Geçen hafta bir konu açmıştım.Babamın sevgilimi öğrenmesi ile ilgili. (
http://www.kadinlarkulubu.com/showthread.php?t=730739) Detaylar burada yazıyor,tekrar anlatmayacağım.
Öğrendiğinin 3.günü gayet de sakin konuştu benimle,sınav geçsin sonra bakarız duruma gibisinden.Ancak Ramazan'ın ilk gününden beri durumlar hepten berbat oldu.Orucun ilk günüydü ve koymuştu haliyle.Sofrada dalgın dalgın otururken kaşığı fırlattı ve ''Şerefsizliği rahat rahat yapamayacağın için böylesin değil mi ? '' dedi.

Sustum,mübarek sofranın hatrına.
O günden beri tek kelime etmedik.Ta ki yarım saat öncesine kadar.Ben laf yemeye alıştım ama anneme demediği laf kalmadı.''hep senin yüzünden,benim çocuklarım terbiyelidir,benim çocuklarım kötü bir şey yapmaz,al işte çocuğunu''dedi...Bunlar aklımda kalanlar çünkü şu an gerçekten iyi değilim ve ağlayarak yazıyorum.
Defalarca yüzüme tükürdü.Telefonlarımı dinlemek için savcılığa dilekçe vermiş.Attığım her adımı takip etmek için işsiz güçsüz 3 arkadaşına haber vermiş.''Şerefimi iki paralık ettin sen ne haysiyetsiz,ne adi,ne yılışık bir insanmışsın.Ne değersizmişsin,hiç utanma duygun yokmuş,namusun yok mu senin ?'' diye bir sürü laf saydı.Bunlar şu an aklımda kalanlar...
Yapacak hiçbir şey yok biliyorum,sadece anlatmak istedim.