Zaten paradoks burda.
Ben eger orda maasli bir calisansam o zaman benden hassasiyet beklemeyeckler. Herhangi bir devlet memurunun guler yuz göstermek, halden anlamak gibi gorevleri yok çünkü.
Ama benden eger hassasiyet bekliyorlarsa o zaman benim maasimla ordasin alti ustu demeyecekler. Bunu diyorsan ben senin kalbi duran baban icin halden anlamam, kanser olan annenin haberini de gülerek verebilirim. Benim burda insani ozelliklerimi isime dahil etmem gerekiyorsa o zaman saygiyi beklerim.
Istiyorlar ki hem halden anlayalim ama ayni zamanda da memur oldugumuzu unutmayalim.
Ben de her gelen memur hastaya maasini ben veriyorum once duzgun davran diye patronluk yapayim. Valla zihniyet her yerde bozuk. Hastaninki de doktorunki de.