- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.571
- 598
- Konu Sahibi Yokuspokus
- #1
Sinir oluyorum...
İnsanların kendi sevme, dokunma,okşama istekleri uğruna, karşılarındaki canlının rahatını düşüncesizce bozabilme girişiminden, umursamazlıklarından nefret ediyorum, olmaz olsun öyle sevgi. Düzgün cümle bile kuramıyorum ya bu kaç oluyor artık birinin suratına patlatacağım "Sevme ulan sen sevme eksik kal!" diye.
Sokakta gördüğüm bir kediyi dahi, salt onun rahatını bozmamak adına sadece gözlerimle severek yetinebilen bir insanım içim sevgiyle titrediği halde. Dokunmam gerekmez kendi bencil sevgim için, isterse gelir o sevdirir kendini... Ardından koşup, yakalayıp, kucağıma alıp sıkıştırmam. Sesime geleni besler, sonra kendisi sokulursa kucaklar yumcalarım. Çocuklar için de bu böyledir, zorla öpmem, bebekleri kucağıma alacağım diye ısrarla fırsat gözetmem.
Bu kaçıncı oldu, aklı başında bir insan uyuyan bebeği uyandırır ve sevmeye çalışır mı? "Uyandırma" dediğim halde "Aman bi şey olmaz" diyerek yatağında yatan 1 aylık bebeği kundağından asılıp kendine doğru çeker mi sadece yüzünü göreceğim, merak ettim diye? "Amaan bi sen mi doğurdun" diyerek kucağına alıp hoplatmak peki?
Sevmeyin... Böyle sevmeyin... Canlıların alanlarını çiğneyerek onları barbarca sevmeyin(!) Onun adı sevmek bile değil, kendini tatmin etmek.
Birine patlayacağım az kaldı.
İnsanların kendi sevme, dokunma,okşama istekleri uğruna, karşılarındaki canlının rahatını düşüncesizce bozabilme girişiminden, umursamazlıklarından nefret ediyorum, olmaz olsun öyle sevgi. Düzgün cümle bile kuramıyorum ya bu kaç oluyor artık birinin suratına patlatacağım "Sevme ulan sen sevme eksik kal!" diye.
Sokakta gördüğüm bir kediyi dahi, salt onun rahatını bozmamak adına sadece gözlerimle severek yetinebilen bir insanım içim sevgiyle titrediği halde. Dokunmam gerekmez kendi bencil sevgim için, isterse gelir o sevdirir kendini... Ardından koşup, yakalayıp, kucağıma alıp sıkıştırmam. Sesime geleni besler, sonra kendisi sokulursa kucaklar yumcalarım. Çocuklar için de bu böyledir, zorla öpmem, bebekleri kucağıma alacağım diye ısrarla fırsat gözetmem.
Bu kaçıncı oldu, aklı başında bir insan uyuyan bebeği uyandırır ve sevmeye çalışır mı? "Uyandırma" dediğim halde "Aman bi şey olmaz" diyerek yatağında yatan 1 aylık bebeği kundağından asılıp kendine doğru çeker mi sadece yüzünü göreceğim, merak ettim diye? "Amaan bi sen mi doğurdun" diyerek kucağına alıp hoplatmak peki?
Sevmeyin... Böyle sevmeyin... Canlıların alanlarını çiğneyerek onları barbarca sevmeyin(!) Onun adı sevmek bile değil, kendini tatmin etmek.
Birine patlayacağım az kaldı.
