• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

BU DA DERT Mİ?

o depresyon gittikçe artacak

O kadar farkındayım ki iyice batmadan son çırpınışlarımı yapıyorum işte.

işe dön maaşını al çocuğa da annenin evinde bakıcı tut

Maddi olarak imkansız maalesef.

bir de hikayede eşin hiç yok

Eşim şu şekilde, evde olduğu sürece yardımcıdır hatta oğlumu tamamen üstlenir. Ama işyeri uzak olduğu ve artı trafik olduğu için geç geliyor. Gelince gezdireyim seni diyor ama kocanla dedikodu yapamazsın mesela. Bir de gez gez nereye kadar farklı birşeyler istiyorum hayatımda. Haftasonları da oğlumuza ben bakayım sen arabayı al gez diyor ama tek başıma ne yapayım.
 
Demeyin arkadaşlar, böyle giderse sinirsel ilaçlar kullanmaya başlayacağım. Yılanın başını küçükken ezeceksin demişler...:sopa: Zaten zamanında kullandım yani yatkınlığım çok. Hatta şuan doktora gitsem kesin yazar bişeyler :kahve:

1 sene kadar önce doğum yaptım. Doğumdan 1 ay öncesinde işyerindeki bilgisayarımı eve getirdim evden devam ettim. Doğum oldu, evden yardımcı olmaya devam ettim. Doğum izni bitince patron çağırır dedim ama hala çağırmadı. Oğlun askere gidince gel diyor :KK71:

Buraya kadar her şey güzel değil mi. Ama ben evde çok daraldım. Gün içerisinde iş gelecek diye dışarı çıkamıyorum. Hafta sonları ya alışveriş oluyor ya doktor oluyor ya misafir oluyor ya temizlik oluyor. Fırsat bulup çıktığımız zamanlar da fazla uzağa gidemiyoruz oğlumdan ötürü. Arada arkadaşlarımla da çıkamıyorum çünkü çoğusu evlenip uzak bir noktaya taşındı, burada kalanlar da ya sınava çalışıyor ya yoğun çalışıyor. Yeni arkadaş bulma gibi bir lüksüm de yok ÇÜNKÜ DIŞARI ÇIKAMIYORUM... Belki çok pis küfür edeceksiniz ama altımda araba da var ama tek başıma ne yapıyım arabayı? Komşular var ama olmuyor arkadaşlar. Sündüzgilin eltisinin görümcesinin dayısının yengesinin kardeşinin düğününde ne giydiği, Şerifenin oğlunun eve attığı ama ciddi düşünmediği "pekte çirkin" kız (sonra istemeye gittiler), Fethiyenin bir sürü para verdiği ama zevksiz koltuk takımı BENİ ZERRE KADAR İLGİLENDİRMİYOR ÇÜNKÜ... Entelektüel seviyede olmasa da şöyle aklı başında iki kelam edeceğim kimse yok arkadaşlar.

İşe geri dön diyebilirsiniz. Oğluma elimde iş olduğu sürece annem bakıyor (bilgisayarı anneme getirdim işe gider gibi anneme geliyorum her sabah). Ama annem oğluma bakamıyor. Çünkü kendine bakmıyor. Bir sürü hastalığı var ve tamamı sadece kilo verse düzelecek... Ama yok o zaten bir şey yemiyormuş ki :işsiz: Anca yoğun iş gelince oyalama işini yapıyor yoksa Wolfrooog bez getir, Wolfrooog mama hazırla, Wolfrooog çocuğu mama sandalyesine oturt şeklindeyiz. Bakıcıya para verecek kadar da kazanmıyorum yani o iş imkansız.

Bari dedim kurs bulayım gideyim. Akşamları şöyle iki saat falan dışarıda olurum. İki insan yüzü görürüm. Belediye olsun Halk eğitim olsun yazın kurs açmıyorlarmış. HALBUKİ İNSANLARIN ASIL YAZIN KURSA İHTİYACI VAR :110: Ücretli kurslar da yakınlarımdakiler anca ingilizce kursu falan. Es kaza buralara yolu düşmüş turiste "its no siti sentır, for tren steyşın buradan go go törn rayt ok? yuar velkim bay..........................ooo yanlış yere döndü" diyecek kadar ingilizce var ama genel olarak ingilizce bir işime yaramıyor (gezdiğin ülkenin dili az öğren değil mi :KK12: bu ecnebiler de bi garip). Evde hobi demeyin ben evden sıkıldım. Artık iş yapasım yok, kendimle ilgilenesim yok, bu da eşime çocuğuma yansıyor hiç yoktan. Gittikçe içime kapanıyorum, kapandıkça sinirli, tahammülsüz biri oldum çıktım. Evden çıkmaya da üşenmeye başladım falan gittikçe sosyal fobiye doğru yol alıyorum (kendisiyle geçmişim var maalesef). Bu duruma çözüm bulamazsam çıldıracağımı hissetmeye başladım.

