Boşanmış ve çocuğu olan hanımlar, çocuğunuz mutlu mu

Bence cocuğu hirpalayan anne babanın boşanması değil anne babanın birbirine olan öfkesi ve bu öfkeyi gösterme yöntemleridir.Saglikli bir şekilde yürütülmesi başarılabilmis bir boşanma süreci ,ebeveynlerin iki gün barışıp 5 gün kustugu/evde bir arada olundugunda kavga gurultunun eksik olmadığı ,çocuğun hakem olarak kullanıldığı bir evlilikten daha az hasar bırakır çocuğun ruhsal dünyasında ...bir de boşanmış ailelerin çocukları daha mercek altında izleniyor ve algida secicilik yapiliyor sanırım...Bakın şöyle bir çevrenize mutsuz,huzursuz bir şekilde davranış problemi gösteren çocuk/ergenlerin ebeveynlerinin hepsi boşanmış mi?Ama içlerinden bir tanesinin ebeveynleri boşanmış olsa hemen tespitte bulunuyoruz;"Boşanmış ebeveynlerin çocukları sorunlu ,mutsuz olur"
diye
 
Boşanma ile ilgili kişisel tecrübem yok,
mesleki tecrübem var.
Anne-baba eğitimli ve ayrılık sürecini medeni yürüten bireylerse ve çocuk her istediğinde, yanında kalmadığı ebeveyni ile iletişim kurabiliyorsa, bu durum tüm aile bireyleri için daha kolay atlatılır.
Süreçte çoçuğunuza psikolojik destek aldırmanız hem onu hem sizi rahatlatır.
Unutmayın ki aynı evde,anne-babasını sürekli huzursuz görmek,kavgalarına şahit olmak çocuk için daha travmatik bir durum.
Eski eşiniz ve siz sakin ve doğal davranmaya, çoçuğunuzla kaliteli zaman geçirmeye devam ederseniz ciddi bir sorun yaşamadan bu süreci tamamlayacağınızı düşünüyorum.
Her şey gönlünüzce olsun...
 
Boşanma ile ilgili kişisel tecrübem yok,
mesleki tecrübem var.
Anne-baba eğitimli ve ayrılık sürecini medeni yürüten bireylerse ve çocuk her istediğinde, yanında kalmadığı ebeveyni ile iletişim kurabiliyorsa, bu durum tüm aile bireyleri için daha kolay atlatılır.
Süreçte çoçuğunuza psikolojik destek aldırmanız hem onu hem sizi rahatlatır.
Unutmayın ki aynı evde,anne-babasını sürekli huzursuz görmek,kavgalarına şahit olmak çocuk için daha travmatik bir durum.
Eski eşiniz ve siz sakin ve doğal davranmaya, çoçuğunuzla kaliteli zaman geçirmeye devam ederseniz ciddi bir sorun yaşamadan bu süreci tamamlayacağınızı düşünüyorum.
Her şey gönlünüzce olsun...
Teşekkür ederim.. İnşallah öyle olur, çünkü onun mutluluğu her şeyden önemli benim için..
 
merhaba ben bosandigim zaman kizim 2 yasindaydi. ayri evde yasiyorduk ikimiz baska kimse yoktu bizle. sonra eski esimle kizim haftasonlari hep gorustu hic bir engel olmadi eski evdeki duzene gore dizdim evi yeni esyalar almadim tanidigi esyalari bildigi yere koydum.. evet ev degisikti ama aksam kendi eski odasinds uyuyirmus gibi hissetti. odasindan kendi odama asla almadim o opsiyonu lldugunu hic bilmedi duzeni hic bozulmadi. krese verdim isime devam ettim tum gjn kreste oldugi icin bir yorgunlugu oldu aksam erkenden uyudu ilk zamanlar babasi ile zaman zaman hafta ici aksamlari yemek yerdik cok nadir ama.. o cok isi oldugunu anlatirdi ona. sonra zamanla baba ve annenin baska baska evleri oldugunu farketti.benim hayatima biri girdi benimsedi. evlendim kendi kendine baba demeye basladi. hic bir yonlendirme yokken. kendi babaisna bayuliyor ama suanki esimede bayiliyor evde bir baba figuru olmasindan mi bilmem hic bir mutsuzlugu huysuzlugu yok psikolojisine cok olunlu etkileri oldu. niye iki babam var diye sormuyor suanki esimin hayatimiza sonradsn girdiginin farkinda degil hatirlamiyor. suan 6 yasinda cani isterse babasna gidiyir ustemezse gitmiyor ama aralari cok ski fki hersey yolunda. merak etme hersey iyi olacak.
Ne kadar guzel herkes basaramaz bunu
 
