Bozulan psikolojim ve giderek azalan yaşama sevincim..

CilliSardunya · 11 Ağustos 2021

Biliyorsunuz son olayları. Önceden de endişelerim vardı ama son zamanlarda arttı. Hayata pozitif bakamıyorum. Bir suru hayalim vardı hiç birini gerçekleştirmek istemiyorum çünkü güvenlik korkusu var.

Yangınlar, doğal afetler, öldürülen kadınlar çocuklar hayvanlar. İnsanların doğaya verdiği zarar, kimsenin kimseye tahammülünun kalmaması, herkesin şiddete meyilli hale gelmesi. Gittikçe pahalilasan hayat ve insanların yaşamak için mücadele etmesi. Gittikçe kötülesen ekonomi.. hangi birini sayayım?

Yolda ise gidip gelirken başıma bisey gelecek bi kaza geciricem, biri azıcık yaklaşsa elinde biseyle bana zarar verecek gibi hissediyorum. İçsel olarak sürekli bu düşünceler içindeyim. Öldürülen o genç kızların, yolda giderken arkasından yaklaşip onu öldüren cerenin pis katili.. bunlar gözümün önüne geliyor. Herkes potansiyel suçlu..

Çocukları çok seviyorum çocuk sahibi olmak istiyorum. Ama şuan evlensem bile böyle bi dünyaya çocuk getirmek istemiyorum. O çocuğu nasıl korurum böyle kötü şeyler yaşanan bi dünyaya getirmek istemiyorum.

Hevesim hiç biseyim yok. 23 yasindayim ve hevesim 0.

Mezun olduğumda tek endişem iş bulabilmekti şuan nasıl hayatta kalırım nasıl kendimi kötü insanlardan koruma derdindeyim.

Olayın özeti bu . Korkularım.. psikolojik destek aldım anksiyete var zaten daha da artıyor gibi.

Olayların gerçekliği ve hiç bisey düzelmeyecek insanlara ne yapsalar akıllanmayacak gibi geliyor artık.

Kendimi hiç bitmeyecek bi kaosun ortasında hissediyorum ..

Yoruldum..

mel_dem · 11 Ağustos 2021

Bunlar hepimizi kaygiya sürükleyen etkenler.Etrafima bakiyorum çaresiz hayvanlar sma lı bebekler yok olan doğa acı ceken insanlar hayvanlar nasıl bir zamana denk geldik diyorum.Ama yine de hayatın bir yerinden tutunup yaşamaya calisiyoruz.Elimden geldigince yardım etmeye çalisiyorum ama elimden gelen az buda üzüyor beni.Bazen bir tatile gittigim de buraya bu parayi harcayana kadar kaç hayvan daha doyardi diyorum ondan bile suçluluk duyuyorum.

braindamage · 11 Ağustos 2021

Ben de böyleyim, her şeye üzülüyorum. Ben de psikolojik destek almaya başladım, evde bile duramıyorum taşındık ve yeni evi hiç sevmiyorum belki bahane bilmiyorum. Çalışıyorum normalde ama bu psikolojimden dolayı işe 3 4 saat geç gidiyorum, ruh gibi hissediyorum sanki kendimi derdim yok aslında görünürde ama küçük küçük herşey birikmiş gibi ya da kafam hep kötüyü görmeye başladı Allah hepimize güzel bir bilinç nasip etsin. Buna da şükür diyorum sonra senin gibi kendimi bir kaosun içinde hissedip ne diye yaşayıp çalışıyorum ki herşey daha da kötüye gidiyor diyorum. Sonra aklıma geliyor belki de sınanıyorsun, beterin beteri var sabret düşüncelerini kirletme diyorum ne örnekler var diyorum ama karışığım işte yazayım dedim bende....

girlinred · 11 Ağustos 2021

CilliSardunya .!.:
psikolojik destek aldım anksiyete var zaten daha da artıyor gibi.

Psikolojik destek almaya devam etmeniz gerekiyor belli ki.

