- 22 Mayıs 2019
- 347
- 713
- 103
Bende randevu almayi düşünüyorum psikiyatrist e tekrardan çok mutsuzum ve depresifim çünkü OKB için ilaç kullandim çok fayda etti bunun içinde fayda eder mi acabaBazı sosyal medya hesaplarımı kapattım 6-7 aydır da antidepresan kullanıyorum.
Evet kesinlikle ara vermeliyim yoksa ciddi bir buhran gireceğim
Şahsen ediyor.Kafamdaki,beynimdeki düşüncelerin sıklığı ve hızı azaldı.Kaygımı azalttı.Bende randevu almayi düşünüyorum psikiyatrist e tekrardan çok mutsuzum ve depresifim çünkü OKB için ilaç kullandim çok fayda etti bunun içinde fayda eder mi acaba
Yanı gepımız aynıyız. Arkadaş bıle edınmek ıstemıoz. Yenı edımdımız arkadaşlarda garıp sevgılılerde o yüzden herkes eskılerıme dönüyo. Sevgılıdede, Arkadaş da da. Sizi çok ıyı anlıyorum. Kıtap okudukça daha da vızyon artıyo. Konuşcak ondan da bulamıyoruzMerhaba herkese ciddi bir psikojik buhrandayim gerek ülkenin siyasi ekonomik durumu olsun ( yakından takip ederim ) gerek çevredeki insanların cahilliği yobazligi olsun bu durumlar beni inanılmaz tüketti. Üstelik tuhaf bir erkek nefretine sahip oldum x te sürekli görmüş olduğum şiddet haberleri de tuzu biberi oldu. Hiçbir erkeğe tahammül edemiyorum hepsinden nefret ediyorum o bağnaz örümcek beyinlerinden kendilerini şehzade zannetmelerinden usaniyorum tiksiniyorum. Hayır acaba ben mi secemiyorum ? Evlilik lafinin yapilmasina ( yakın zamanlarda kuzenim evlendi benden 3 yaş büyük şimdi akrabalar sıra sende vs. Laflar ettiler ) akrabalara komuslara da tahammülüm kalmadı . Acaba sorun bende mi ? Etrafta kültürel olarak ciddi bir gerilesme cahillesme görüyorum ve bundan çok etkileniyorum. Toplumdan midem bulanıyor artık sosyalleşmek bile istemiyorum kimseye tahammülüm kalmadı eve ve kitaplarima sarılıyorum hayal dünyama sığınıyorum . Ama bu sefer de kendimi anormal hissediyorum . Psikolojik olarak gerçekten de cokusteyim kendimi bu insanlara ait hissetmiyorum napmaliyim? Nasıl kurtulurum bu ruh halimden
Aynen öyle gerçekten de hayatın sona ermesini isteyecek kadar kötü durumdayım . Sosyal medyayı kapatacağımRuh ve akıl sağlığımız herşeyden önemli. Değiştiremeyeceğimiz şeylerin yükünü bir yerde indirmemiz lazım.
Birde dengelemek gerekiyor. Gündem takip edeceğiniz zaman bile bunu yalnız bir platformla sınırlandırın. Girdiğiniz her platformda aynı şeylerle karşılaşmayın.
İnstagramda yeterince kötü habere maruz kalıyorum zaten. Diğerlerinde veya burada girmiyorum bu konulara.
Rahatlamak, kafa dağıtmak için arka bahçeye ihtiyaç var. Her yerde aynı konular dönünce umutsuzluktan insan hayatın sona ermesini istiyor.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için inşallah bende öyle olabilirim. Hepimizin için canı gönülden böyle olmasını diliyorumÇok umutsuz bitirmişim, şunuda ekleyip kapatayım; Tarihin her döneminde, her insanın ömrünün en az bir döneminde, bazı insanların her döneminde tahammülü zor olaylar var. Bu konudada ne ilk ne son insan nesli olacağız.
Bununla beraber hayatı yaşamaya değer kılan şeyler bulmayı başaran insanlar var. Ben o insanları hayranlık uyandırıcı ve güçlü buluyorum. Ve onlardan biri olmayı çok isterim. Hayatı dışarıdan içeriye bir etkiyle değil değil içeriden dışarıya yaşamayı ümit ediyorum.
Evet herşey yolunda gitmiyor ama hala şükredeceğim çok şey var.
Umarım herşey hepimiz için daha iyi olur. Aksi halde bile umarım mutlu ve huzurlu olabileceğimiz şeyleri her zaman buluruz.
Twitterım yok, ana haber izlemem ama bazen Instagram keşfetimde birkaç habere denk gelebiliyorum. Keşfetimde genelde dizi, film, komik videolar var.Merhaba herkese ciddi bir psikojik buhrandayim gerek ülkenin siyasi ekonomik durumu olsun ( yakından takip ederim ) gerek çevredeki insanların cahilliği yobazligi olsun bu durumlar beni inanılmaz tüketti. Üstelik tuhaf bir erkek nefretine sahip oldum x te sürekli görmüş olduğum şiddet haberleri de tuzu biberi oldu. Hiçbir erkeğe tahammül edemiyorum hepsinden nefret ediyorum o bağnaz örümcek beyinlerinden kendilerini şehzade zannetmelerinden usaniyorum tiksiniyorum. Hayır acaba ben mi secemiyorum ? Evlilik lafinin yapilmasina ( yakın zamanlarda kuzenim evlendi benden 3 yaş büyük şimdi akrabalar sıra sende vs. Laflar ettiler ) akrabalara komuslara da tahammülüm kalmadı . Acaba sorun bende mi ? Etrafta kültürel olarak ciddi bir gerilesme cahillesme görüyorum ve bundan çok etkileniyorum. Toplumdan midem bulanıyor artık sosyalleşmek bile istemiyorum kimseye tahammülüm kalmadı eve ve kitaplarima sarılıyorum hayal dünyama sığınıyorum . Ama bu sefer de kendimi anormal hissediyorum . Psikolojik olarak gerçekten de cokusteyim kendimi bu insanlara ait hissetmiyorum napmaliyim? Nasıl kurtulurum bu ruh halimden
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?