canbonlarım nasılsınız

ben bu sıralar biraz asabiyim sanırım.hep ağlamaklı oldum yine. kim nedese lafı iğne gibi batıyo ağlıyorum halıyle saatlerce

sonrasında minnakta beni tekmeliyo oda üzülüyor sanırım.ama benim elımde olan bir şey değil.kendimi kontrol edemiyorum.
eşim tarafından hiç bir sorun olmamasına rağmen ona bile trip yapabiliyorum:26:üstüne bugün temizlik yaptım cam falan sildim çok şükür bitti üsttenüstten hallettim bişeyleri

ama şimdi yine aynı sinir hali kapladı ruh halimi.oysa yarım saat önce gülüyordum:44:
sabah burda karşı komşu var tüllerimi söküyordum camda gördü beni..aaa dedi

sen nekadar kilo alıyosun niye alıyosun diyo bana..sanane be kadın dememek için zor tuttum kendimi

biliyorum bebeğim sağlıklı dogsun takmayın dıyceksınız ama vallahi yapamıyorum.psikolojim altüst oldu iyice.şu kilo konusunda benimle dalga geçmeyen tek kişi doktorum ve annem sanırım.eşim bile evde top diyor bana artık.

şimdi dürüst olalım toptan beter oldum daha 6.ayda

bu arada çatlaklarla başım dertde.bu akşam şu kremden alıcam bakım bana fayda etmez gerçi okadar yağa mecbur çatlıycam ama yinede sürdüm demek yeterli olur belki ağlamamam için.ngasgım kırmızı çizgiler bende suan yok dıyordum ya bir bilsen o kırmızı çizgiler neremdeymiş


dün şansa gördüm aklıma bile gelmezdi oramda olucağı.eşime bile demedim daha durum böyle diye

her gün gördüğüm insanlar hergün kilo aldın demekten bıkmadılar.bu gidişle ben tımarhanelik olmasam iyidir.hamıle kalınca bu durumu kafama takıcagımı hıc dusunemezdım bıle oysakı bırde ustune kızardım herkese bosver önemi yok derdim ama bu duygusallıkla sanırım oda önemli oluyor artık

işte bende böyle duırumlar.yine kendımı eve kapattım 2 gundur kimseyle konuşmak bıle ıstemıyorum.çok merak edıyorum bu çocukta ınsallah doğunca benım gıbı asabi olmaz