herşey çalışmak değil maalesef,
ben de çalışıyorum ama çok zorluklar çekiyorum, ne zman boşanılır ya da bu zorlukla riçin boşanlırmmı kararsızım ben de,
herşeyin bir zamanı var belki de bilmyiorum da gerçekten bazı evlilikler çıkmaz sokak gibi ya
Anladım. Olabilir siz hazır hissetmiyor olabilirsiniz evliliğinz de daha oturnmamış. İstememek de çok haklısınız. Çocuk olduğunda düzelen hiç bir evlilik görmedim. Gerçekten ne gördüm ne duydum. Bence bu "ölse de öldürse de boşanmasınlar, çocuk da olsun birbirlerine daha çok mecbur kalsınlar" diye düşünen büyüklerin uydurması falan.. Çocuk bi evliliği nasıl düzeltir Allah aşkına, daha çok sorumluluk, daha çok gürültü, daha çok stres, daha az vakit, daha uykusuz geceler vs. say say bitmez. Tabi evlat çok seviliyor o ayrı da ben kimsenin çocukda payı var diye eşini daha bi sevdiğini görmedim ikisi bambaşka şeyler. Aksine ilk zamanlar ilişki o kadar yıpranıyor ki o yorucu, stresli süreçte kimsenin kimseye tahammülü kalmıyor. Eşlerin arasına ister istemez mesafe giriyor. Belki eşiniz gerçekten dört dörtlük bi baba olacak ama sırf o çocuğu siz doğurdunuz diye size minnet etmeyecek.Şöyle ki biz çocuk İçin hiç deneme yapmadık, ben başından beri korunuyorum ilk 1 seneden fazla hap ile korundum, ona söylemeden, çünkü aynı zamanda o kondom işe korundu .. 1 sene falan 2 türlü korundum..
Şu 6-7 aydır hap vücuduma zarar verdiği için bıraktım ve sadece o korunuyor..
Çocuk istemiyorum düşünmüyorum diye demek istedim. Yoksa denemedik olup olmayacağını bilmeyecek..
Baba olup kendi çocuğunu sevmek istiyormuş .. normal bir evlilikte bu çok doğal bir istek, fakat ben şu ortama nasıl bir çocuk getirebilir , o çocuğun psikolojisini ne kadar kötü yönde etkileyeceğini bildiğim bu evliliğe nasıl çocuk düşünebilirim..
Bu zamana kadar hep böyle düşündüm , bilmem doğru bilmem yanlış, çevremden de çocuk yap, aranız düzelir diyenlere hiç kulak asmadım..
Ben bir bilinmezliğe içinde Nasrettin hocanın göle yoğurt mayalayıp , ya tutarsa dediği gibi giremezdim..
Anladım. Olabilir siz hazır hissetmiyor olabilirsiniz evliliğinz de daha oturnmamış. İstememek de çok haklısınız. Çocuk olduğunda düzelen hiç bir evlilik görmedim. Gerçekten ne gördüm ne duydum. Bence bu "ölse de öldürse de boşanmasınlar, çocuk da olsun birbirlerine daha çok mecbur kalsınlar" diye düşünen büyüklerin uydurması falan.. Çocuk bi evliliği nasıl düzeltir Allah aşkına, daha çok sorumluluk, daha çok gürültü, daha çok stres, daha az vakit, daha uykusuz geceler vs. say say bitmez. Tabi evlat çok seviliyor o ayrı da ben kimsenin çocukda payı var diye eşini daha bi sevdiğini görmedim ikisi bambaşka şeyler. Aksine ilk zamanlar ilişki o kadar yıpranıyor ki o yorucu, stresli süreçte kimsenin kimseye tahammülü kalmıyor. Eşlerin arasına ister istemez mesafe giriyor. Belki eşiniz gerçekten dört dörtlük bi baba olacak ama sırf o çocuğu siz doğurdunuz diye size minnet etmeyecek.