Dun 20 yaşındaki ogluma ilk defa şu cümleyi kurdum 'Oglum bu konuyu babanla konuş zira onun fikri bu konuda daha makul olabilir'
Evet 4 yaslarindaydı ayrildik ve bu yil baba olmayı başardı...Herseye hazırlıklı olun ama kendinize güvenin ve asla babasini kötulemeyin...Allah yardimciniz olsun...
 
Belki bana yorum hakkı düşmüyordur,
Çünkü benim oğlum henüz 9 aylıktı ayrıldığımız da
Ve ayrıldıktan sonra hafta sonları 2-3 saat babalık yaptıktan kısa bir süre sonra
tamamen hayatından çıktı oğlunun.
Ama biz de şöyle bir şey var babasıyla yaklaşık 10-11 senedir görüşmüyor, ama her hafta sonu ş.dışında değilsek
Babaanne ve dedesine gönderiyorum.
Çok seviyeli bir ilişkileri var, ve oradan geldiğinde mutlu geliyor sevildiğini görmek 13 yaşındaki ergen bir herifi bile bu kadar mutlu edebiliyor demek ki.... :dondurma:
 
Soracağım soruya yakın bir içerik diye,ayrı bir konu açmadım.
Kız kardeşim,eşinden boşandı.
İlgisiz,alakasız,çocuğunu görmek bile istemeyen bir baba mevzu bahis.
2018 yılı itibariyle,çocuğun,velayeti annesinde ise,annenin soyadını alabileceğini öğrendik.
Nette çok araştırdım. Dava mı açılmalı,yoksa dilekçe ile halledilebilir mi,bulamadım.

Bu konuda bilgisi olanların bizi bilgilendirmesini rica ediyorum.

 
Soracağım soruya yakın bir içerik diye,ayrı bir konu açmadım.
Kız kardeşim,eşinden boşandı.
İlgisiz,alakasız,çocuğunu görmek bile istemeyen bir baba mevzu bahis.
2018 yılı itibariyle,çocuğun,velayeti annesinde ise,annenin soyadını alabileceğini öğrendik.
Nette çok araştırdım. Dava mı açılmalı,yoksa dilekçe ile halledilebilir mi,bulamadım.

Bu konuda bilgisi olanların bizi bilgilendirmesini rica ediyorum.

Bu sekilde cevap alamazsiniz , simdi herkes konuya cevap verecek size degil , yeni konu acin
Ve cevaben dava acmaniz gerekiyor
 
benim annem ve babam ben 7 yasindayken bosanmislar. sonrasinda annem, bizimle beraber yurtdisina yerlesti ve babam TRde kaldi.
yukarda bir üye zaten yazmis- medeni bir sekilde bosandiklari icin hicbir sorun yasamadim.
annem ve babam asla sorunlarini yansitmadilar bize. güzel yönetmisler o dönemi. o dönemler babami senede 2 kere görüyordum (yaz tatili 4 hafta ve kis tatili 2 hafta) skype vs. yoktu- her pazar konusurduk ve babam bana bol bol mektup yazardi.
benim anilarim positif- asiri sorunlu bir kisiligim yok. eger psikolojimde bir iki catlak varsa sebebi bosanma degildir.
 
Bu sekilde cevap alamazsiniz , simdi herkes konuya cevap verecek size degil , yeni konu acin
Ve cevaben dava acmaniz gerekiyor

Dava da açılsa baba soyadında kalmasını istiyorsa olmuyor. Ta kiii çocuk reşit olduğunda kendi isterse değiştirebilir. Yakın zaman da yakın arkadaşım yeltendi böyle bir eyleme ama olmadı
 
