- 25 Mayıs 2018
- 748
- 366
- 33
- Konu Sahibi mellifluous
-
- #1
Yanlış düşünüyorsunuz. Seneye ne olacağımızı bilemiyoruz. Evet virüs belki gündeminizde olmayacak ama bambaşka şeyler yine gündeminizi sorun edecek. Zor bir süreç ama oturup çalışmaktan başka yapacağınız bir durum yok. Siz çalışsanızda çalışmasanızda zaman geçecek demi? O halde neden bu süreci çalışmayarak geçireceksiniz? Çok çalışın elinizden geleni yapın. İstediğiniz gibi bir sonuç alamazsanız seneye yine çalışırsınız. Ama daha yolun ortasındayken ben bu yolu devam edeceğim ama buradan devam etmek yerine başladığım yere geri gideceğim baştan başlayacağım demek sizce mantıklı mı? Siz yazın başlamışsınız yolun yarısını bile geçmişsiniz, devam edin. Seneye tekrardan girme mevzusunu kafanızdan atın mümkünse. Onu sınav sonucuna göre düşünürsünüz.
Çalışsam da artık olmazmış gibi geliyor. Gerçi çalışmayıp napıcaksın derseniz boş boş yatıp dizi falan izliyorum genelde.Genelde son zamanlarda çoğu kişi bırakıyor çalışmayı. Pes etmeyin düzenli çalışmaya çalışın. Elinizden geleni yapin
Ama şöyle bir şey var eminim çoğu stresli değildir sallamıyodur çok. Ben de senelerdir devam eden bir evham var aşamıyorum bunu. Anksiyete aşırı etkiliyor hayatımı. Sürekli kuruntu yapıyorum. Seneye eski düzenimize dönersek bir şeyler yapabileceğime inanıyorum. Şuan tek düşündüğüm kendi kendime senaryolar yazmakÇalıştıkça calisasi geliyor insanın
Yedikce yiyesi
Yattikca yatasi
Okudukça okuyasi
Bdv de takıldıkca takilasi
Tembellik yapmak için bahaneler yaratmayin. Hepimiz geçtik o dönemlerden, kimisin aşk acısı depreşir, kimi birden mutfağa dadanir, yeterki calisamamak için sözde sebep olsun.
Seneye de neden geçen sene denemedim diye pisman olursunuz, hevesiniz kaçar. Sadece sınava odaklanin, sorgulamayin. Korona da bahane, çünkü tüm rakipleriniz aynı kosullarda hazırlanıyor sonuçta
Bu çalışmamaya sebep olan yazdığınız durumların hepsi bahane. Hiçbirinin elle tutulur bir yanı yok. Virüs varsa tüm sınava gireceklere var, okul yoksa İnternet var, dünya kadar konu anlatımı soru çözümü var. Siz vicdan azabı çekmemek için sürekli bunları düşünüyorsunuz kendinize bahane uyduruyorsunuz. Yaptıklarınızın açıklaması sadece bu.Çalışsam da artık olmazmış gibi geliyor. Gerçi çalışmayıp napıcaksın derseniz boş boş yatıp dizi falan izliyorum genelde.
Şu sıralar ise ders çalışmayı ciddi ölçüde azalttım hatta bıraktım. Yazın ders çalışmaya başlayan ben bu süreçte gelen bıkkınlık, virüs gibi etkenlerden ötürü toparlanamadım.
Aynen öyle. Bizde o yollardan geçtik Çoluk çocuk bahanesi bunlar. Hele biri sadece aşk acısı odakliydiÇalıştıkça calisasi geliyor insanın
Yedikce yiyesi
Yattikca yatasi
Okudukça okuyasi
Bdv de takıldıkca takilasi
Tembellik yapmak için bahaneler yaratmayin. Hepimiz geçtik o dönemlerden, kimisin aşk acısı depreşir, kimi birden mutfağa dadanir, yeterki calisamamak için sözde sebep olsun.