Eşiniz yaşamdan zevk almıyor. Herşeyi sizin zorunuzla yapıyor bu nedenle dişarda çıkınca sorun çıkarıyor. Kıyafetinin
Sorun olduğunu düşünmüyorum ben. siz dişarı çıkalım demişsiniz. Araba bozulmuş. Siz yinede çıkmışsınız ya onun hıncını almış sizden. Normal zamanda nasıl ilişkiniz. Beraber oturup sohbet eder misiniz mesala
Umarım hakkınızda hayırlısı olur. Yardım almayı hiç teklif ettiniz mi bilmiyorum ama çok ciddi iletişim probleminiz var gibi. Oturup konuşamıyorsunuz bile. Eşiniz düzeltmeye çalışıyor mu, yoksa hiç sorun yokmuş, evlilikte bunlar normalmiş gibi mi davranıyor bilmiyorum ama umarım siz bunlara maruz kaldıkça sindirip, kendi içinizde normalleştirmezsiniz. Belki sizin de onu anlamadığınız, kendinizi anlatamadığınız durumlar vardır. Kendinizi bu kadar dipte hissediyorsanız yardım almakta fayda var.Haklısınız.. bir çocuğun bu evliliği düzeltebileceğine olan inancım sıfır zaten..
Eğer öyle bir şey olacak olsa bu konuda bu kadar katı fikirli olmam, Allah içime bir umut koyardı diye düşünüyorum..
Her şey anlattığım gibi işte, ben tutup bu kadar ince ayrıntılara kadar en yakınıma bile anlatamam, o yüzden her içim daraldığında soluğu burada alıyorum..
Çok fikir verildi,çok şey yazıldı saolun hepiniz, ben de elimden geldiğince anında yazmaya çalıştım..
Şu noktada ne yapacağımı bilemez bir haldeyim, sanki dipsiz bir kuyuya düşmüşüm, tutunacak bir dal arıyor çırpınıyor gibi hissediyorum kendimi..
Allah sonumu hayır etsin
ne bileyim walla çalışıtğımhalde herşey zor oldu benim için,ondan diyorum..ben evliliğini devam ettirebilsin diye çalış demedim ki. zira çalışmak bir adamı yola getirmez. hani yediğini içtiğini başına kakıyormuş ya ondan çalış dedim. o zaman kolay kolay oraya getiremez olayı.
Umarım hakkınızda hayırlısı olur. Yardım almayı hiç teklif ettiniz mi bilmiyorum ama çok ciddi iletişim probleminiz var gibi. Oturup konuşamıyorsunuz bile. Eşiniz düzeltmeye çalışıyor mu, yoksa hiç sorun yokmuş, evlilikte bunlar normalmiş gibi mi davranıyor bilmiyorum ama umarım siz bunlara maruz kaldıkça sindirip, kendi içinizde normalleştirmezsiniz. Belki sizin de onu anlamadığınız, kendinizi anlatamadığınız durumlar vardır. Kendinizi bu kadar dipte hissediyorsanız yardım almakta fayda var.
Aile terapistine sadece benim ihtiyacım olduğunu savunan bir insan karşımdaki..
Kendisine diyeceği tek şey; beyfendi biraz daha sakin olun olurmuş..
Gitmeden yaptı doktorun yapacağı yorumu ..
Evet elimi kolumu bağlayan bir çocuk yok, ama yine de içimde boşanmayı düşününce değişik bir acı oluyor , sanki kalbimi alıp sıkıyorlar gibiçok kötü durumdayım..
Çok aklı başında davranıyorsunuz öncelikle...Şöyle ki biz çocuk İçin hiç deneme yapmadık, ben başından beri korunuyorum ilk 1 seneden fazla hap ile korundum, ona söylemeden, çünkü aynı zamanda o kondom işe korundu .. 1 sene falan 2 türlü korundum..
Şu 6-7 aydır hap vücuduma zarar verdiği için bıraktım ve sadece o korunuyor..
Çocuk istemiyorum düşünmüyorum diye demek istedim. Yoksa denemedik olup olmayacağını bilmeyecek..
Baba olup kendi çocuğunu sevmek istiyormuş .. normal bir evlilikte bu çok doğal bir istek, fakat ben şu ortama nasıl bir çocuk getirebilir , o çocuğun psikolojisini ne kadar kötü yönde etkileyeceğini bildiğim bu evliliğe nasıl çocuk düşünebilirim..
Bu zamana kadar hep böyle düşündüm , bilmem doğru bilmem yanlış, çevremden de çocuk yap, aranız düzelir diyenlere hiç kulak asmadım..
