Ne guzel demissin. Bi hikaye anlatmak istiyorum. Belki biliyorsunuzdur.
Cok cok zengin bi adam " ben yakinda ölucem" diyip kac milyar dolarlik spor arabasini gommeye karar verir.
Herkes " aptalmisin sen? Sat hayir kurumuna bagisla, gommekte ne? Curuyup gidicek topragin altinda kac milyonluk araba?" Derler.
Adam hayir ben gomucem der.
Cenazeye benzer bi toren hazirlar.
Vinc gelir arabayi kaldirip esilmis cukura dogru indirir yavas yavas gommek icin. Herkes hala " ah vah gitti kac liralik araba" derler.
En sonunda arabanin sahibi " durun Gommeyin" der.
Ve baslar konusmaya " siz benim kac milyon dolarlik arabamin toprak altinda curuyecegine uzuldunuz, yazik dediniz ziyan dediniz, ama peki paha bicilemez organlarimizi gomerken yzik ziyan degilmidir? Baskalarinin isine yaraya bilicek araba, veyahut baskalarinin isine yaraya bilicek organlarim, aynisi degilmidir? Oysaki siz organlarinizi cokta kolay gomuyosunuz" der.
Bu yazida burda dursun.

Not: lutfen organ bagiscisi olalim. Baskalarina umit olalim. En basidinden bilen bilir gazi sevdgim baslik adi altindaki gazi askerimize bi minnet borcumuz yokmudur? Bizim icin canli kanli ayaklarini kaybeden o serefli askerlerimizden birine, yada her kime lazimsa. Cansiz bedenimdeki artik hissetmedigim organlarim umit olucaksa ne mutlu.