Seneye de neden geçen sene denemedim diye pisman olursunuz, hevesiniz kaçar. Sadece sınava odaklanin, sorgulamayin. Korona da bahane, çünkü tüm rakipleriniz aynı kosullarda hazırlanıyor sonuçta
Demek istediğim şu umarım yaşamazsınız ama seneye sizi psikolojik olarak etkileyecek bir olayı yaşamama garantiniz var mı? Kimsenin yok. Seneye ne olacağımızı bilmiyoruz. Ülke gündemi değil ama birey olarak gündeminiz belki yine stresli olacak. Yani bir garantisi yok bu işin. Ayrıca mezuna kalma psikolojisi de ayrı bir dert. Tamam mezuna kalmanız gerekirse evet kalın ama en azından bilgi birikiminiz olmuş şekilde kalın. Herkes size fark atmadı. Önemli olan birkaç konu çıkarılmak durumunda kalındı. Ayrıca şuan diğer öğrencilerin büyük bir kısmı da benzer durumda. Onlar içinde gündem virüs, onların da zamanı az kaldı. Anlıyorum hem gündem, hem sınav stresi insanı yıpratıyor. Ama bu mücadele ruhunu kazanmazsanız ileride de çok zorlanırsınız. Hem çalışmazsanız psikolojik olarak daha çok yıpranadabilirsiniz, vicdanen kendinizi rahat hissetmeyeceksiniz belki de.Şöyle diyeyim evet seneye de sıkıntılar olabilir ama en azından gündelik yaşantımıza döneriz diye düşünüyorum sonuçta bu nereye kadar böyle gidecek ki? Bir şekilde okula gidip gelirim eski düzenime dönerim kendimi toplarım. Ama şu aralar hem az kaldı herkes bana fark attı gibi geliyo, hem de psikolojik olarak çok yıprandım kafam inanılmaz dolu. Napıcam inanım bilmiyorum ya.
Ama bak biraz oluruna bırakıp denemekten ne gibi kaybın olurki? Hem sınav deneyimi olur, sonuçtan memnun kalmazsan bi dahaki sene yine denersin.Ama şöyle bir şey var eminim çoğu stresli değildir sallamıyodur çok. Ben de senelerdir devam eden bir evham var aşamıyorum bunu. Anksiyete aşırı etkiliyor hayatımı. Sürekli kuruntu yapıyorum. Seneye eski düzenimize dönersek bir şeyler yapabileceğime inanıyorum. Şuan tek düşündüğüm kendi kendime senaryolar yazmak
Psikolog yada psikiyatriden yardm alsanızÖncelikle uzun bir yazı olabilir bunu belirteyim sonuna kadar okursanız çok az da olsa yol gösterirseniz bana teşekkür ederim.
Beni biliyosunuzdur bu sene üniversite sınavına gireceğim. Bu zamana kadar cidden bir çok sıkıntım oldu ama emek verdim gerçekten çok yoruldum, bazı zamanlar çok zar zor da olsa çabaladım.
Şu sıralar ise ders çalışmayı ciddi ölçüde azalttım hatta bıraktım. Yazın ders çalışmaya başlayan ben bu süreçte gelen bıkkınlık, virüs gibi etkenlerden ötürü toparlanamadım. Günün tamamını salmak ciddi bir kayıp bunu da biliyorum.
Virüs,okulların, dershanelerin ve kütüphanelerin kapanması, getirilen kısıtlamalar,gündemin yoğunluğundan dolayı oluşan stres,kafamın sürekli başka şeylere gitmesi başka şeylerle meşgul olmam, sınavın ertelenmesinden ve konuların azalmasından dolayı oluşan rehavet şu aralar ne ararsanız hepsi bende var.
En çok da sağlığımdan endişeliyim. Zaten anksiyetesi çok olan bi insanım, neredeyse nefes bile alamıcak duruma geliyorum çoğu zaman. Gerçi en son dışarı 20 gün önce falan çıktım herhalde birşeyim olsa ateşim çıkardı diye düşünüyorum, ya da ailem semptom gösterirdi , ama o kadar evhamlıyım ki bunu yenemiyorum. Sürekli aklımda bir korku, kendimi her an dinleyip belirti var mı diye yokluyorum, var gibi hissedince dünyam kararıyor.
