Bazende diyorum ben acaba bu kadar şu bana ters bu bana ters dediğim için mi annesi böyle yaptı ya da hep böyle insanlar mıydı. Ben sınırlarımı hep belirttim akışa bırakmadım falan hep sorunlu görüldüm ilişkide. Çocukla konuşmayi keserken bile ben seni sevdim sen beni sevmedin hiç vs dedi. Yani duygu sömürüsü gibi sırf ona konuşmak istemiyorum dediğim için ya da zamana bırakıp onu beklemediğim için ya da yanliş gördüğüm şeylere susmadığım için. Kafamda deli sorular belkide bana böyle davrandı. Ya da diyorum işte o kızla kendimi kıyaslıyorum kız hakkında iyi şeyler duymadım ama belki onlar anlaşacaklar ama ben o çocukla anlaşamadım sorun bende mi acaba vs vs. Yani bu düşünceler bende hırs yaratıyor. Yoksa çocuk aynı çocuk