Böyle bir aile.

T

the other

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
13 Kasım 2015
83
30
3
35
Nerden nasıl başlamalı bilmiyorum.Baskıyla dayakla geçen bir çocukluk ve gençlikten sonra 27 yaşıma geldim.Aslında konuyu annemin şevkatsiz oluşundan açacaktım ama dert bir değilki..Mesela sabah kalktığımda konuşurum espri yaparım gülerim (zorla) ben konuşmasam akşam olsa annem tek kelam etmez neredeyse..bu hep böyleydi.Defalarca söyledim ben ne konuşayım diyor.Bu iletişimsizlik yüzünden ona bu yaşıma kadar hiçbirşeyimi anlatmadım.En ufak bişeyi söylesem dikkat ediyorum aradan bucaktan benim kusurlu olduğum bi yer varmı bunu araştırıyor.Birgün şevkatle sarıldığını görmedim.Babamlada sürekli kavga halindeler.o kadar bunaldımki bana değer vermemelerinden.

Son bir yıldır kpss ye hazırlandığım için evden çıkmadım.Tek konuşacağım insan annem (babam sabah gider gece gelir.sadece para kazanıp hiçbir çocuğuyla ilgilenmeyen sürekli orda burda mal alan biridir.Bunuda erkek çocuklarına tapulayan ama sözde kızlarını çok düşünen karşısında 10 dakika konuşamadığım biri)
İşin kötü tarafı annem dışardaki insanlara böyle değil.Dikkat ettim kimi kendinden üstün görüyorsa onlara karşı çok değer veren konuşan biri haline geliyor.Bana şu yaşımda birgün gel kızım bi konuda konuşalım dediğini hatırlamam.Bense saf saf çay demlerim mumlar yakarım anne gel bi çay içelim biraz sohbet edelim diye herdefasında kendimi küçük düşürürüm.Halbuki akşama kadar odamdan çıkmasam ancak öldümü diye gelir bakar heralde..

Ben susa susa artık toplumdada konuşamaz bi hale geldim muhakkak kekeliyorum..Benim varlığıma hiç değer vermeyen annem bizim akrabalardan tanınmış zengin bir iki aile beni istemeyi düşündüklerini söyleyince, işte o an bana değer verdi biliyormusunuz...Yani bak herkesin kızını vermek isteyeceği bir aile seni düşünüyor diyerek sadece o an beni takdir etti ne yazık...Bir kızın değerini onu isteyenlermi belirliyor.Fakir bi aileye gitsem bunlar bana acıyarakmı bakacak..Bu nasıl bir zihniyet..Görücü usülü evliliği istemediğim için kabul etmedim ben bu seferde sen karılık!! yapamazsın zaten öyle aileye diye bana bağırdı.Anlatmadığım çok şey var.Nefret ediyorum hepsinden.
 
27 yaşındasın,çalışıyor musun veya hiç çalıştın mı ? Belki para kazanınca sana tutumları değişir.En azından düzenli gelirin ve çevren olur.Belki bir süre sonra evden ayrılırsın
 


KPSS ye hazirlandigina gore bir okul okumus universite hayati yasamis arkadas edinmis olmalisin tamam anne baban psikolojik sorunlu olabilirler ama sen artik bunlari takmayacak asacak yasa ve olgunluga erismissinz bu saatten sonra sen degistiremeyecegine gore otur sinavina calis atan cik git o evden kendi hayatini kur. Su dediklerini 18 yasinda bir kiz yazsa hak verirdim ama sen coktan asmis olman lazim bunlari bence anne babana takacagina otur sinavina konsantre ol geleceginde kendinden baska kimseye soz hakki tanima boylece. 27 yasinda hala anne babandan takdir bekliyor olman dusundurucu cidden, o insanlar degismez ne sana karsi ne birbirlerine karsi bana kalirsa daha fazla degistiremeyecegin seylere kafa yorma agzindan sana karsi tek bir iyi laf cikmayan annenlede israrla sohbet etmeye calisma. Inan bana boyle anne babaya sahip olan tek kisi sen degilsin hayatta bu kadar gucsuz hassas olmak sana ancak maglubiye olarak geri doner bu yasadiklarin seni torpulesin ateslesin daha cok ileriye gitmeye cabala oturup haline uzulmek yerine. Cunku 27 yasindsin ve sana kendinden baska kimse yardim edemez bu yasta.
 
geçen yıl mezun oldum ve bu yılımı kpss ye ayırdım.Bu yaz özel sektörde iş arıcam zaten ama sorun bu değil.Neden ben para kazanınca değerli olayım? İnsanın annesi babası bile bunu yapıyorsa kime güvenirsin hayatta
 

Haklısın keşke koşulsuz sevselerdi ama her aile bir olmuyor maalesef.Sen zaten kendi aileni çözmüşsün,maddiyata değer veriyorlarmış.Tek sebep seni para için sevmeleri değil,ekonomik özgürlüğünü kazanmak sana da iyi gelir.Kendi hayatını ve çevreni kurma şansın olur.O zaman ailenin tutumu seni bu kadar etkilemez.
 


