Merhaba herkese,
Bir aydır konuştuğum biri var. Herşeyiyle çok düzgün bir insan. Saygılı,efendi,düşünceli vs. Ama benim için mantık birlikteliğinden öteye gitmedi şimdiye kadar. Kendisine de başta söyledim çok umut etmeden deneyelim bir süre diye. Şimdi olsun diye herşeyi yapıyor, insan olarak seviyorum ama heyecan duymuyorum ona karşı.
İşi gücü var ama meslek olarak ben ondan daha üst durumdayım. Bu bir kibir ifadesi olarak algılanmasın lütfen. Hayata bakışı etkiliyor zira bu tarz şeyler. Mesela önceki erkek arkadaşımla çok derin sohbetlerimiz olurdu, çok heyecan duyardım ona karşı ama mutlu olmaya yetmiyor ki bunlar.
Şimdi sorum şu, zamanla değişir mi duygular? Yoksa daha fazla bağlanmadan bitirmek mi doğrusu? Aklıma hep selvi boylu al yazmalım filmindeki replik geliyor, sevgi emekti. Ama bir filmin içinde değiliz ki?
Yaşayan bilen duyan fikri olan varsa yorum alabilir miyim?
