Bu bir hastalık mı?

eylulcmre .!.:

Hanımlar iyi günler diliyorum hepinize. Siz de yaşıyor musunuz diye sormak istiyorum zira bugün abarttığımı farkettiğim bir konu var. Alışveriş yapmayı çok seviyorum. Ama öyle böyle değil. Hele o kargoları açtığım andaki mutluluğu anlatamam işin acı yanı şu ki en son iki sene önce giydiğim kıyafetlerim varken hala bir şeylerim eksikmiş gibi hissetmem. Hiçbir şeyim eskimiyor çünkü bazılarını kullanmaya sıra gelmiyor. Mesela 5 tane siyah kazağım var ve bugün bir markanın kazağı indirime girmiş, eteklerle güzel olur diye almaya kalkarken buldum kendimi. Niye? Diğerleri eskilerse bunu kullanırım diye. Ama diğerleri eskimiyor ki? Çünkü başka başka kazaklarım da var. Mesela girerim Mavi jeans in sitesinde. Şunu alayım bunu da alayım derim. En az 4 tane alasim gelir. Eskiyenlerin yerin yenisini giyerim diye ama ortada eskiyen bir şey yok. Ayakkabılarım desem öyle. Oturdum deli gibi sandalet bakıyorum. Siyah var ama bu model siyah yok diye. Aynı şeyi kozmetik, kişisel bakımda da yapıyorum. İndirim varsa al al al modundayım ama evde yer yok ve kendimi frenliyemiyorum. Dönem içinde yoğun olduğum için hiç bakamıyordum sitelere ama şimdi ara tatilde sürekli sepet dolduruyorum sonra almamak için mücadele ediyorum. Bunun bir çözümü var mı? Artık bunun psikolojik bir sorun olduğunu düşünmeye başladım.

Genişletmek için tıkla...

Alys .!.:

Japonlarda edinilen her esyanin insana ayri yuk olduguna dair bir inanc var,
hakikaten de oyle,
yani o ayakkabilar, hic giyilmese bile bi tozu alinacak yilda bir, ne bileyim bakimi yapilacak, yer isgal edecek, ...
ne geregi var, hele de giyinmeyecekse.

Genişletmek için tıkla...

eylulcmre .!.:

İndirim varsa al al al modundayım ama evde yer yok ve kendimi frenliyemiyorum. Dönem içinde yoğun olduğum için hiç bakamıyordum sitelere ama şimdi ara tatilde sürekli sepet dolduruyorum sonra almamak için mücadele ediyorum. Bunun bir çözümü var mı? Artık bunun psikolojik bir sorun olduğunu düşünmeye başladım.

Genişletmek için tıkla...

Aynı duygusal yeme bozukluğu gibi psikolojik bir boyutu var mıdır bilemem ama resmen tüketim çılgınlığı yaşıyorsunuz.
Bizim bir tanıdık sizin gibiydi, hiç abartmıyorum bir gün oturduk ayakkabılarını saydık tam 70 çifttiÇalışan kadın olsa da zaman içinde aldıkça birikti desem öyle de değil, ev kadınıydı ve ayakkabılarının büyük çoğunluğunu hiç giymedi bile, kiminin rengi, kiminin modeli derken alıp alıp atmış kenara, bana göre lüzumsuz harcamalar bunlar.
Hele bir modelin her rengini almak veyahutta alınanların etiketiyle dolapta beklemekten başka görevi olmaması çok garip geliyor bana.

Oldum olası anlamadım bu alışveriş çılgınlığını, senelerdir ihtiyacım kadarını alırım hiçbir şey dolapta etiketiyle beklemez, çözümbence her ay zorunlu harcamaları kenara ayırdıktan sonra kalan parayı dövize, altına bir şeylere yatırın, o parayı da tutmam harcamaya kalkarım diyorsanız çevrenizden ihtiyaç sahibi birilerini bulun, annesiz veya babasız çocuklar olur, uzaktan eğitim için tableti yoktur tablet alırsınız, ona tablet işini halledince başka bir aileyi bulur erzak yardımı yaparsınız, başka bir harcama krizinizde sokak hayvanlarına mama alın gönüllülere verin.

nomunomuchua .!.:

Ve ihtiyacım olmasa da uygun fiyatlı güzeli bulduğumda aldım aldım aldım. Hatta aynı modelin iki farklı rengini aldım. Sonradan ihtiyacım olur bir daha bulamam diye.

Genişletmek için tıkla...

Sonradan ihtiyacın oldu mu peki nomu?
Hiç ihtiyaç yokken dolap beklesin diye alınan kıyafetlere harcanan paraya içim acıyor ben de aksine mutfağa çok para harcarım asla gözüm görmez içim acımaz, yeter ki hakikisi olsun doğalı olsun fiyat gözetmeden alırım, bazılarına da bu fuzuli geliyor.

Mune .!.:

Sonradan ihtiyacın oldu mu peki nomu?
Hiç ihtiyaç yokken dolap beklesin diye alınan kıyafetlere harcanan paraya içim acıyor ben de aksine mutfağa çok para harcarım asla gözüm görmez içim acımaz, yeter ki hakikisi olsun doğalı olsun fiyat gözetmeden alırım, bazılarına da bu fuzuli geliyor.

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Oldu Mune abla.. :)
Tabi o kadar çok birikti ki artık epeyce yeterler bana diye düşünüyorum.

Ama fazla kilolarımdan kurtulmam gerek. Şuan çoğu olmaz çünkü..
Aslında ben pahalı da olsa alırım kafasında olsam böyle bir sorunum olmayacak ama gerçekten pahalı diye almadığım için kışın ayakkabısız ya da montsuz bir zaman dilimi geçirdiğimi biliyorum.

Bu sebepten bulunca indirim stokla diğeri eskiyince elinde olur duygusu sardı beni.

Bir de beden sorunum var armut tipliyim misal.
Her model yakışmıyor vücuduma.
Yakışan modeli bulmuşken farklı renkle yedeklemeliymisim gibi geliyor.

Ayaklarım sıkıntılı. Içe basarak yürüyorum. Tabanlarım çabuk yamulur eskir.
Rahat ayakkabı bulmuşken yedek olsun çünkü rahat ayakkabı bulmak çok zor.


Seninki en güzeli.
Sağlıklı beslenmeye harcanır hiç de fuzuli değil.

Benim de harcarken acimadığım yer tatildir.
Eşek gibi çalıştım bunu hakettim diye tatlı tatlı harcarım:)

Genişletmek için tıkla...

Mune .!.:

Çalışan kadın değilim biliyorsunuz, sürekli değişik kıyafete ihtiyacım yok, son 9-10 yıldır Ege'deyim, burada çizmeye bota ihtiyaç yok, kabana ihtiyaç yok, bir yağmur çizmesi, bir ince mont tarzı bir şey kafi, ki onları bile sayıyla giyiyorsunuz, bu kış montu 2 defa giydim sadece :)
Yaz deseniz 40 derecenin üzerine çıkan sıcaklıklarda ayakkabı yük oluyor, bir sandalet bir parmak arası, 2 kot şort bir iki askılıyla yaz geçiyor.
İstanbuldayken de böyleydim, çalışan kesime fazla da bir şey diyemem veya senin gibi kıyafet ayakkabı bulma sorunu yaşayanlara lakin yine de bulmuşken stoklamayı da sınırlı tutmak lazım.

Genişletmek için tıkla...