- Konu Sahibi denizbenimadim
-
- #21
Inanin hicbirsey degismiyorMerhaba arkadaşlar
Ne kadar okumak istemesem de çocuk cinayeti haberleri çıkıyor karşıma. Kendimi bir anda tüm detayları araştırken buluyorumEn son 3 yaşındaki Alperen Ekinci çıktı karşıma. Şu 3 yaşında annesinin sevgilisinin yumruk ve tekmeyle öldürüp gömdüğü çocuk
kendimi bi an gözlerimi kapatıp olayı hayal etmeye çalışıp o anı hissetmeye çalışırken buldum yine.
Çocuğun o an hissettiklerini acısını yaşayabilmek için zorluyorum resmen kendimi.
Sonra neden çocuk yaptım ya benim çocuğuma da biri zarar verirse ya ben ölürsem ona da birileri böyle şeyler yaparsa diye çıldıracak gibi oluyorum.
Kadericiyim ama bu konuda rahat olamıyorum. Sürekli manasız bir empati çabası içindeyim. Kalbim sıkışıyor oturduğum yerden resmen. Önceden de insanların acılarına duyarlıydım ama kızım doğduktan sonra psikopata bağladım. Kendi kendime psikolojimi bozucam
Sizler bu haberler ve düşüncelerle nasıl baş ediyorsunuz? Rahatlatıcı ve yol gösterici önerilere ihtiyacım var
O çocukların çaresizliği aklıma gelince yapanı paramparca etsem rahatlamam düşüncesinde buluom kendimi.Merhaba arkadaşlar
Ne kadar okumak istemesem de çocuk cinayeti haberleri çıkıyor karşıma. Kendimi bir anda tüm detayları araştırken buluyorumEn son 3 yaşındaki Alperen Ekinci çıktı karşıma. Şu 3 yaşında annesinin sevgilisinin yumruk ve tekmeyle öldürüp gömdüğü çocuk
kendimi bi an gözlerimi kapatıp olayı hayal etmeye çalışıp o anı hissetmeye çalışırken buldum yine.
Çocuğun o an hissettiklerini acısını yaşayabilmek için zorluyorum resmen kendimi.
Sonra neden çocuk yaptım ya benim çocuğuma da biri zarar verirse ya ben ölürsem ona da birileri böyle şeyler yaparsa diye çıldıracak gibi oluyorum.
Kadericiyim ama bu konuda rahat olamıyorum. Sürekli manasız bir empati çabası içindeyim. Kalbim sıkışıyor oturduğum yerden resmen. Önceden de insanların acılarına duyarlıydım ama kızım doğduktan sonra psikopata bağladım. Kendi kendime psikolojimi bozucam
Sizler bu haberler ve düşüncelerle nasıl baş ediyorsunuz? Rahatlatıcı ve yol gösterici önerilere ihtiyacım var
2 dakka bile kvye de bırakma. Görüyoruz babannenin dikkat etmeyip kaybolup kaçırılıp ölen çocuklarıO çocukların çaresizliği aklıma gelince yapanı paramparca etsem rahatlamam düşüncesinde buluom kendimi.
Hanımlar is yine bize düşüyor.Cocuklarımıza sahip çıkacaz.Bakkala,koyuna ne yazık ki sokaga oyuna bile göndermeyecegızZaman cok kötü artik bizim çocukluğumuz gibi değil devır.Sahsen ben eve girmezdim ama artık neler neler oluyor Millet azmiş,niyetler cok fena.Dugunde uyusun diye düğün evinde bir odaya bırakılan 3,4 yaşında ki kızın haberi hala aklımda.Kızlarımı kv hariç kimseye,kimsenin evine bırakmam(Yatılı kvye de bırakmam)
Şahsi düşüncem eşinizden ayrıldınız mı ok en doğal hakkımız.Amaa çocuklarımız büyümeden yuva kurma peşine düşmeyelim.Insanız belki konduramayız ama kimse kimseye istisnalar hariç ana baba ne yazık ki olmaz.
Tolstoy boşuna dememiş " Çocuğunuza bir şey olduğunda hissettiğiniz acı mı daha fazla yoksa anne baba olduğunuzda yaşadığınız mutluluk mu? İkisini bir tartın. Acı daha ağır basıyor değil mi? İşte sırf bu yüzden bile çocuk yapılmaz aslında. " diye.
Uzun zaman oldu ama yanılmıyorsam Kreutzer Sonat'tıLev Nikolayeviç Tolstoy'un hislerime tercüman olan bu harikulade tespitini hangi kitabında okudunuz acaba?
Bulamıyorum. Çok merak ettim.
.Uzun zaman oldu ama yanılmıyorsam Kreutzer Sonat'tı
Sırf bunlar için idam olsa keşke diyorum böyle mahluklari alıp beslemeseler
Allah bildiği gibi yapsın insan bakmaya kiyamazken nasıl öldürebilir
Keşke ama onun olmasi daha imkansızİdam böyleleri için kurtuluş. Keşke yaptıkları şeyler onlara yapılsa da yalvara yalvara can veremeseler. Hümanistliğim falan ölüyor bu konularda. Hayvanlara ve çocuklara zarar veren yaratıklara gram merhametim yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?