JOYz · 11 Ağustos 2021

Bu düşünceler pek sağlıklı değil. Destek almaya devam edin.
Dünya insanlık tarihi boyunca güvenli bir yer olmadı zaten. Olmayacak da.
Bu durumda hiç birimiz dünyaya gelmemeliydik.

Hayallegercek · 11 Ağustos 2021

Hepimizin aynı kaygıları var ama kontrol altında tutuyoruz. Psikolojik destek almayı bırakmayın. Sosyal medyadan, haberlerden biraz uzaklaşın sağlığınız için.

yaykizi23 · 12 Ağustos 2021

Malesef haberler hep olumsuz konulae uzerine ama dunyada guzel seyler de oluyor. Lutfen haberleri takip etmeyi ve olumsuz konular konhsan insanlarla iletisimi azaltin. Pozitif sayfalar, tedx konusmalari, basari elde etmis insanlar vs. dinleyin takip edin. Kotuluk iyilikten fazla olsaydi dunya batardi.

filmdelisi · 12 Ağustos 2021

Madem öleceğiz niye yaşıyoruza çıkıyor bu düşünceler, çok anlamsız.

Kötülük daima var olacak, zorluklar, olumsuzluklar, felaketler biten şeyler değil.
Geleceğe dair umudunuzu dış etkenlere bağlı kılmak sizi mutsuz eden aslında.
Kendi içinize dönmek, bir yerden yeşillenmeye başlamak iyi gelecektir.
İnsan ne isterse onu görür, siz yaşamak istediklerinizi görün ve gösterin.

egeguzeli212 · 12 Ağustos 2021

CilliSardunya .!.:
Biliyorsunuz son olayları. Önceden de endişelerim vardı ama son zamanlarda arttı. Hayata pozitif bakamıyorum. Bir suru hayalim vardı hiç birini gerçekleştirmek istemiyorum çünkü güvenlik korkusu var.

Yangınlar, doğal afetler, öldürülen kadınlar çocuklar hayvanlar. İnsanların doğaya verdiği zarar, kimsenin kimseye tahammülünun kalmaması, herkesin şiddete meyilli hale gelmesi. Gittikçe pahalilasan hayat ve insanların yaşamak için mücadele etmesi. Gittikçe kötülesen ekonomi.. hangi birini sayayım?

Yolda ise gidip gelirken başıma bisey gelecek bi kaza geciricem, biri azıcık yaklaşsa elinde biseyle bana zarar verecek gibi hissediyorum. İçsel olarak sürekli bu düşünceler içindeyim. Öldürülen o genç kızların, yolda giderken arkasından yaklaşip onu öldüren cerenin pis katili.. bunlar gözümün önüne geliyor. Herkes potansiyel suçlu..

Çocukları çok seviyorum çocuk sahibi olmak istiyorum. Ama şuan evlensem bile böyle bi dünyaya çocuk getirmek istemiyorum. O çocuğu nasıl korurum böyle kötü şeyler yaşanan bi dünyaya getirmek istemiyorum.

Hevesim hiç biseyim yok. 23 yasindayim ve hevesim 0.

Mezun olduğumda tek endişem iş bulabilmekti şuan nasıl hayatta kalırım nasıl kendimi kötü insanlardan koruma derdindeyim.

Olayın özeti bu . Korkularım.. psikolojik destek aldım anksiyete var zaten daha da artıyor gibi.

Olayların gerçekliği ve hiç bisey düzelmeyecek insanlara ne yapsalar akıllanmayacak gibi geliyor artık.

Kendimi hiç bitmeyecek bi kaosun ortasında hissediyorum ..

Yoruldum..

