Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim

Ya yemin ederim evinde falan değilim ama eski karısının durumu çok iyi, detay vermek istemiyorum kendi iş yeri var, herşeyini bu almış, zaten o yüzden hiç birşeyi kalmamış, hala ona bu kadar havadan para göndermesini bir yere oturtamıyorum. Hani aynı şeyi bana da yapsa hesabını bilmiyor diycem ama gayet hesabını biliyor. Kime harcanır kime harcanmaz onu biliyor. Benim için şöyle düşünüyor onun zaten ihtiyacı yok, olsa bile ailesinden alır ama benim oğlumun geleceği var. Mesela birşey daha söyleyeyim oğlunun geliri var ayda asgariye yakın. Ama dışarı çıksa çekirdek parasını bile istiyor. Günde 3 4 defa para istiyor. Sanki onlarda biliyorlar kimi sömüreceklerini
Kalbinizi kirmak istemem ama disaridan bir goz olarak o kadini seviyor hala cok belli degil mi
 
Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum.
Bunun annesine birde hediye mi alıyorsunuz? Pes vallahi! Acil bir şekilde boşanın. Kullanmayı geçtim sürmüyorülar sizi.
 
Benimde para muhabbeti yapmayacak biri olduğumu biliyor. Asla o duruma düşürmem kendimi. Bunu da bildiği için. Sadece oğluna birikim ha babam birikim.
Konu sahibi siz iyi misiniz? Ne demek para muhabbeti yapmıyorum? Karşınızda sizi sümüren çalı süpürgesi içten pazarlıklı biri varken utanıp hesap sormamaniz çok affedersiniz büyük eziklik. Para kolay kazanılmıyor, her kuruşun hesabını sormanız lazım. Onunla son bir defa ciddi bir şekilde konuşup şartlarınız net bir şekilde söyleyin, kabul edip uygularsa devam edin, etmese de derhal boşanın. Hiç öyle ikinci evliliğim falan demeyin.
 
Adam ve ailesi sizi enayi yerine koyuyor bosamasin beni diye odunuz patliyor bir kere gururlu olun once blof yapin ailemin evinden cikacagiz ya ev tut ya ev alalim mevcut evini sat de yada kiraya cikalim kirasini aen odeyeceksin de bakalim neler oluyor ayrica evlilikte ayip falan olmaz para hesabi yapilir konusulur birlikte planlanilir sizin yolunmaya niyetiniz var ayrilmayi goze alip herseyi konusmaktan baska careniz yok
 
Benimde para muhabbeti yapmayacak biri olduğumu biliyor. Asla o duruma düşürmem kendimi. Bunu da bildiği için. Sadece oğluna birikim ha babam birikim.
Para muhabbeti neden aşağılık bir durum gibi görünüyor gözüne? Bir işte çalışsan para istemez misin mesela her emeğin bir karşılığı vardır. Sevgi para aile fedakarlık ve konularda kafan karışık. Para muhabbetini utanılacak bişey gibi görüyorsun. Boş eski evime kira ödeyen(? Burayı hiç anlayamadım zaten) adam sana da ödesin. Kendine ve emeğine ihanet ediyorsun
 
Eski eşiyle yaşadığı evi neden dağıtmadığını sordunuz mu? Yazdıysanız görmedim. Satılıp pay edilmesi, çocuk dışında bir ortaklık kalmaması gerekiyor bence. Diğer türlü sanki kadın affetse geri dönecek de o yüzden evi aynen bırakıyor gibi düşünürüm ben. Burası bile büyük bir sorun bence.
 
Yani şöyle ben asla telefon karıştırmam. Kendime yakıştırmam. Engelli diye biliyorum o kadar.
Onu kendime yakıştıramam bunu kendime yakıştıramam. Gayet normal şeyleri çok büyük ayıp gibi görüyorsun ama Anne babanın emeğini dolandırıcıya peşkeş çekmeyi yakıştıryorsun ama farkında mısın? Onun evine taşının bari kira boşa gitmesin. Madem evlisiniz senin de taleplerin olabilir eşyaları yenile, kadın eski eşyalarını alsın naparsa yapsın. Zaten bunu teklif ettiğinde büyük ihtimalle gerçek yüzünü göreceksin.


Edt: ay cevaplarını okudukça hafakanlar basıyor şöyle omuzlarından tutup kendine gel diye bir sarsmak istiyorum seni. Herşeyden önce özdeğerini hatırlatacak psikolojik yardım öneriyorum
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
Yol göstermeye gerek var mı? Yol belli, ayırın yolları. Herkes kendi yoluna.
 
