merhaba! hayırlı cumalar arkadaşlar... bugün hastaneden dönerken yolda çimlerle uğraşan işçilerden biri yüksek sesle bağırdı bir şey söyledi. ben dönüp bakmadım. sonra ''heyyyy duymamazlıktan geliyo şuna bak'' gibilerinden birşeyler söyledi, dönüp bakacaktım, hatta çok rahatsız edici geldi bana sinir oldum. banamı dediki diye düşündüm, başkasına diyeceğinide sanmıyorum bir kaç işçilerdi, karşı kaldırımda sadece ben vardım. sonra hızlıca uzaklaştım ordan. resmen çılgına döndüm sinirden delirdim... ne tuhaf insanlar var ya. yolda bir insan yalnız başına rahat yürüyemeyecek mi? kadın olmak gerçekten çok zor... hiç birşey anlayamadan, bakmadan korkudan çekip gittim hızlı hızlı. şuan kafamda tereddütlerim var ''ben hastaneye, alışverişe, her hangi bir yere yalnız gidemeyecekmiyim''... normalde mecbur kalmadıkça yalnız çıkmam ama bunlarıda düşünmemek elde değil...