Eşiniz tam bir "millet ne der" adamı. Eril, cahil, sığ, kaba... Her hareketi, her sözü falso.. Evlendi diye kadını malı zanneden, karısına değer vermeyi, elini tutmayı, sevgisini göstermeyi eziklik olarak gören tam bi yurdum erkeği.. Hayatı boyunca hiç bi "doğru"ya kendi karar vermeyip, koyun gibi başkalarının doğrularıyla yaşayacak bi insan. Bu adamla mutlu olunmaz. Ben olamazdım. Çok merhametsiz, kalp kırmaktan hiç çekinmiyor. Okurken benim bile içim sızladı, ne zaman sevgiyle adım atsanız sevgisiz bi muamele ile karşılaşmışsınız. Öfke kontrol problemi falan varsa gitsin tedavi olsun, siz bu muameleye katlanmak zorunda değilsiniz..
Allah yardımcınız olsun çok, çok zor biriyle evlisiniz. Çocuğunuzun olmayışı büyük avantaj, bence gittiği yere kadar gidip sonra oturup bir durum analizi yapmanız gerekiyor. Böyle baskıcı, böyle empati yoksunu biri ile bir ömür geçirmeyi gerçekten istiyor musunuz?
Ne yaptınız yahu, anasını babasını mı öldürdünüz !! İnsan düşmanı olsa bu kadar sevgi bekleyen, huzur isteyen birine böyle acımasız davranamaz.. Böyle devam ederse siz farkında olmadan sürekli sevgi, takdir bekleyen, onaylanmak istenen biri haline döneceksiniz. "Aman şimdi kavga çıkmasın" diye diye bi çok şeyden taviz vermeye başlayacak yine de yaranamayacaksınız.Evet ben işi şakaya vurmaya çalıştıkça, konu dağılsın diye tabiri yerindeyse şebeklik yaptıkça hala aynı öfkenizle devam etti..
Sokak ortasında benim kılık kıyafetimi eleştirerek yürüdükçe yerin dibine girdim..
Bayılacak gibi hissettim kendimi, yaşananlar rüya olsa diye düşündüm..
2 hafta önceye kadar el ele tutularak yürüyüp, dün öyle demek nedir.. karşımda alçak ses tonuyla tartışan bir insan olsaydı,her sorun çözülürdü..
Ne yaptınız yahu, anasını babasını mı öldürdünüz !! İnsan düşmanı olsa bu kadar sevgi bekleyen, huzur isteyen birine böyle acımasız davranamaz.. Böyle devam ederse siz farkında olmadan sürekli sevgi, takdir bekleyen, onaylanmak istenen biri haline döneceksiniz. "Aman şimdi kavga çıkmasın" diye diye bi çok şeyden taviz vermeye başlayacak yine de yaranamayacaksınız.
Ya eşiniz aynı benim eski eşim gibi.
Sevgiliyken hiçbir şeye karışma çizgilerini belli etme evlendikten sonra benim bunlar kırmızı çizgilerim maalesef ben 5 ay dayandım.
Kimseye ezik demek bana düşmez. Cahil köyde yaşamış bir kadın.. birkaç yıldır bulunduğumuz şehirdeler..ailede kadının pek değeri
Sanırım babasıda öyle kaynanan ezik birimi
Bu anlamsız öfkenin altında yatan gerçek sebebi öğrenmeye çalışırım. Araba bozulmuş, kıyafetmiş, paraymış hikaye.. Herşeyiniz gözüne batıyor adamın.. Çocuk deseniz, 20 yıl evlat hasretiyle yanıp tutuşuyor değilsiniz ki daha çok yeni evlisiniz zaten bu neyin öfkesi..Şu noktada ne yapmamı,nasıl davranmamı önerirsiniz peki ?
