- Konu Sahibi kadifekutu
- #1
Merhaba Kızlar,
Ben 4 yıldır özel bir şirkette çalışıyorum.İşimi ve mesleğimi seviyorum ama iş arkadaşım beni burdan git gide soğutuyor.Malimüşavir stajeriyim,Malimüşavir çıkmama 2 yıl var ama benim sabrım artık tükeniyor..İş arkadaşım 37 yaşında bekar ve hayatında erkek arkadaşı yok..Ayrıca çok Panik atak biri.. Benimse hayatımda önümüzde ki yıl kısmet nasip olursa evleneceğim bir erkek arkadaşım var.Şuan askerde..Bazen askerdeki erkek arkadaşım arasa '' burası iş yeri istediği gibi arayamaz.O nasıl komutanlarına uymak zorunda seninde burda belli kurallar içinde çalıştığını unutmamalı''diyor.Çocuk belki 1-2 kere arıyor ve benim işime engelleyici bir durumu da olmuyor.En fazla 2-3 dk konuşuyorum.Zaten asker sesini duymasan üzülüyorum.
Ama kendisi telefonda dakikalarca görüşür bir sorun olmaz.Onun hayatına biri girse bir evlense en çok ben mutlu olacağım.
İşle ilgili bir durum olsa yada patronla ilgili bir sıkıntı yaşasa hemen panik atak durumu oluşuyor.Çok gergin ve sinirli biri oluyor.Benim bütün huzurum kaçıyor işe olan hevesim falan hiçbirşeyim kalmıyor.İşten falan soğuyorum.Kaç kere tartıştık tavır koydum ama yok değişmiyor aynı yolda devam ediyor.Aslında özünde sosyal hayatta çok iyi biridir ama iş hayatında çok zor bir karakter.İş anlatmayı,bir şey sorduğumda cevap vermeyi de sever hakkını yiyemem şimdi Allah için.Ama panik atak olduğu zamanda gırtlağını sıkasım geliyor.Bana karşı çok sert biri oluyor.Bu aralar yine çekilmez bir modda SABIR diyorum.
İşe gelmeyi hiç istemiyorum..Sıkıldım artık..Askerim de arayamıyor artık.Erkek arkadaşımla ilgili hiçbirşey anlatmıyorum.Erkeklere karşı çok despot,feminist..Hayatına birini sokmak isteseler kabul etmez.Olanada laf eder karışır...:26:
Ben 4 yıldır özel bir şirkette çalışıyorum.İşimi ve mesleğimi seviyorum ama iş arkadaşım beni burdan git gide soğutuyor.Malimüşavir stajeriyim,Malimüşavir çıkmama 2 yıl var ama benim sabrım artık tükeniyor..İş arkadaşım 37 yaşında bekar ve hayatında erkek arkadaşı yok..Ayrıca çok Panik atak biri.. Benimse hayatımda önümüzde ki yıl kısmet nasip olursa evleneceğim bir erkek arkadaşım var.Şuan askerde..Bazen askerdeki erkek arkadaşım arasa '' burası iş yeri istediği gibi arayamaz.O nasıl komutanlarına uymak zorunda seninde burda belli kurallar içinde çalıştığını unutmamalı''diyor.Çocuk belki 1-2 kere arıyor ve benim işime engelleyici bir durumu da olmuyor.En fazla 2-3 dk konuşuyorum.Zaten asker sesini duymasan üzülüyorum.

İşle ilgili bir durum olsa yada patronla ilgili bir sıkıntı yaşasa hemen panik atak durumu oluşuyor.Çok gergin ve sinirli biri oluyor.Benim bütün huzurum kaçıyor işe olan hevesim falan hiçbirşeyim kalmıyor.İşten falan soğuyorum.Kaç kere tartıştık tavır koydum ama yok değişmiyor aynı yolda devam ediyor.Aslında özünde sosyal hayatta çok iyi biridir ama iş hayatında çok zor bir karakter.İş anlatmayı,bir şey sorduğumda cevap vermeyi de sever hakkını yiyemem şimdi Allah için.Ama panik atak olduğu zamanda gırtlağını sıkasım geliyor.Bana karşı çok sert biri oluyor.Bu aralar yine çekilmez bir modda SABIR diyorum.