Dava da açılsa baba soyadında kalmasını istiyorsa olmuyor. Ta kiii çocuk reşit olduğunda kendi isterse değiştirebilir. Yakın zaman da yakın arkadaşım yeltendi böyle bir eyleme ama olmadı
Evet babanin rizasi lazim , baba izin verdikten sonra dava acilabiliyor
 
ben sadece ben de benzer durumda olduğum için yorumları okumaya gelmiştim. ama okudukça yazmak istediğimi fark ettim..
oğlum 3.5 yaşında ve benimle kalıyor. babasıyla temmuz ayından beri ayrı yaşıyoruz. babası evden ayrıldığı gün karşıma alıp anlayabileceği kelimeleri seçerek anlattım. burada artık ikimizin yaşayacağını, babasının da ayrı bir evi olduğunu dilediğinde babasını görebileceğini onunla kalabileceğini anlattım..
ufak tefek pürüzler oluyor ama travmatik etki bırakacağını sanmıyorum... sadece şimdi aylar sonra hala bana "babam sana çok bağırmıştı sen çok ağlamıştın di mi anne" diyor olur olmadık yerlerde olur olmadık zamanlarda...
hatırlamaz diyordum ama en şiddetli kavgalarımızı hatırlıyor ama şunun da farkında ona "evet anneciğim biz babanla çok bağırdık birbirimize ben çok üzüldüm çok ağladım ama artık ben ağlamıyorum çünkü baban bu evde yok" dedim. "evet böyle daha güzel" dedi. haziran'da 4 yaşı bitecek olan çocuk bunu söyledi bana...

ben geç bile kaldığımı düşünüyorum açıkçası...
bizim babacık babalığını sadece çocuğu aldığı zamanlarda her istediğini satın alarak istediği abur cuburu yemesine ve tüm yaramazlıklarına oh iyi yapmışsın diye izin vererek yapıyor.. maddi olarak hiçbir yardımda bulunmuyor. resmi olarak henüz davamız görülmediği için talep de edemiyorum.. inşallah nisan ayından sonra kurtulacağım...

karşılıklı olarak medenice bitirilen evliliklerde evet pedagog desteği belki çok şart değil ama benimki gibi problemlerle dolu ve bitişi de sıkıntılı olan evliliklerde pedagog desteği şart...

umarım hakkınızda hayırlısı olur...
 
"evet böyle daha güzel" dedi.

İşte şu cümleyi 3,5 yaşında ki çocuk söyleyebiliyor da, :KK200:
Evliliğine çocuklarını kalkan yapan, ''Ayyyyy çocuklarım için çekiyorum bu adamı'' diyen anneler diyemiyor.

Evliliklerinde ki sevgisizliğin, şiddetin için de güya sağlıklı bir birey yetiştirebileceğini düşünüyorlar.
Çocuğum için katlanıyorum, yok çocuğum psikolojisi bozulmasın vs.....
Çalışmaya gönlüm yok, ben kendimden ve hayatımdan ödün veremem diyemiyorlar. :kızgın:
 
Slm kızlar.. Boşanma aşamasındayım ve bir oğlum var..Oğlum 2 yaşında anne babasının beraber yanında olöamasından çok etkilenir mi yoksa hep bunun eksikliğini mi yaşar bi de çocuğun soyadı babanın soyadı olarak mı kalıyor..


pedagog iki yaşına kadar boşanmakla cok bilinçli hareket etmişsiniz bilmeden dedi. gerçekten de öyle insan bildiği hatırladığı şeyin özlemini çeker. cocuklar bizi babasıyla aynı evde hiç hatırlamıyor bizimle alakalı hiç hatıraları yok.

hatta anne benim amcam var polis halam var şöyle sen tanıyor musun diye soruyor o derece hatırlamıyor. bu yüzden özlemini de çekebileceği bir hatırası olmayacak.

pedagog dediki o zaman soma faciası vardı ilk değilsin son değilsin ve hayatta babasız kalmadı bi kendine gel dedi.. hiç unutmam 6 sene geçti çok şükür herşey yolunda
 
Slm kızlar.. Boşanma aşamasındayım ve bir oğlum var..Oğlum 2 yaşında anne babasının beraber yanında olöamasından çok etkilenir mi yoksa hep bunun eksikliğini mi yaşar bi de çocuğun soyadı babanın soyadı olarak mı kalıyor..

Biraz önce bir başka konuya yapmış olduğum yorumu buraya da alıntılıyorum.
Umarım sizin için de bilgi olur.
Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah...