Gercek hayata hos geldin, anne babalarda aileler ve iliskilerde herzaman kitaplarda veya masallarda anlatildigi gibi degiller bunu bu yasa kadar coktan gormus anlamis ve asmis olman lazimdi. Inan bana ne dedigini cok iyi anliyor ve ne dedigimden de gayet eminim. KPSS yi kazan atan veya is bul, kendine kendi istedigin bir hayat kur cevrene seni sevene deger veren insanlari sok, seni uzenlerden uzaklas bu mutlu gelecegin kapisinin anahtari is bulmak meslek sahibi olmak ve ekonomik ozgurluktur.
Her kadin anne her sperm ureten erkek baba sifatini tasimiyor ne yazikki bu bir gercekj bu hayatin gercegi, cocuk sahibi olmakta o insanlara otomatik sevgi sevkat merhamet ve iyilik asilamiyor.
Kendini baskalarinin gozunden degerlendirmeyi birak, kimsenin sana deger bicmesi gerekmiyor degerli olduguna kanaat getirmen icin.
 
Söylediklerin doğru evet.27 yaşında olsanda sana 10 yaşında bi kız gibi davranan konuşma hakkı dahi vermeyen, bi konuda fikrini söyleyince aptal ilan edildiğin bir ailede kanıksıyorsun bu durumu.Üniversitedeyken böyle değildim.mezun olduktan sonra herşey geriye gitti.Benim kendi hayatımı kurarken onlara danışmama gibi bir lüksüm yok.İki saat uzaklıkta bi arkadaşımı ziyarete gideyim desem bile izin vermeyen bir aile.Bütün hayatımı onların isteklerine göre yaşamışım.Kötü evlat olmamak adına.Çok pişmanım.
 
Ise gir ve ayril o evden. Düsünme artik. Ben de senelerde bu neden böyle diye düsündüm durdum ama sonuc his degismiyor malesef.
Benim annem herkesin melegidir bir tek benimle vakit gecirmez hep baslarina kosar. Bakan beni hain evlat ilan eder ama. Hep mazlum odur. Ne yapalim. Böyle dedim gectim kenara. Evlendim cocuguma bakiyorum. Yalnizim, kimseden bir beklentim yok, olamaz da. Kendi isimi görüyorum. Ha evet düsünüyor insan benim de yakinlarim olsa falan diye ama napalim olmayinca olmuyor. Kendi yoluna bakmak zorundasin.
Ben 25 yasindayim. Hayat beni de egitti artik. Sevmeyen sevmesin diyorum, ne yapayim. Babam zaten aramaz. Yani hep böyleydi. Adamin cocugu oldugundan haberi yoktu bildim bileli. Hep kendi halindeydi.
Ne yapalim, hayat bu, sinav. Böyle düsün. Sana birsey olmasin. Her koyun yine kendi bacagindan asilacak. Toparlan ve hayatini degistir bunlari düsünme.
 

Canım benim anne özlemin var belli, hani anneni boşver, kazan paranı kendi aileni kur dicem ama senin içinde uhde kalmış bir anne-kız ilişkisi var.

Olmuyorsa olmuyordur canım, değiştiremezsin bazı insanları. Babanın zihniyeti erkek çocuk üzerine ise annenin de babandan ötürü kız çocuk fobisi olmuştur. Ya da kendisi de ailesi tarafından değersiz yetiştirilmiştir. Derine insen neler çıkacak kim bilir. Sevgisiz büyümüş insanlar da bu olabilir. Tersi de olur çocuğuna daha çok bağlanır ama eski insanlar da maalesef genel de kendi yetiştiği gibi çocuk yetiştirme eğilimi oluyor.

Yapacak bir şey yok, sen bu anne-kız ilişkisini kendi evladına sakla, belki kaynanan benim kaynanam gibi sana anne olur da bu özlemini de giderirsin.

Kendi hayatına ve geleceğe odaklan, kendine değer ver, kendin için yaşa. Gelecek belki de geçmişini fazlasıyla unutturur. Dua et hep, lütfen kendini değersiz görme çünkü öyle değilsin...
 
bir işe gir hemen. o zaman sabah çıkıp akşam geleceksin. fazla muhatap olmazsın. hem kendi paran olur hem de bir nevi çevren genişler. evde durduğun sürece aynı şeyleri yaşayacaksın.
 