Bugün deneme olduk ve netlerimin düştüğünü gördüm. Ama işin garip yani yine çalışamadım. Üstteki sebepler kafamı yine meşgul etti ve kitabın kapağını bile açmadım. Acaba diyorum seneye mi sınava girsem? Hem o zaman gündemin konusu illaki değişir, okullar da mecbur açılır, öyle öyle temiz kafayla çalışırım. Şu aralar tek yaptığım evham yapmak, kafamda kurmak ve ağlama krizlerine girmek. Tabi bir yandan da yanlış düşünüyosam eğer bunu duymaya ihtiyacım var. Öğretmenimle bu düşüncemi paylaşacağım ama telefonda söyleyeceğim ona. Size de sormak istedim sizce nasıl bir yol çizmeliyim ben?
Kendine gelip derslerine sarıl.Her sey gecip bitecek sen bu geçişte ayni noktada kalma.Tabi ki olmazsa seneye hazirlanirsin ama hayata 1 yil geç başlama.Azimli ol gitmek istediğin şehrin üniversitenin bölümün resimlerine bak araştır bilgi edin.Kendini hheyecanlandir gaz verÖncelikle uzun bir yazı olabilir bunu belirteyim sonuna kadar okursanız çok az da olsa yol gösterirseniz bana teşekkür ederim.
Beni biliyosunuzdur bu sene üniversite sınavına gireceğim. Bu zamana kadar cidden bir çok sıkıntım oldu ama emek verdim gerçekten çok yoruldum, bazı zamanlar çok zar zor da olsa çabaladım.
Şu sıralar ise ders çalışmayı ciddi ölçüde azalttım hatta bıraktım. Yazın ders çalışmaya başlayan ben bu süreçte gelen bıkkınlık, virüs gibi etkenlerden ötürü toparlanamadım. Günün tamamını salmak ciddi bir kayıp bunu da biliyorum.
Virüs,okulların, dershanelerin ve kütüphanelerin kapanması, getirilen kısıtlamalar,gündemin yoğunluğundan dolayı oluşan stres,kafamın sürekli başka şeylere gitmesi başka şeylerle meşgul olmam, sınavın ertelenmesinden ve konuların azalmasından dolayı oluşan rehavet şu aralar ne ararsanız hepsi bende var.
En çok da sağlığımdan endişeliyim. Zaten anksiyetesi çok olan bi insanım, neredeyse nefes bile alamıcak duruma geliyorum çoğu zaman. Gerçi en son dışarı 20 gün önce falan çıktım herhalde birşeyim olsa ateşim çıkardı diye düşünüyorum, ya da ailem semptom gösterirdi , ama o kadar evhamlıyım ki bunu yenemiyorum. Sürekli aklımda bir korku, kendimi her an dinleyip belirti var mı diye yokluyorum, var gibi hissedince dünyam kararıyor.
Bugün deneme olduk ve netlerimin düştüğünü gördüm. Ama işin garip yani yine çalışamadım. Üstteki sebepler kafamı yine meşgul etti ve kitabın kapağını bile açmadım. Acaba diyorum seneye mi sınava girsem? Hem o zaman gündemin konusu illaki değişir, okullar da mecbur açılır, öyle öyle temiz kafayla çalışırım. Şu aralar tek yaptığım evham yapmak, kafamda kurmak ve ağlama krizlerine girmek. Tabi bir yandan da yanlış düşünüyosam eğer bunu duymaya ihtiyacım var. Öğretmenimle bu düşüncemi paylaşacağım ama telefonda söyleyeceğim ona. Size de sormak istedim sizce nasıl bir yol çizmeliyim ben?
E konuların azalmış. çalışsamda artık olmazmış gibi geliyor ne demek? Bu seneyi iyi değerlendirirsen rahat edersin seneye dövünürsün konular azken niye çalışmadım diyeÇalışsam da artık olmazmış gibi geliyor. Gerçi çalışmayıp napıcaksın derseniz boş boş yatıp dizi falan izliyorum genelde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?