Uzun zamandir bende ayni duygular icerisindeyim.önceden hayal kurardim o kurdugum hayalleri gerceklestirmek icin mucadele ederdim fakat suan 1 saat sonrasinin hayali kuramiyorum icimde yasam sevinci kalmadi hayat cok bos sans eseri yasiyoruz cocuklugumi ozledim onceden bayramlar geldiginde sevinirdim ama suan buruk bir duygu icerisindeyim. Allah sonumuzu hayir eylesin

samantha · 12 Ağustos 2021

Su dünyaya hala cocuk getirmek isteyenlerin aklından zoru vardir net. Ben diodum gene beni iyi kotu idare eder sonraki nesiller çeker bu küresel krizlerin ceremesini ama sandigimdan cok cabuk batıyor vallahi :)
Normalde bile varolussan sancilar cekmeyen insanlarin deli olduguna emindim ama hala pozitif bak diyenler var. Deli otesilik resmen.

Gabriel_ · 12 Ağustos 2021

samantha .!.:
Su dünyaya hala cocuk getirmek isteyenlerin aklından zoru vardir net. Ben diodum gene beni iyi kotu idare eder sonraki nesiller çeker bu küresel krizlerin ceremesini ama sandigimdan cok cabuk batıyor vallahi :)
Normalde bile varolussan sancilar cekmeyen insanlarin deli olduguna emindim ama hala pozitif bak diyenler var. Deli otesilik resmen.

Pozitif bak mottosu çok saçma artık bu şartlar altında

Truman Show · 12 Ağustos 2021

Ben de aynı durumdayım. Son bir buçuk yılda yaşananlardan sonra geleceğe dair içimde en ufak bir umut kalmadı. Her güne aynı mutsuzlukla uyanıyorum.

BenIpek · 12 Ağustos 2021

CilliSardunya .!.:
Biliyorsunuz son olayları. Önceden de endişelerim vardı ama son zamanlarda arttı. Hayata pozitif bakamıyorum. Bir suru hayalim vardı hiç birini gerçekleştirmek istemiyorum çünkü güvenlik korkusu var.

Yangınlar, doğal afetler, öldürülen kadınlar çocuklar hayvanlar. İnsanların doğaya verdiği zarar, kimsenin kimseye tahammülünun kalmaması, herkesin şiddete meyilli hale gelmesi. Gittikçe pahalilasan hayat ve insanların yaşamak için mücadele etmesi. Gittikçe kötülesen ekonomi.. hangi birini sayayım?

Yolda ise gidip gelirken başıma bisey gelecek bi kaza geciricem, biri azıcık yaklaşsa elinde biseyle bana zarar verecek gibi hissediyorum. İçsel olarak sürekli bu düşünceler içindeyim. Öldürülen o genç kızların, yolda giderken arkasından yaklaşip onu öldüren cerenin pis katili.. bunlar gözümün önüne geliyor. Herkes potansiyel suçlu..

Çocukları çok seviyorum çocuk sahibi olmak istiyorum. Ama şuan evlensem bile böyle bi dünyaya çocuk getirmek istemiyorum. O çocuğu nasıl korurum böyle kötü şeyler yaşanan bi dünyaya getirmek istemiyorum.

Hevesim hiç biseyim yok. 23 yasindayim ve hevesim 0.

Mezun olduğumda tek endişem iş bulabilmekti şuan nasıl hayatta kalırım nasıl kendimi kötü insanlardan koruma derdindeyim.

Olayın özeti bu . Korkularım.. psikolojik destek aldım anksiyete var zaten daha da artıyor gibi.

Olayların gerçekliği ve hiç bisey düzelmeyecek insanlara ne yapsalar akıllanmayacak gibi geliyor artık.

Kendimi hiç bitmeyecek bi kaosun ortasında hissediyorum ..

Yoruldum..

uzun lafın kısası hayatında bir boşluk var. snaırım bir sevgili bu boşluk..
O dolarsa bunların hepsi biter diye düşünüyorum.

hayatabak · 12 Ağustos 2021

Hayata bakışım git gide kötülüyor her yönden herseyde bıktım bende

LeYli NaR · 12 Ağustos 2021

CilliSardunya .!.:
Biliyorsunuz son olayları. Önceden de endişelerim vardı ama son zamanlarda arttı. Hayata pozitif bakamıyorum. Bir suru hayalim vardı hiç birini gerçekleştirmek istemiyorum çünkü güvenlik korkusu var.