Ben boşanmadım, ancak boşanma sürecini yaşayan bir arkadaşım var onun hayatına tanık oldum.
Ailesine yakın bir daire tuttu kendisine.
Taşınmak çocuklar için ciddi bir travma (3,5 yaşındaydı oğlu boşandığında).
Bu yüzden zamanla alıştırdı, zaten 1 sene sürdü tam anlamıyla boşanma kararları (çocuk için beklemişlerdi).
İlk önce daireyi tuttu, yavaş yavaş taşındı.
Bir gece taşındığı dairede kaldıysa, bir gece eski evinde kaldı ki çocuk bunalıma girmesin diye.
Tabii pedagog yardımı da aldı bu süreçte.

Şimdi ayrılalı 2 sene oluyor.
Çocuk ile alakalı dönem dönem sorunlar yaşamıyor değil.
Çocuk aklı sonuçta, babasını her istediği zaman görebiliyor olmasına rağmen, babası ile aynı evde yaşamak istediği oluyormuş.
Arkadaşımla biz arada görüşüyoruz, çocuklarımız yaşıt.
Ancak genelde bize gelmez, oğlum babasına düşkün bir çocuk, kendi çocuğu açısından sorun oluşmaması için, bende anlayışlı davranıyorum haliyle.
Genelde gündüz görüyoruz bir birimizi.

Zor bir süreç o muhakkak.
Gün gelecek eski eşiniz çirkefleşecek.
Gün gelecek siz aklınıza gelenler yüzünden sinirleneceksiniz.
Çocuğunuz eşinize verdiğiniz zamanlarda (arkadaşım bazen 3 gün Cuma - Cumartesi - Pazar/ bazen 2 gün veriyor - babanın müsaitliğine göre değişiyor bu zamanlar) onun için kaygılanacaksınız, ne yapacağınızı bilemeyeceksiniz.


Arkadaşım elinden geldiğince babası ile oğlu arasındaki bağın zedelenmemesi için uğraşıyor. Ancak erkekler kadınlar gibi olmadığından bazen ince düşünemiyorlar, davranışlarının nelere sebep vereceğini düşünmeden de hareket ediyorlar. Bu yüzden dikkatli olunmasında fayda var.
Arkadaşımın eşi neyseki biraz mantıklı ve çocuğunu seven bir insan olduğu için genelde iki taraftada dolduruşa gelme problemi olmuyor.
Benim en çok duyduğum malesef ki, çocuk annedeyken babasının kötülenmesi, babadayken de annenin kötülenmesi. Bence bu bir çocuğa yapılabilecek en büyük hata ve yanlışlardan bir tanesi. Bir insan nasıl çocuğuna öz ebeveynini kötüleyebilir ki? En dikkat etmeniz gereken konu bu olmalı bence, eğer eski eşinizle konuşabilme imkanlarınız varsa, bunu muhakkak net bir dille konuşun. Sizin çocuk ile ve babasının çocuk ile arasında olan bağ çok önemli, kimsenin de bu konuda müdahale etmemesi gerekir.

Sizin de psikolojik destek almanızı tavsiye ederim.
Arkadaşım bilinçli birey olduğundan hem kendisi destek aldı, hem de çocuğu sıkmadan onun için de destek aldı.
Bu süreci o anlamda (zorluklarına rağmen) rahat atlattı diyebilirim.
Şu anda hayatı düzene girdi, çocuğu güzel bir okula gidiyor.
Kendisi hala çalışmıyor çocuğuna odaklandığı için (ayrıca maddi durumu da iyi olduğundan).
Tavsiyem eğer sizin de çalışmama gibi bir durumunuz imkanınız varsa çalışmayın.
Maddi anlamda zorluklarınız olacaksa da, çalışın ve bunu ertelemeyin.
Arkadaşım en büyük sıkıntıyı işe dönmede yaşıyor, çünkü çok uzun yıllar ara verdi ve çocuğu da annesini "ev hanımı" olarak kanısadığından işe dönmesi biraz sıkıntılı bir süreç olacak.

Hakkınızda hayırlısı olur umarım.
Ama herkes bu süreci bir şekilde kendi yöntemleri ile atlatıyor, ben inanıyorum ki sizde atlatacaksınız.
Müsterih olun, burada temel konu çocuğunuz, onun mutluluğu ve sağlıklı gelişimi.
Eminim bu konuda da elinizden geleni yapacaksınızdır.
Rabbim yardımcınız olsun inşallah.
 
Back
X