bu beden toprak mi olucak ?

Ne guzel demissin. Bi hikaye anlatmak istiyorum. Belki biliyorsunuzdur.

Cok cok zengin bi adam " ben yakinda ölucem" diyip kac milyar dolarlik spor arabasini gommeye karar verir.
Herkes " aptalmisin sen? Sat hayir kurumuna bagisla, gommekte ne? Curuyup gidicek topragin altinda kac milyonluk araba?" Derler.

Adam hayir ben gomucem der.
Cenazeye benzer bi toren hazirlar.
Vinc gelir arabayi kaldirip esilmis cukura dogru indirir yavas yavas gommek icin. Herkes hala " ah vah gitti kac liralik araba" derler.
En sonunda arabanin sahibi " durun Gommeyin" der.

Ve baslar konusmaya " siz benim kac milyon dolarlik arabamin toprak altinda curuyecegine uzuldunuz, yazik dediniz ziyan dediniz, ama peki paha bicilemez organlarimizi gomerken yzik ziyan degilmidir? Baskalarinin isine yaraya bilicek araba, veyahut baskalarinin isine yaraya bilicek organlarim, aynisi degilmidir? Oysaki siz organlarinizi cokta kolay gomuyosunuz" der.

Bu yazida burda dursun.En Büyük KKEn Büyük KK

Not: lutfen organ bagiscisi olalim. Baskalarina umit olalim. En basidinden bilen bilir gazi sevdgim baslik adi altindaki gazi askerimize bi minnet borcumuz yokmudur? Bizim icin canli kanli ayaklarini kaybeden o serefli askerlerimizden birine, yada her kime lazimsa. Cansiz bedenimdeki artik hissetmedigim organlarim umit olucaksa ne mutlu.
Biliyordum ama şahane oldu yazman belki feyz alan olur:KK200:
 
Ya ara ara bu bende de oluyor
tam o kadar derin değil ama bazen herşeye çok geç ksldım ne yapsam kardır diye bir hale bürünuyorum da...sonra tembel ben aman sonra yaparım diyorum :KK70::KK70:
bende her aklima geleni yapamiyorum tabi canim hatta cogu seyi yapaniyorum cocuk var calisamaiyorum bile mesela belkide ondan boyle seyler hissediyorum
 
son bikac aydir gencligimi doya doya yasamak arzusu varr icimde.26 yasindayim..18 lik hallerimi daha dun gibi hatirlarken suanda 26 olduguma inanamiyorum nereye gidiyorum ben diyorum bu beden yillar gectikce degisiyor bi 10 sene sonra bu beden bambaska olucak belkide toprak olucK diyorum ve hayati hizli hizli yasamak istiyorum..ya 1 senem kaldiysa deyip o an aklimdan gecen mumkun olan seyi kalkik yapiyorum cocugumi alip taa nerelere gidiyorum...agzimda hep vakit az omur bitiyor zaman doluyor hadi cabuk laflari var...esim biyere gitmemi istemediginde istemsizce aglama krizlerine giriyorum isyan ediuorum sen nediyorsun zaman doluyor ölücez zaten ben senin keyfin icin gitmeyim evde ölu mu mu bekleyim diyorum o da saolsun gonderiyor bu tabiki de bahane degil asla cunku eskiden tamam der gitmszdim hic rasiz olmazdim ama simdi hep bi acelem var ...ellerime vucuduma yuzume dokunuyorum bu sicak beden birgun buz gibi cenaze mi olucak diyorum ..kendimi ölü gibi hissediyorum...şuan icimde firtinalar kopuyor 10 isi birden yapasim var dunyayi gezesim var...evde durdukca vakit kaybettigimi dusunuyorum...esim bazen isten geliyo napiyosun canim dediginde napim bu salonda ölümu bekliyorum bak birgunumuz daha gecti diyorum...eskiden evde durmaya bayilan ben simdi sabah kizimla kalkiuoruz kahvaltiyi yapiyoruz mutfagi yatagimi topluyorum dogruuuu carsiya..evlere sigamiyorum ...ben napicam.bu duyguyla.nasil baş edicem..psikolog demeyin ilac kullananamm sadece konusarak seanslarada gidemem hic maddi durum yok ..nasil yenmeliyim bu ölum duygusunu...
doktora gitmem ilaç kullanmam param yok konuşamam da ...hocaya git muska yazsın o vakit .:KK53:..kaygı bozukluğu yaşıyorsunuz doktora gitmeniz şart
 
