık davranışlarını gördüğümde mevzudan uzuyorum. Burada da 2. şıktaki husus geçerli, herkese prim vermemek lazım verdiklerimiz de kötü niyetli çıktıysa üstünde çok düşünüp kendimizi üzmemek lazım. Allah iyilerle karşılaştırsın hepimizi.
Zaten boşanmanın kendisi ruhsal olarak büyük bir zorluk üstüne dış kaynaklı streslere açık olmamanın, bunun yerine kendine odaklanıp ruhunu onarmaya çalışmanın büyük faydasını gördüm. Zaten siz sağlam durursanız insanların tavırları da aşağı yukarı öyle oluyor. Sağlam durmaktan kastım böyle vakur asık suratlı savunma refleksli bi hal değil, boşanmayı kendi içinizde normalleştirin, olmasını arzu etmezdiniz ama oldu işte sanki bir araba kazası gibi, normal rutin hayata devam edin pozitif ve ümitvar olun herşey gelip geçiyor.