- 24 Ağustos 2016
- 1
- 0
- Konu Sahibi hellomello
- #1
Merhaba, yeni üye oldum ve yakın arkadaş çevrem ile ailem dışında birilerinin uzaktan görüşüne ihtiyacım var.
Eşimle evliliğimiz 3. yılını bitirmek üzere, çocuğumuz henüz yok. İkimiz de İstanbuldaki en iyi özel üniversitelerden birinde okuduk, okulda tanıştık. maddi durumumuz özellikle eşimin ailesinin çok iyiydi, mezun olduktan sonra eşim bir iş açtı. Ben de özel sektörde bir yerde çalışmaya başladım ve evlendik. Tanışalı 10 yıl evleneli 3 yıl oldu.
Evlenmemizden sonra eşim işleri büyütmek istedi ama mevcut işinin çok büyütülemeyeceğini düşündüğü için başka yerlere para yatırarak bunu yapmak istedi. Benim en başından beri karşı olduğum ama ailesinin onay verdiği finansal bir işe yatırım yaptı, hatasında uzun süre ısrar etti (ailecek ettiler) ve malesef sahip oldukları bütün parayı kaybettiler. Bu esnada henüz tüm parasını finansta kaybetmeden önce başka bir iş daha açıp evlenmeden önce kurduğu ilk şirketi kapattı.
Bu esnada ben de çalıştığım yerden ayrılıp aile işimizde çalışmaya başladım. Bu sektör de buradaki ortam da önceki işim ve o iş ortamından o kadar farklı ki evliliğimde maddi sıkıntılarım olmasa bile burada çalışmaya başladıktan sonra sıkıntıya girebilirdim.
Kısa tutmaya çalışırken konuları da çok kaçırmak istemiyorum. Eşimle maddi sıkıntılar dışında hiçbir sıkıntımız olmadı. Hep birbirimize destek olmaya çalıştık. Ben sadece eşim finansal işlere girip ısrar ettiğinde ve sonunda ailesinin bütün parası battığında beni dinlemeyip bu işte ısrar ettiği için çok sinirlenmiş ve boşanmayı düşünmüştüm. Bu tip işler benim aile yapıma da ters. Ben babamı başarılı iş adamı figürü olarak görürüm ve bu tarz finansal riskler aldığını hayatımda görmedim. Aileme bu durumu asla anlatamadım çünkü onların gözünde eşimin aptal görünmesini istemedim. Açıkçası bu konuda eşimden çok buna olanak verdikleri için eşimin ailesine kızıyorum. Aileme sadece eşimin En son yaptığı işin tutmadığını ve şuan para kazanamayıp hazırdan yediğimizi söyledim. Ama özellikle annem normalde gördüğüm maddi şartların çok aşağısında yaşadığımı fark ediyor, yardım etmeye çalışıyor. Ama ben gururuma yediremiyorum. Babam da bunu görüp bana verdiği maaşı arttırdı biraz sağolsun ama gururuma yediremiyorum daha fazla isteyemiyorum.
Kısaca şuan eşimin ne parası, ne de işi kaldı. Türkiyenin en iyi üniversitelerinden mezunken bir işe girse şuan tüm arkadaşlarımızın aldığı gibi iki haneli maaş alıyor olabilirdi. Evlendiğimizden beri sabretmekten, iyi olacağını düşünüp dua etmekten çok yoruldum. İkimiz de düzenimizi kurabilsek çocuk yapmak isterdim. Sadece benim çalışmamla olmuyor. Babamın tam kınadığı insan tipine dönüştü eşim=( Şimdi başka iş kurmak zorunda ve paraları kalmadığı için kredi alarak yapacak ve bu sefer çok iyi düşünmesi gerek. Ne iş kurması gerektiğinden de bir türlü emin olamıyoruz bu stres bizi yiyip bitiriyor.
Dün bu stresle kavga ettik, bu evlilikte beni en çok ayakta tutan şey birbirimize olan sevgimiz bağlılığımız, eşimin bana düşkünlüğü ve elinde olabilse önüme dünyaları serecek olduğunu bilmem. Hala daha benden para almadan evi geçindirmeye çalışıyor. Ben maasımı sana vereyim dediğimde ben seni sıkmak istemem dedi. Bütün bunlar güzelken kavga ettiğimizde, acaba ben fazla mı fedakarlık ediyorum bu ilişkide, belki hayırlısı boşanmaktır, belki gerçekten sevgi karın doyurmuyordur diyorum. Arkadaşlarıma durumu sorduğumda kesinlikle sonuna kadar kocamın yanında olmam gerektiğini savunuyorlar, acaba onlar da mı salaklık ediyorlar.