Bu anlamsız öfkenin altında yatan gerçek sebebi öğrenmeye çalışırım. Araba bozulmuş, kıyafetmiş, paraymış hikaye.. Herşeyiniz gözüne batıyor adamın.. Çocuk deseniz, 20 yıl evlat hasretiyle yanıp tutuşuyor değilsiniz ki daha çok yeni evlisiniz zaten bu neyin öfkesi..
İşi çok mu stresli, geçim derdi mi var, ailesiyle mi sorunu var, evliliğe adapte mi olamadı, bunca sorumluluk ağır mı geldi ? Neyse derdi otursun anlatsın. Birlikte çözüm arayın, birbirinizi suçlamadan, alının kırılıp laf sokmadan.. Mümkünse bu süreçte siz de bu adamdan asla ilgi, sevgi beklemeyin. Onun ilgisi sevgisi olmadan da kendinize yetebileceğinize inanın. Eşinizde hiç kaybetme korkusu yok. Karşısında dimdik durun, ona kendinizi hiç bi anlamda muhtaç hissettirmeyin maddi manevi.. Sevgiliyken ağızlarını bile açamazlar bilirler çünkü kaybedeceklerini. Şimdi neyine güveniyor ? Size baktığında üzgün ve kırılmış birini değil haksızlığa uğradığı için kızgın, bi o kadar da güçlü birini görsün. Kendinize acıyıp bu adamın da size acımasını beklemeyin. Onda o merhamet yok.
9 yılda yaranılmadıgını çok iyi öğrendim canım.Şuan yerimizden kıpırdayacak hal yok inanın..
Ben oturur muydum yoksa..
o kadar pişmanım ki, elin oğluna yaranılır mı..
Ne yapacağımı bilmez haldeyim, ne yapmam , nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum..
Sizin haksız olduğunuzu düşündüğünüz, eşinize hak verdiğiniz şeyler var mı ?İnanın oturup konuşmaya çalışsam; ya sen şurda haklısın, ben seni kırdım üzdüm, özür dilerim diyecek bir insan değil..
Daha önce defalarca haklı da olsam haksız da olsam oturup konuşmaya çalıştım.. duyduğum tek şey ; sen laftan anlayan bi insan değilsin, seninle konuşmak çözüm değil oluyor..
Ben konuşmayı sohbeti o kadar seven bir insandım ki; resmen içime kapandım ya, hayata dair hiçbir umudum kalmadı..
Ayrılmak istiyorsa bunu bana söylemesi yeterli bunu çok iyi biliyor, ona ayak bağı olup diretecek bir insan değilim. Çok iyi biliyor..
Sevgisi bittiyse bunu da bilmek hakkım, bunu duymak beni çok yaralar ama çaresine de bakarım.
Bunları da söyledim kendisine zamanında, keşke dediğin gibi sevgim bitseydi, ya da sevmeseydim seni diyor..
Ne gidiyor, ne mutlu ediyor.. bense ne yapacağımı şaşırdım..
Sizin haksız olduğunuzu düşündüğünüz, eşinize hak verdiğiniz şeyler var mı ?
'Keşke sevmeseydim' diyecek kadar ne yaşatmış olabilirsiniz ki ?
Vallahi ben de problemler yaşıyorum eşim ile yalan değil.
bizimki farklı bir durum, farklı meseleler.
Ama sizin şu yaşadıklarınızın birini ben yaşasaydım, 2 çocuğa rağmen boşanırdım.
Boşan demek dışardan kolay geliyor gibi olabilir.
Ancak zaten bir çocuğunuz yok, o anlamda çok fazla dert edeceğiniz bir nokta da yok.
O yüzden yol yakınken boşanın derim.
Bu şekilde hayat çekilmez, çünkü hayatı bırakın yaşamayı burnunuzdan getiriyor.
Böyle olmaz.
Aile terapisini deneyebilirsiniz, bir çok kişi bu şekilde destek aldıktan sonra değişimlerin olduğunu savunuyor.
Ben bile aile terapisini düşünüyorum, çünkü bizim de gel-gitli sorunlarımız var.