27 yaşındasın ve halen her şeyi ailenden bekliyorsun.
Neden çalışmıyorsun? Üniversite mezunusun .hiç bir etkinliğin yok belli ki..
Biraz pasif mi kaldın ,ne dersin ?
Ailenden de senin odandan çıkıp bir şeyler yapmanı bekliyor olabilir
Ben lisede ders verirdim,kardeşim anketörlük yapardı
Sen de üzgünüm ama ergen gibi sevgi,şefkat bekleyeceğine aileni gururlandıracak bir şeyler yapabilirsin
 
Su para insanlarin bakis acisni nasil degistiriyor ama bu anne...
Calismayan biri suslenip kendine baksa var bunda bir haller bakisi.calisan yapsa taktir edilesi bakimli..
Davranislar ve dusunceler bile statuye gore malesef eger isin diploman yoksa birine tavir bile alsan psikolojin bozuk derler bu kiz niye tavir aldi bunu kim uzdu demezler.
Benim tavsiyem is bul parani kazan sana deger vermeyen kim olursa olsun sende deger verme kimse kimseyi ezemez yok boyle bir hakki..
 

Ergen gibi sevgi beklemekmi? olması gereken anne kız beklentisi fazlamı sizce.Eğer hayatınızda baskı denilen şeyle karşılaşmamışsanız anlayamazsınız.Lisedeyken evde haksız yere dayak yiyen biriydim nasıl olurda okulda özgüvenli bi tutum sergilerim.? Herşeyi ailemdenmi bekliyorum sence.Bugüne kadar ne verdilerki onlardan beklentim olsun! Benim istediğim insan yerine koyulmak.Bu eksikliği gidermek.Üni.den sonra sosyal hayatımda yok çünkü babam en yakın şehre arkadaşımı görmeye bile izin vermeyen biri.Bu durumda olsan ne yapardın?
 

Bizim evde erkek çocuğu yapsa överler..ama kız çocuğu süslense ahlaksız olur kendine koca arıyordur.Zaten ben hep bu yüzden hiçbizaman kendim olamadım
 

Aile kavramı derin yaralar açıyor insanda..bi arkadaş neden odandan çıkmıyorsun demiş. o kadar çok çaba verdimki bu konuda..Sana değer vermeyen birine ağzınla kuş tutsan yaranamazsın derlerya buda öyle.
 

İşte çabalama bence. Çabaladıkça ve karşılığını alamadıkça daha çok inciniyor, kendini daha çok hırpalıyorsun. Bir de tersini dene, kendin için yaşa, anneni görmezden gel. Olmasa da olur de. Madem kuş tutsan yaranamıyorsun, o zaman yaranma çabasına bile girme.

Geleceğin için bunu yapmak zorundasın canım. Biraz kendini düşün. KPSS'yi kazan, kazanma, işe gir, bak evden uzak olunca kafan rahat oluyormuş, Ünv'de iyiydi diyorsun. O zaman o evden çık ve hayatını yaşa. Sonra sana gerçekten değer veren biriyle evlen ve kendi çocuğunu dünyaya getir. Yapamadıklarını onlarla yap.

Baba evinde senin gibi sıkıntılar yaşayıp, kendi evinde çok mutlu olan insanlar var. Hele ki bu tür insanlar her şeyin kıymetini daha iyi bilip, daha sağlam evlilik kuruyorlar.
 
Benim annemi anlatmışsın benzer şeyler yaşadım ve halen de yaşıyorum malesef..evlendiğin zaman da durum değişmeyecek üzülerek söylüyorum ben çok çekiyorum bu konuda. Hatta bugün bi konu açmıştım okuyabilirsin
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki..dayak kısmı yok bende ama anne sevgisizliği yaptığın hiçbişeyin beğenilmemesi insan yerine koyup da oturup muhabbet bile edilmemesi insanda özgüvensizlik yaratıyo toplum içinde tek kelime edemez hale geliyorsun..ayrıca anne sevgisi iş sahibi olup olmamaya göre olacak bişey değil..anne her koşulda evladını sever destek olur..bende 27 yaşındayım üniyi bitirdim 2 sene önce evlendim kaç yaşında olursan ol insan her daim anne sevgisine ve ilgisine muhtaç oluyo güzel bi evliliğin paran pulun olsa bile..
 
ne kadar derin ayaralar acmislar kisiliginde, cok uzuldum cnm.
ama sen onlarin istedigi bir evlilik yapmayarak belki okuyup calisarak yeterince dik bir durus sergilemissin. inaniyorumki zmnla anne babanin kisiligindeki butun etkilerinden kurtulacaksin.
uzman destegi alabilirsin bence.
ve artik kafana takmamaya baslayabilirsin.
sinavina calis isine odaklan ins bikac yila kendi hayatini kurarsin,.
herkes sansli olamiyor ne yazikki.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Bir aile meselesi
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
5K
sevimlicosh
D
Kaynanam nikahımıza bir kaç gün kala bizi ayırmak istedi
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
19K
Pelusayicik
S
Aile yemeğinde görümce ve kaynanamla yaşanan 2. Büyük kavga.
19 20 21
Yorumlar
404
Görüntüleme
25K
adel12
A
G
Aile olmak nedir?
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
3K
samantha
X
Akıl sağlığınızla suçlandığınızda çevrenize iyi bakın
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
17K
123gulcin
1
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…