Yangınlar, doğal afetler, öldürülen kadınlar çocuklar hayvanlar. İnsanların doğaya verdiği zarar, kimsenin kimseye tahammülünun kalmaması, herkesin şiddete meyilli hale gelmesi. Gittikçe pahalilasan hayat ve insanların yaşamak için mücadele etmesi. Gittikçe kötülesen ekonomi.. hangi birini sayayım?

Yolda ise gidip gelirken başıma bisey gelecek bi kaza geciricem, biri azıcık yaklaşsa elinde biseyle bana zarar verecek gibi hissediyorum. İçsel olarak sürekli bu düşünceler içindeyim. Öldürülen o genç kızların, yolda giderken arkasından yaklaşip onu öldüren cerenin pis katili.. bunlar gözümün önüne geliyor. Herkes potansiyel suçlu..

Çocukları çok seviyorum çocuk sahibi olmak istiyorum. Ama şuan evlensem bile böyle bi dünyaya çocuk getirmek istemiyorum. O çocuğu nasıl korurum böyle kötü şeyler yaşanan bi dünyaya getirmek istemiyorum.

Hevesim hiç biseyim yok. 23 yasindayim ve hevesim 0.

Mezun olduğumda tek endişem iş bulabilmekti şuan nasıl hayatta kalırım nasıl kendimi kötü insanlardan koruma derdindeyim.

Olayın özeti bu . Korkularım.. psikolojik destek aldım anksiyete var zaten daha da artıyor gibi.

Olayların gerçekliği ve hiç bisey düzelmeyecek insanlara ne yapsalar akıllanmayacak gibi geliyor artık.

Kendimi hiç bitmeyecek bi kaosun ortasında hissediyorum ..

Yoruldum..

Zaten yapılmak istenen de bu..

İnsanları kaygıyla yok etmek..Ama bizler daha pozitif bakarak ,enerjimizi yüksek tutarak bazı güzel şeylerinde çogalmasını saglayabiliriz..

Buradaki bazı arkadaslarıda anlıyorum..Sizin ki empati ve duygusallık fakat konuyu açanın ki daimi bunları düşünüp kafasında kurması .Bu tamamen bir hastalık..Herşey dozunda güzeldir..

Nefsinize zulmetmeyin deniyor..Bence çok kapsamlı bir cümle..Her türlü aşırılık nefse zulumdur..Kendi kendimize ettiğimiz zulumdur..

Üzülebiliriz ,aglarız düşünürüz belki kaygı da duyarız ama bu normal bir insanın en fazla 2 gününü alır ,sonra yine kendi hayatımıza dalarız..2 gün aglarken 5 gün güleriz..

Çillisardunya eger depresyon ilacı kullanıyorsanız bildiğim kadarıyla ilk bir kaç ay zaten bütün sıkıntılarınız kaygılarınız pik yapıyor..Sizinde belki de bu artma sebebiniz olabilir ..Doktorunuzada danışın bence bu konuyu..

Şizofreninin kıyısından bir günde kendi çabamla döndüm..Bence her korkunun en alt sebebi ölüm..Ölümi bu kadar gözünüzde büyütmeyin..Her varoluşta aslında bir ölümdür..Yasamaya gelmişken bile ölüyoruz ..
Hani şey gibi düşünün biz uzaylı diyoruz uzaydaki varlıklara onlar bize ne diyor peki ..Belki de bizde onlar için uzaylıyız..Veya hayatının altının üstünden iyi olamacagını bilemezsin gibi..

CilliSardunya · 12 Ağustos 2021

BenIpek .!.:
uzun lafın kısası hayatında bir boşluk var. snaırım bir sevgili bu boşluk..
O dolarsa bunların hepsi biter diye düşünüyorum.