Ben bir bilinmezliğe içinde Nasrettin hocanın göle yoğurt mayalayıp , ya tutarsa dediği gibi giremezdim..
Aaa sen benim kocamı anlatmışsın yine.bu kadar benzerlik olur.çocuk olmadan önceki ilk 4yıl oda eve gelirdi alirdi eline telefonu yatana kadar araba bakardi yaninda biri varmi yokmu hic.konuşsam bile konularima yorum yapmaz geçistirirdiHayır.. işten geldikten sonra bir iki bir şey sorar, sus pus elinde telefon arabalara bakar. Konuşmaz.. konularım arasında var zaten bu mevzu da..güzel hoş sohbeti olan , eşiyle güzel muhabbet edebilen bir insan değil..
Ben de sırf bir ses oldun, bir konuşma olsun diye ona şakasına takılır, birkaç lakap takarım.
Artık onu da yapmıyorum, ben de onun gibi oturuyorum..
Bizim tartışmalarda ayniydi.bir çocuk olmamasini bahane ederdi bir giyimi birde ben sohbet etmeyi özlüyorum bütün gün yalnizim bi sohbete muhtacım derdim başlardi kavga. Dejavu gibiBir iki tane söylediğim söz var pişman olduğum , ama onun haricinde her şey güllük gülistanlıkken kavga tartışma çıkardığım hiç olmadı..
Şöyle oldu; o bir şey yaptı, ben devamını getirdim.. ama durup dururken şımarıklık edip te kavga çıkardığım hiç olmadı..
İşte onu deme sebepleri onu ben geç sevdim ve sevgililik zamanlarında üzdüm o var, onun dışında kıyafet konusunda onun deyimiyle adam yerine koymamam var, normal bir eş olmamam var, bir sohbete muhtaç olduğumu belirtip başlayan tartışmalar var.. bu tarz şeyler.
Onun dışında vicdanım çok rahat ki ona en ufak bir sadakat noktasında bir yanlışım olmadı, onun arkasından iş çevirmedim, namusuna laf getirmedim.. ha bir de çocuk olmaması varmış..
Ben gidebileceğim her yere giderim toplu taşımayla, beni prenses gibi arabayla gezdireceksin diye bir düşüncem hiç olmadı, olamaz da..
Zaten bana başta , canım böyle böyle araba bozuk Canım sıkıldı ( Can sıkılacak bir şey de yok ama ) ya da çalıştım, Yorgun’um başka gün gitsek ? Dese ..
İnanın tamam olur derdim..
Tamam deyip, razı olup ta eve gelip eş olamayışımdan, yanında olamayışımdan, gezme hevesimden ve aklıma gelmeyen başka şeylerden kin öfke kusmak nedir..
Bunu hak edecek kadar ne yaptım, ne dedim..
Bu aralar haftada bir bana karşı öfke kusmalarını çekiyorum , kendisine de söyledim ben nereye kadar çekeceğim diye.. bilmiyorum..
Eşinizin işiyle ilgili, butcenizle ilgili konularda hiç konusuyor musunuz? Eşinizin tavrindan dolayi sanki bunlarla pek alakaniz yokmuş gibi geldi bana.
Mesela arabanin servisinden, bakim zamanindan haberiniz var mi hic? Hic esinizle birlikte gittiniz mi?
Nebileyim her aksam isiyle ilgili de konusur musunuz?
Eşimin birseye cani çok sıkkınsa gezelim gezelim diye tutturmam, eşim de öyle.
Onun disinda kiyafetlerinize karisma konusunda bana gore haksiz. Herkes kendine uygun olanla evlensin. Evlendikten sonra bu tarz seylere mudahale edilmez.
El tutmama konusun da eşinizin kafasina anlam veremedim.
Yardım almayı da teklif ettim o konuda da içim rahat ve tabii ki yardıma sadece benim ihtiyacım olduğu, sadece benim hatalarım yüzünden bu durumda olduğumuz, kendisi bir psikiyatr a gitse ; beyfendi biraz daha sakin olun diyeceğini, sorunun ana kaynağı ben olduğumu söylüyor..
Ben artık ne olursa diyorum, üzmeyeceğim kendimi, yıpratmayacağım çok fazla..
Ama dilerim bu evlilik biterse ben görmem bilmem ama çok pişman olsun, bunu canı gönülden istiyorum..