doktora gitmem ilaç kullanmam param yok konuşamam da ...hocaya git muska yazsın o vakit .:KK53:..kaygı bozukluğu yaşıyorsunuz doktora gitmeniz şart
ilac konusunda hep kilo yapiyir saflastiriuor klasigine inananlardanim zaten dogum kontrol kullan uyirm devamli .nirde onu kullanirsam vucuduma cok zatar veririm..ben dertleserek cok rahatlayan biriyim yazarak anlatarak....tabi anlamayan cok var da anlayan da var tesekkurler onlara
 
ilac konusunda hep kilo yapiyir saflastiriuor klasigine inananlardanim zaten dogum kontrol kullan uyirm devamli .nirde onu kullanirsam vucuduma cok zatar veririm..ben dertleserek cok rahatlayan biriyim yazarak anlatarak....tabi anlamayan cok var da anlayan da var tesekkurler onlara
dertleşince rahatlıyorsan yaz bol bol biz dinleriz;)
ama tanını direkt koyuyorum bende de aynı şekilde olmasada hep bir negatif düşünce siirkülasyonu var ama bende tanımlanmış kaygı bozukluğu (anksiyete)mevcut.
not:bende ilaç kullanmıyorum ama altı yılda farkındalığım arttığı için.
 
bende her aklima geleni yapamiyorum tabi canim hatta cogu seyi yapaniyorum cocuk var calisamaiyorum bile mesela belkide ondan boyle seyler hissediyorum
AYnen :)) bende çalışamıyorum bırakıcak kimsem yok
Ki olsa bile az çok kendini ifade edemeyen çocuğu kimselere de bırakmam açıkçası. ...yani evet çoöukla beraber bu düşünceler arttı biraz ama inan zaman su gibi akıyor....
ben ölüm doğum gibi olayların kaderine inanırım o yüzden kasma derim...
 
Neden ondan sonra kalmadı. Ben de hep korkarım ölümden de nasıl yani ölü görünce korku geçiyor mu?
ölüm korkulacak birşey değil daha yeni kv demi ve anneannemi kaybettim , ikisindede morga ve yıkamaya girdim, uyuyan bir görüntüde huzura ermiş insanlar onlar, sadece soğuk ve tepkisizler, hem hayat kısır bir döngüden ibaret doğarsın büyürsün canından can çıkar ve günü geldiğinde ölür gidersin, önemli olan acısız ölüm vermesi Allahın...
 
dertleşince rahatlıyorsan yaz bol bol biz dinleriz:KK66:
ama tanını direkt koyuyorum bende de aynı şekilde olmasada hep bir negatif düşünce siirkülasyonu var ama bende tanımlanmış kaygı bozukluğu (anksiyete)mevcut.
not:bende ilaç kullanmıyorum ama altı yılda farkındalığım arttığı için.
yaziyorum da bazi uyeler toplasip bambaska yere cekiyorlar konuyu ve ben hopp banlaniyorum buna dur demek lazim haksiz yere banlaniuoruz bu sorun degilde bdv ye dert anlatanlar kendini ifade edemiyor bu kisiler yuzunden ..insani kk nin yuz karasi yapip cikiyorlar
 
Konuyu okuyunca aklıma geldi.

Bugün bir kız öğrencim kitaplıktan bir kitap aldı getirdi.
Adı ''Öğretmenler ölmezmiş.''
Muhtemelen öğretmenlerin unutulmayacağı konulu...

Diyor ki:
Öğretmenim bak ne buldum öğretmenlerle ilgili.
Öğretmenler ölmezmiş diyor ama
herkes ölür ki :) :)


Hepimiz öleceğiz bir gün. Ama ölümü bu derece düşünmek sağlıksız.
Ana odaklanmalısınız. Boş boş yatmak da keyif verir bazen.
Kendinizi bu kadar yormayın.
Yardım almalısınız.
 
ya yine özgürce istediğin her şeyi yap ama evlere sığamayacak kadarda abartma. kimse seni tutmuyor, çık gez, çocuğunu aktivitelere götür sende sosyalleş, eşininde uygun olduğu zamanları kolla, görmediğin güzel şehirlere git. bu kadar takma, rahat rahat yaşa.
 