Onu kendime yakıştıramam bunu kendime yakıştıramam. Gayet normal şeyleri çok büyük ayıp gibi görüyorsun ama Anne babanın emeğini dolandırıcıya peşkeş çekmeyi yakıştıryorsun ama farkında mısın? Onun evine taşının bari kira boşa gitmesin. Madem evlisiniz senin de taleplerin olabilir eşyaları yenile, kadın eski eşyalarını alsın naparsa yapsın. Zaten bunu teklif ettiğinde büyük ihtimalle gerçek yüzünü göreceksin.


Edt: ay cevaplarını okudukça hafakanlar basıyor şöyle omuzlarından tutup kendine gel diye bir sarsmak istiyorum seni. Herşeyden önce özdeğerini hatırlatacak psikolojik yardım öneriyorum
Kendine gel Kübra diye tokat atan bir video vardı aklıma geldi bir an 🤭
 
Para pul güç sağlamaz. Konu sahibi ben güçlü bir kadınım mesajı veriyor ancak çok zayıf. Duygusal anlamda çok güçsüz ve kullanılmaya müsait. Biz tarafsızız. Biz objektifiz. Bize göre konu sahibi dolandırılıyor duygusal anlamda.

Eşim dediği adam onu kullanıyor ve devam edecek. Konu sahibi ısrarla devam ederse sonuç yüksek oranda maddi kayıp olacak.
Sonuçta gözünün içine bakıyor orası önemli!! 😉
 
İnan bunu da yaptım, evlenmemiştik daha ben çekiliyorum siz devam edin dedim. Barışmak için herşeyi yaptı, zorla msj attırdım, bundan sonra mesafeli olacağım, acil değilse benimle iletişime geçme diye, zor attı majı, karısı da engelledi bunu. Gerçekten sağlıklı düşünemiyorum.
Eski eşten bahsederken hep “karısı” dediğinizin farkında mısınız? Siz bile birbirinizi eş olarak görmüyorsunuz sanki?
 
Ya yemin ederim evinde falan değilim ama eski karısının durumu çok iyi, detay vermek istemiyorum kendi iş yeri var, herşeyini bu almış, zaten o yüzden hiç birşeyi kalmamış, hala ona bu kadar havadan para göndermesini bir yere oturtamıyorum. Hani aynı şeyi bana da yapsa hesabını bilmiyor diycem ama gayet hesabını biliyor. Kime harcanır kime harcanmaz onu biliyor. Benim için şöyle düşünüyor onun zaten ihtiyacı yok, olsa bile ailesinden alır ama benim oğlumun geleceği var. Mesela birşey daha söyleyeyim oğlunun geliri var ayda asgariye yakın. Ama dışarı çıksa çekirdek parasını bile istiyor. Günde 3 4 defa para istiyor. Sanki onlarda biliyorlar kimi sömüreceklerini
Eski karısının durumu çok iyi ama onun için zaten ihtiyacı yok demiyor gönderiyor değil mi? Aslında kendi ağzınla söylüyorsun sadece seninle alakalı kısmı hayal ettiğin gibi değiştiriyorsun. Adamın mantık yeni karımın ihtiyacı yok değil, yeni karımın hayatımdaki işlevi bana sponsor olmak. İhtiyacın olsa da vermezdi yani.
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
Belliki adam halen karısına aşık. Belki küçük bir sürtüşmeden ayrıldı, pişman oldu onu kıskandırmak için evlendi zaten size hiç emek etmek gereğini hissetmiyor. Israrla eski eşini ve oğlunu kırmamaya çalışıyor onları rahat yaşatmaya çalışıyor kadın biraz yüz verse senin koca arkasına bakmadan gider.
 
bence siz çok güçlü bir kadınsınız lakin erkeğe hiç görev sorumluluk bırakmamışsınız evı o tutmalıydı yanı bıraz bazı konularda yatırım yapmalıydı bilezik vs isteyecektınız biraz ter dökmeli sizin için yoksa konya ovası gıbı genişler erkekler rahatlıktan şmarıklıktan roller değişmiş o kadın siz erkek olmuşsunuz ben yapamıyorum bunu da sen yap dıyeceksınız
 
Okurken benim icim bunaldi. Bu adamla neden evlendiniz? Resmen sizi kullaniyor ve sizinle hic bir sey paylasmiyor. Üstelik bunlari konusamayacak kadar cekiniyorsaniz ondan (yok terk eder, ayrilir gibi), bence siz düsünün derim. Bu sekilde hayat mi paylasilir. Es olmak demek bir hayati paylasmak demek degil mi? Her seyi ile. Kendinizi ezdirmeyin. Sizin aileniz ne diyor size bu konuda? Güvenip dertinizi paylasacaginiz biri varsa, onunlada konusun derim. Bence size burada söylenenleri derler. Sizin o adama hic ihtiyaciniz yok. O size muhtac ama siz tersiymis gibi his ediyorsunuz. Öyle degil, emin olun.
 
Back
X