BAna yaptığı haksızlıklar onun içini cayır cayır yaksın..
Ben de durumda olurum onu bilemem, onun lafına göre ben kendisinden başka biriyle evlensem 2 günde babamın kapısının önüne koyarmış, kendisi gibi biriyle evlendiğim için çok şanslı olduğumu falan düşünüyor..
Bu laflara bakılırsa Benim halim nice :)
Bosan guzelim bosan.
Seni aklindan kendinden suphe ettiren o merhametsizden bosan.
Bu tipler kendilerini birsey saniyor. Ruh hastalari.
Benim eximde bana diyordu seni kim ister diye. Sozde gittigi psikolog bana uzaktan teshis koymus hatali benmisim demisti. E birlikte gidelim diyince konuyu kapatti zavalli. Sozde psikolog benimle de konusmayi tavsiye etmis. Ben tabi kabul ettim ama kendisi istemedi
Birseyi gercekten duzeltmek isteyen duzsltir. Konusmaz bos bos. Ben hep konusmaya duzeltmeye hazir iken onunki havada kaliyordu. Beni suclamalarla sindirmelerle ilerliyordu.
Sen normal degilsin diyordu bana. Onunla oldugum icin sukredecekmisim diyordu. Kimse beni onun gibi sevmeyecekmis. Baskasi beni napsinmis. İsine geldiginde cok iyidim. İsine gelmeyince dunyada benden kotusu yoktu. Melekmisim gibi uc noktalarda bana iltifat eden adam oteki saniyesinde seytan diyebiliyordu bana.
Hergun ayri atraksiyon. Ayri sacmalik.
Ayrica ihtimallerle varsayimlarla zihnini yorma. Kimsenin aklini okuyamayiz. Karsindaki olgun bir birey olarak sana sorunun tam olarak ne oldugunu soylemiyorsa ne diye niyet okuyalim degilmi? Oyle kiyafet su bu bunlar bos. Sorun cok daha baska.
Evliligine ve ona degil kendine bak. Kendini cikmazda yorgun bitmis somurulmus ve mutsuz hissediyorsan bosan. Hislerine guven. Seni mutlu edecek ve kalbini isitacak insanlarla ol.
Psikolojik siddette ugradigini zor anliyor insanlar..is isten gectikten sonra.
Psikolojik siddette ugramiyorsun diyelim yinede bir hödükle evliligin var.
Mutlu musun ? Degilsin. Hayat senin hayatin istedigin gibi sekillendir ve yasa.
Ya ayrilacaksin ya da oyle kabul edeceksin ve bosanmayacaksin.
Ama sakin onun laflarina inanma. Kimse seni istemez. Ben herkesle yaparim sen yapamazsin vs dedigi sozler normal degil.
Ama seni oyle bir duruma getirmis ki artik sen normal miyim diye dusunuyorsun.. Yazik gercekten. Kendim yasadigim icin nekadar agir seyler oldugunu biliyorum.
Ozguvenli bir insan iken ve bu tarz salakca insanlari asagilayan bos insanlara gulerken kendimi zaman icerisinde ozguvensiz hissetmistim. Kendime olan saygimi kaybetmistim. İnsan boyle seyleri surekli duyunca birsey kalmiyor senden geriye.
Zaman icerisinde icine isliyormus.
Boyle konulara o yuzden hassasiyetim var ve kimsenin yasadiklarimi yasamasini istemedigim icin anlatiyorum. Fiziksel siddet yasasaydim daha cabuk kabuk baglardi yaralarim. Ama ruh gonul yarasi zor kapaniyor. Boyle insanlara prim vermeyin. Kendinizi sevin lutfen. Kimsenin hakki yok insanlara bu tarz seyler soylemeye. Hepimiz zaman zaman kirici olabiliyoruz ama bunun siniri vardir. Esinin ki psikolojik siddette giriyor bunu sana deneyimlemis biri olarak diyorum.
O yuzden zamaninda,bende ona kotu davrandim diye ona suan ki sana yasattiklarini hak sanma. Normal sanma.
Silkelen kendine gel. Surekli olarak boyle seyler duymak gaddarlik vicdansizlik. Hemde salak sacma kucuck olamadik sepeblerden dolayi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?