Siz söyleyin ben ne yapayım?
Is nedeniyle köyde yasamaya başladık. aynı durumdayız. konuşacak kimse yok. her yer tavuk horoz inek ve bilimum sürüngen hayvan. 2 yaş sendromuna girmiş bir sipa (ben demiyorum Pedagog diyor. evet maksat gezme olsun diye 2 saat uzaklıktaki Pedagoga gittik.) altta araba cepte para ama o parayla en fazla köy yumurtası alabiliyoruz ( fabrikada uretilmiyormus öğrendim) kitap okuyorum internete giriyorum (çektiği zamanlarda) ama yetmiyor. daha ne kadar burda kalip kalmayacagimizi da bilmiyorum. Köyün delisi olma yolunda ilerliyorum. eger şehirde yaşıyorsanız oglunuzu da alın park götürün avmye gidin yaz geldi belediyelerin iyi kötü bir sürü etkinliği oluyor onlara gidin. hiç bir şey yapamazsaniz arabayla gezin.
 
Is nedeniyle köyde yasamaya başladık. aynı durumdayız. konuşacak kimse yok. her yer tavuk horoz inek ve bilimum sürüngen hayvan. 2 yaş sendromuna girmiş bir sipa (ben demiyorum Pedagog diyor. evet maksat gezme olsun diye 2 saat uzaklıktaki Pedagoga gittik.) altta araba cepte para ama o parayla en fazla köy yumurtası alabiliyoruz ( fabrikada uretilmiyormus öğrendim) kitap okuyorum internete giriyorum (çektiği zamanlarda) ama yetmiyor. daha ne kadar burda kalip kalmayacagimizi da bilmiyorum. Köyün delisi olma yolunda ilerliyorum. eger şehirde yaşıyorsanız oglunuzu da alın park götürün avmye gidin yaz geldi belediyelerin iyi kötü bir sürü etkinliği oluyor onlara gidin. hiç bir şey yapamazsaniz arabayla gezin.

Şehirde de arabayla gezmek sıkıntı. Trafik var, evden çıkmadan önce acaba park yeri bulabilecek miyim stresi var. Etkinlikler çok kalabalık oluyor oğlum açısından korkuyorum açıkçası. Benim sorunum sosyalleşememek galiba.
 
Maaşın iyi değil de kaç

Piyasayı orada bilmiyorum ama komşum 1750 maaş ikramiye çalışırken çocuğuna bakıcı baktı

O taşeronda çalışan eğitimi az birisi

Senin daha fazla aldığını varsayıyorum

Ben maaşımın 4 te birinden fazlasını bakıcıya verdim ki bakıcının maaşı asgari ücret artı yol parası idi

Benim maaşım iyi idi ama yarısı kadar da olsa yine de aynı şekilde çalışırdım
 
Maaşın iyi değil de kaç

Piyasayı orada bilmiyorum ama komşum 1750 maaş ikramiye çalışırken çocuğuna bakıcı baktı

O taşeronda çalışan eğitimi az birisi

Senin daha fazla aldığını varsayıyorum

Ben maaşımın 4 te birinden fazlasını bakıcıya verdim ki bakıcının maaşı asgari ücret artı yol parası idi

Benim maaşım iyi idi ama yarısı kadar da olsa yine de aynı şekilde çalışırdım

Uzaktan master yapmış biri gibi dursam da :21: lise mezunuyum (sosyal fobim var demiş miydim)
Ben de o kadar alıyorum ama bizim kredimiz vs var. Kira veriyoruz vs derken ucu ucuna maalesef.
 
İşinle ilgili kitaplar filan okuyabilirsn canım veya romanlar vs
Benim okumam gereken bir dünya kitap var ama burda takılıyorum içimden gelmiyor :KK48: bebeğim küçük , onu bahane ediyorum

Al bebeğini parka çık , gez dolaş
Veya Bebek biraz büyüyüp kreşe gidene kadar sabır
 
Aramızda 700 km olmasaydı, yardımcı olurdum inanın.
Ancak şunu söyleyebilirim, ilaç kullanmaktan çekinmeyin, gerekirse doktora gidip durumu anlatın ve bu süreci rahat atlatabileceğiniz ufak bir destek ilaç yazsın. En azından biraz gevşemenizi sağlar.

Bunun haricinde, iş yerine arada bir ziyarete gider gibi işe gidebilirsin.
Grafik işleriyle uğraşıyordun sanırım, kullanacağın programları kaldıran bir laptop ve bir wifi bağlantısı seni evden kurtarır, bir kafeye çay-kahve içmeye gittiğin yerlerde, piknikte vb. bir yandan işini de halledebilirsin.
 
Gebze'deyim maalesef. 34 yaşındayım hoş bir kadınım ilgilenenler varsa :KK70:

cübbelim çok uzakmışsın ya..
yalnız çoğumuzun geçtiği yollar ne yazık ki.. kreş zamanı gelene kadar bırakacak kimsesi olmayanların durumu bu..hele işi bırakıp evde olmaya başlayınca..
sporu deneyebilirsin illa zayıflamak için yapılmaz ki. vücudunu zinde tutar..
 
Buda dert tabii. Ben 2 senedir bu durumdayim bu sene ohh nasilsa is basi yapicam diye sıktım disimi. Ama patron demesinmi yok gelme diye. 1 sene daha net evdeyim. Olucak 3 sene:KK51:
Hergün o kadar ayni geciyoki artik degisiklik olsun diye ev isini biraktim :KK53: Napiyorum bende bilmiyorum esim sürekli calisiyo konuscak kimsede yok, bende oglumu sıkıştırıyorum falan sohbet etmeye calisiyorum 1 bucuk yasindaki cocukla 'anne baa guuş' diye diye geciniyoruz.
 
Back
X