Hayatta kalma endişesi yine olacak. Onunla alakalı olduğunu düşünmüyorum

Designer31 · 12 Ağustos 2021

Bir süre haberleri izlemeyin, sosyal medyadan uzak durun, anksiyete batağına girince çıkmak zor ama bu duygularınız ve korkularınız kalıcı değil onu söyleyeyim

Hep böyle hissetmeyeceksiniz, bu günler geçecek, bir sabah uyandığınızda güneş tekrar parlak hale gelecek. Bu algılarınızla alakalı bir durum, hepimizin problemi bunlar, hatta tüm Dünya’nın ama ölene kadar kendimize iyi bakmak zorundayız, hem ruhen hem bedenen. Olumsuz duygulardan çok olumlu şeylere odaklanın, bir süre sonra o da alışkanlık haline gelecek.

ha bence asıl mesele; seratonin azalması. O dengede olduğunda leş ortamda bile huzurlu oluyor insan. Beyin çok acayip bir şey

gumus82 · 12 Ağustos 2021

braindamage .!.:
Ben de böyleyim, her şeye üzülüyorum. Ben de psikolojik destek almaya başladım, evde bile duramıyorum taşındık ve yeni evi hiç sevmiyorum belki bahane bilmiyorum. Çalışıyorum normalde ama bu psikolojimden dolayı işe 3 4 saat geç gidiyorum, ruh gibi hissediyorum sanki kendimi derdim yok aslında görünürde ama küçük küçük herşey birikmiş gibi ya da kafam hep kötüyü görmeye başladı Allah hepimize güzel bir bilinç nasip etsin. Buna da şükür diyorum sonra senin gibi kendimi bir kaosun içinde hissedip ne diye yaşayıp çalışıyorum ki herşey daha da kötüye gidiyor diyorum. Sonra aklıma geliyor belki de sınanıyorsun, beterin beteri var sabret düşüncelerini kirletme diyorum ne örnekler var diyorum ama karışığım işte yazayım dedim bende....

Taşınma depresyonda olan kişiyi daha zora sokuyor annem her tasinmada depresyonu yenilendi sanki ondan biliyorum adapte olmak çok zor birde heryer karışık zaten depresyon da varsa

braindamage · 12 Ağustos 2021

gumus82 .!.:
Taşınma depresyonda olan kişiyi daha zora sokuyor annem her tasinmada depresyonu yenilendi sanki ondan biliyorum adapte olmak çok zor birde heryer karışık zaten depresyon da varsa

Depresyon derken bir sağlık sorunu yaşadım önemli değildi ama işte hepsi birleşince bir de ev gerçekten bayağı etkiledi eskiden kocaman odam vardı şuan maalesef biraz küçük. Evden çalıştığım İçin de bayağı darlandım o odada o yüzden ofise taşındım. Evet her yerin karışık olması daha da beter bir hale sokuyordu, şuan yerleştik ama bakalım inşallah zamanla azalır ve gider

gumus82 · 12 Ağustos 2021

braindamage .!.:
Depresyon derken bir sağlık sorunu yaşadım önemli değildi ama işte hepsi birleşince bir de ev gerçekten bayağı etkiledi eskiden kocaman odam vardı şuan maalesef biraz küçük. Evden çalıştığım İçin de bayağı darlandım o odada o yüzden ofise taşındım. Evet her yerin karışık olması daha da beter bir hale sokuyordu, şuan yerleştik ama bakalım inşallah zamanla azalır ve gider

Annemle kizkardesim öyle oldular ilk evleri 3+1 di cok buyuk şimdi 80 metrekare olunca bunalıma girdiler 3 ay sonra normale döndüler ama ikiside psikiyatri ye gitti

Bozulan psikolojim ve giderek azalan yaşama sevincim..

Popüler Üye

Nirvana

Bayan Beyin

Ne mutlu Türküm diyene 🇹🇷

Nirvana

Popüler Üye

Üye

Nirvana

Aktif Üye

Nirvana

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

en sevdiğim....

Aktif Üye

Ah Şimdi Ki Aklım Olsaydı!

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Bayan Beyin

Popüler Üye

Benzer Konular