Herkesin çok ciddi dertleri var biliyorum, bu uzun yazıyı okuyabilenlere de şimdiden teşekkürler
Eşimle evliliğimiz 3. yılını bitirmek üzere, çocuğumuz henüz yok. İkimiz de İstanbuldaki en iyi özel üniversitelerden birinde okuduk, okulda tanıştık. maddi durumumuz özellikle eşimin ailesinin çok iyiydi, mezun olduktan sonra eşim bir iş açtı. Ben de özel sektörde bir yerde çalışmaya başladım ve evlendik. Tanışalı 10 yıl evleneli 3 yıl oldu.
Evlenmemizden sonra eşim işleri büyütmek istedi ama mevcut işinin çok büyütülemeyeceğini düşündüğü için başka yerlere para yatırarak bunu yapmak istedi. Benim en başından beri karşı olduğum ama ailesinin onay verdiği finansal bir işe yatırım yaptı, hatasında uzun süre ısrar etti (ailecek ettiler) ve malesef sahip oldukları bütün parayı kaybettiler. Bu esnada henüz tüm parasını finansta kaybetmeden önce başka bir iş daha açıp evlenmeden önce kurduğu ilk şirketi kapattı.
Bu esnada ben de çalıştığım yerden ayrılıp aile işimizde çalışmaya başladım. Bu sektör de buradaki ortam da önceki işim ve o iş ortamından o kadar farklı ki evliliğimde maddi sıkıntılarım olmasa bile burada çalışmaya başladıktan sonra sıkıntıya girebilirdim.
Kısa tutmaya çalışırken konuları da çok kaçırmak istemiyorum. Eşimle maddi sıkıntılar dışında hiçbir sıkıntımız olmadı. Hep birbirimize destek olmaya çalıştık. Ben sadece eşim finansal işlere girip ısrar ettiğinde ve sonunda ailesinin bütün parası battığında beni dinlemeyip bu işte ısrar ettiği için çok sinirlenmiş ve boşanmayı düşünmüştüm. Bu tip işler benim aile yapıma da ters. Ben babamı başarılı iş adamı figürü olarak görürüm ve bu tarz finansal riskler aldığını hayatımda görmedim. Aileme bu durumu asla anlatamadım çünkü onların gözünde eşimin aptal görünmesini istemedim. Açıkçası bu konuda eşimden çok buna olanak verdikleri için eşimin ailesine kızıyorum. Aileme sadece eşimin En son yaptığı işin tutmadığını ve şuan para kazanamayıp hazırdan yediğimizi söyledim. Ama özellikle annem normalde gördüğüm maddi şartların çok aşağısında yaşadığımı fark ediyor, yardım etmeye çalışıyor. Ama ben gururuma yediremiyorum. Babam da bunu görüp bana verdiği maaşı arttırdı biraz sağolsun ama gururuma yediremiyorum daha fazla isteyemiyorum.
Kısaca şuan eşimin ne parası, ne de işi kaldı. Türkiyenin en iyi üniversitelerinden mezunken bir işe girse şuan tüm arkadaşlarımızın aldığı gibi iki haneli maaş alıyor olabilirdi. Evlendiğimizden beri sabretmekten, iyi olacağını düşünüp dua etmekten çok yoruldum. İkimiz de düzenimizi kurabilsek çocuk yapmak isterdim. Sadece benim çalışmamla olmuyor. Babamın tam kınadığı insan tipine dönüştü eşim=( Şimdi başka iş kurmak zorunda ve paraları kalmadığı için kredi alarak yapacak ve bu sefer çok iyi düşünmesi gerek. Ne iş kurması gerektiğinden de bir türlü emin olamıyoruz bu stres bizi yiyip bitiriyor.
Dün bu stresle kavga ettik, bu evlilikte beni en çok ayakta tutan şey birbirimize olan sevgimiz bağlılığımız, eşimin bana düşkünlüğü ve elinde olabilse önüme dünyaları serecek olduğunu bilmem. Hala daha benden para almadan evi geçindirmeye çalışıyor. Ben maasımı sana vereyim dediğimde ben seni sıkmak istemem dedi. Bütün bunlar güzelken kavga ettiğimizde, acaba ben fazla mı fedakarlık ediyorum bu ilişkide, belki hayırlısı boşanmaktır, belki gerçekten sevgi karın doyurmuyordur diyorum. Arkadaşlarıma durumu sorduğumda kesinlikle sonuna kadar kocamın yanında olmam gerektiğini savunuyorlar, acaba onlar da mı salaklık ediyorlar.
Herkesin çok ciddi dertleri var biliyorum, bu uzun yazıyı okuyabilenlere de şimdiden teşekkürler