Ölüm..kulağa çok soğuk ve korkutucu gelsede bunu yaşamayacak tek bir canlı bile olmayacak..ben ölümü her düşündüğümde inançlarım sayesinde bunun bir son değil yeni bir başlangıç olduğuna inanırım. Panik olacak illa bu dunyada yapmadığım hiçbirşey kalmasın diyecek bir durum yok.
Her anını kaliteli yasa sev sevil ve iyilik yap..Bol bol dua et ve şükret o kadar..
 
Evde durduğunuz zamanlarınızı da dolu dolu geçirmeye bakın. Günün sonunda bugünü de boş geçirdim diye düşünmezsiniz. Ev işleri, hobiler, el işi, arkadaşlarla çay-sohbetleri, çocuğunuz ile eğitici keyif verici oyunlar, çocuğunuzun bakımı gibi şeyler yapın. Manevi yönünüzü kuvvetlendirici işlere yönelin. Herhangi bir konuda yardımda bulunun. Faydalı olma duygusu insanı rahatlatıyor. Belli bir dine inanıyorsanız o dini araştırın. O dinin yaşama dair kurallarını uygulayın. Bu iyi gelecektir size.

Böylelikle yakında öleceğim, hiç gönlüme göre geçiremedim zamanımı düşüncesinden kurtulursunuz. Sürekli kafanızda ölüm kelimesi dolanıp durmaz. Ölüm korkusuyla yaşamaktansa ölümün farkında olan yaşamını kalite geçiren bir insan olursunuz.
 
son bikac aydir gencligimi doya doya yasamak arzusu varr icimde.26 yasindayim..18 lik hallerimi daha dun gibi hatirlarken suanda 26 olduguma inanamiyorum nereye gidiyorum ben diyorum bu beden yillar gectikce degisiyor bi 10 sene sonra bu beden bambaska olucak belkide toprak olucK diyorum ve hayati hizli hizli yasamak istiyorum..ya 1 senem kaldiysa deyip o an aklimdan gecen mumkun olan seyi kalkik yapiyorum cocugumi alip taa nerelere gidiyorum...agzimda hep vakit az omur bitiyor zaman doluyor hadi cabuk laflari var...esim biyere gitmemi istemediginde istemsizce aglama krizlerine giriyorum isyan ediuorum sen nediyorsun zaman doluyor ölücez zaten ben senin keyfin icin gitmeyim evde ölu mu mu bekleyim diyorum o da saolsun gonderiyor bu tabiki de bahane degil asla cunku eskiden tamam der gitmszdim hic rasiz olmazdim ama simdi hep bi acelem var ...ellerime vucuduma yuzume dokunuyorum bu sicak beden birgun buz gibi cenaze mi olucak diyorum ..kendimi ölü gibi hissediyorum...şuan icimde firtinalar kopuyor 10 isi birden yapasim var dunyayi gezesim var...evde durdukca vakit kaybettigimi dusunuyorum...esim bazen isten geliyo napiyosun canim dediginde napim bu salonda ölümu bekliyorum bak birgunumuz daha gecti diyorum...eskiden evde durmaya bayilan ben simdi sabah kizimla kalkiuoruz kahvaltiyi yapiyoruz mutfagi yatagimi topluyorum dogruuuu carsiya..evlere sigamiyorum ...ben napicam.bu duyguyla.nasil baş edicem..psikolog demeyin ilac kullananamm sadece konusarak seanslarada gidemem hic maddi durum yok ..nasil yenmeliyim bu ölum duygusunu...
Psikoloğa gitmelisin.İnsan 26 yaşında evli bir anne olup,en güzel zamanını böyle geçiriyorsa,eş işten yorgun argın gelip,ölümü beklediğini söyleyen ağlama krizlerine giren bir kadınla yaşamk zorunda kalıyorsa,acilen psikolağa gitmelisin.Bu şekilde eşinde tahammül edemez
 
Senin bi sekilde yardim alman lazim. Boyle hayat yasanmaz ki!
 
Hiç olmeyecek gibi dünya için, yarın olecekmis gibi de ahiret (inaniyorsaniz) için çalışmak lazım. Benim için işin özü budur.
 
Benim annem de böyleydi okula göndermiyordu ölücem bugün diye
Sonra işte babam buldu 20 yaş küçük birini evlendiler şimdi .. Çocukları bile var..
 
Back
X