Bugün halloluyor, yarın kötü oluyor, sonra yine toparlıyor, daha sonra daha beter oluyor.
Gibi gibi....
+10000 aynen katiliyorumBu anlamsız öfkenin altında yatan gerçek sebebi öğrenmeye çalışırım. Araba bozulmuş, kıyafetmiş, paraymış hikaye.. Herşeyiniz gözüne batıyor adamın.. Çocuk deseniz, 20 yıl evlat hasretiyle yanıp tutuşuyor değilsiniz ki daha çok yeni evlisiniz zaten bu neyin öfkesi..
İşi çok mu stresli, geçim derdi mi var, ailesiyle mi sorunu var, evliliğe adapte mi olamadı, bunca sorumluluk ağır mı geldi ? Neyse derdi otursun anlatsın. Birlikte çözüm arayın, birbirinizi suçlamadan, alının kırılıp laf sokmadan.. Mümkünse bu süreçte siz de bu adamdan asla ilgi, sevgi beklemeyin. Onun ilgisi sevgisi olmadan da kendinize yetebileceğinize inanın. Eşinizde hiç kaybetme korkusu yok. Karşısında dimdik durun, ona kendinizi hiç bi anlamda muhtaç hissettirmeyin maddi manevi.. Sevgiliyken ağızlarını bile açamazlar bilirler çünkü kaybedeceklerini. Şimdi neyine güveniyor ? Size baktığında üzgün ve kırılmış birini değil haksızlığa uğradığı için kızgın, bi o kadar da güçlü birini görsün. Kendinize acıyıp bu adamın da size acımasını beklemeyin. Onda o merhamet yok.
Çocuk olmaması sizin suçunuz muymuş ?Daha doğrusu bi suç mu bu ? Ben elle tutulur hiçbir sebep göremedim sevilmekten pişman edecek.. Çok saçma sapan bahaneler bunlar. Eşiniz ne kadar agresif ise siz o kadar kırılgansınız. Gerçekten de başlıkta belirttiğiniz gibi bu evlilik bi çıkmaza dönüşmüş durumda. Yardım alın yahut yol yakınken çocuk da yokken ayrılın. "Ha düzeldi ha düzelecek, bunun için boşanılır mı, çocuk olsun düzelir belki" diye diye bi evin içinde mutsuz birbirine yabancı insanlara dönüşüyoruz.Bir iki tane söylediğim söz var pişman olduğum , ama onun haricinde her şey güllük gülistanlıkken kavga tartışma çıkardığım hiç olmadı..
Şöyle oldu; o bir şey yaptı, ben devamını getirdim.. ama durup dururken şımarıklık edip te kavga çıkardığım hiç olmadı..
İşte onu deme sebepleri onu ben geç sevdim ve sevgililik zamanlarında üzdüm o var, onun dışında kıyafet konusunda onun deyimiyle adam yerine koymamam var, normal bir eş olmamam var, bir sohbete muhtaç olduğumu belirtip başlayan tartışmalar var.. bu tarz şeyler.
Onun dışında vicdanım çok rahat ki ona en ufak bir sadakat noktasında bir yanlışım olmadı, onun arkasından iş çevirmedim, namusuna laf getirmedim.. ha bir de çocuk olmaması varmış..
Çocuk olmaması sizin suçunuz muymuş ?Daha doğrusu bi suç mu bu ? Ben elle tutulur hiçbir sebep göremedim sevilmekten pişman edecek.. Çok saçma sapan bahaneler bunlar. Eşiniz ne kadar agresif ise siz o kadar kırılgansınız. Gerçekten de başlıkta belirttiğiniz gibi bu evlilik bi çıkmaza dönüşmüş durumda. Yardım alın yahut yol yakınken çocuk da yokken ayrılın. "Ha düzeldi ha düzelecek, bunun için boşanılır mı, çocuk olsun düzelir belki" diye diye bi evin içinde mutsuz yabancı insanlara dönüşüyoruz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?