- 1 Haziran 2021
- 77
- 264
- 8
- Konu Sahibi yasiyoruzsessizce
- #1
Lise zamanlarımdan beri devam eden bir ilişkim var. O kadar uzun bir süreden bahsediyorum.
İlk yıllar her şey tabi ki çocukçaydı, ancak askere gidip geldikten sonra güzel ve sağlıklı bir ilişkide olduğumu hissettim. Her şey gerçekten öyle güzeldi ki, çok eğleniyorduk çok güzel muhabbet edebiliyorduk. Gözümüzün içine baktığımızda bile söze gerek kalmadan anlar hale geldik birbirimizi. Aramızda da yakınlaşmalar oldu, kendi vücuduyla ilgili problemleri var. Sanıyorum ki anladınız. Bu yüzden o kadar çok eziklik psikolojisine giriyor ki. Sen çok güzelsin, vücudun çok güzel şuna bak, bir de bana bak ne olacak böyle, ben seni hak etmiyorum deyip duruyor. Ki inanın dediği gibi öyle güzel bir kadın da değilim, vücudumda selülit çatlak hak getire, yani bu onun psikolojisi tamamen. Özellikle evlenince cinsellik mevzusunda tatmin edemeyeceğini düşünüyor, hem boyut olarak hem de çok çok kısa sürmesi adına. Şu an mesela spora gidiyor. Zannediyor ki bu sayede ben ve başkaları onu beğenecek ve öz güveni artacak ve sanki tüm problemler bitecek.
Bu yıl sonunda isteme-söz gibi merasimleri düşünüyorduk. Ben özel bir okulda öğretmenim, maaşımı hep kenara attım. Onun da birikim yaptığını zannediyordum, iddaa da hepsini yemiş bitirmiş, ruhum duymadı. Bu sebeple ayrıldım. Aradan dokuz ay gibi bir süre geçti, tamamen bu illeti bıraktığına emin oldum ve barıştım. Çok çaba sarfetti bu konuda. Ailesi de benimle ayrıca konuştu ve tüm maaşıyla altın/bilezik yapıp ailesine vermiş evlilik için. Ama yine de sırf onun saçma sapan hatası yüzünden evlilik işi bizde epey bir ertelendi.
Son zamanlarda telefonda konuşmak pek istemiyor. Arkadaşlarıyla vakit geçirirken daha mutlu olduğunu hissediyorum son birkaç aydır. Arkadaşlarıyla tatile gidecek. Eskiden içten içe çok kıskanırdım, kendimi yerdim belki sorun bile yaratabilirdim. Şimdi çokta şey değil mesela benim için. Kontrol delisiydim bir dönem, şimdi saldım aklıma bile gelmiyor. Bu bazı hislerin bittiği anlamına mı gelir yoksa ilişkinin evrildiği normal bir dönem mi?
Birkaç gün konuşmayınca onsuz olmuyor gibi hissediyorum. Hep elim telefona gidiyor, merak ediyorum. Gerçekten sevdiğimi de biliyorum. Ve gerçekten özlüyorum, sarıldığımda her şey bir anlık geçiyor gibi.
Ama aklım da karışmıyor değil. Acaba bu sevgi mi alışkanlık mı? Bunu nasıl ayırt edebilirim? Bu kadar uzun süren ilişkilerde bu hisler kaçınılmaz mı? Evlilikte de bir ömür boyu yan yana, hep iletişim halinde olunuyor haliyle..üstüne bir de sorumluluklar ekleniyor artı geçim derdi.. flört sevgililik evlilik.. her ilişki böyle evrilmeye, değişmeye mahkum mu?
Düşünceleriniz benim için çok önemli, teşekkür ederim.
İlk yıllar her şey tabi ki çocukçaydı, ancak askere gidip geldikten sonra güzel ve sağlıklı bir ilişkide olduğumu hissettim. Her şey gerçekten öyle güzeldi ki, çok eğleniyorduk çok güzel muhabbet edebiliyorduk. Gözümüzün içine baktığımızda bile söze gerek kalmadan anlar hale geldik birbirimizi. Aramızda da yakınlaşmalar oldu, kendi vücuduyla ilgili problemleri var. Sanıyorum ki anladınız. Bu yüzden o kadar çok eziklik psikolojisine giriyor ki. Sen çok güzelsin, vücudun çok güzel şuna bak, bir de bana bak ne olacak böyle, ben seni hak etmiyorum deyip duruyor. Ki inanın dediği gibi öyle güzel bir kadın da değilim, vücudumda selülit çatlak hak getire, yani bu onun psikolojisi tamamen. Özellikle evlenince cinsellik mevzusunda tatmin edemeyeceğini düşünüyor, hem boyut olarak hem de çok çok kısa sürmesi adına. Şu an mesela spora gidiyor. Zannediyor ki bu sayede ben ve başkaları onu beğenecek ve öz güveni artacak ve sanki tüm problemler bitecek.
Bu yıl sonunda isteme-söz gibi merasimleri düşünüyorduk. Ben özel bir okulda öğretmenim, maaşımı hep kenara attım. Onun da birikim yaptığını zannediyordum, iddaa da hepsini yemiş bitirmiş, ruhum duymadı. Bu sebeple ayrıldım. Aradan dokuz ay gibi bir süre geçti, tamamen bu illeti bıraktığına emin oldum ve barıştım. Çok çaba sarfetti bu konuda. Ailesi de benimle ayrıca konuştu ve tüm maaşıyla altın/bilezik yapıp ailesine vermiş evlilik için. Ama yine de sırf onun saçma sapan hatası yüzünden evlilik işi bizde epey bir ertelendi.
Son zamanlarda telefonda konuşmak pek istemiyor. Arkadaşlarıyla vakit geçirirken daha mutlu olduğunu hissediyorum son birkaç aydır. Arkadaşlarıyla tatile gidecek. Eskiden içten içe çok kıskanırdım, kendimi yerdim belki sorun bile yaratabilirdim. Şimdi çokta şey değil mesela benim için. Kontrol delisiydim bir dönem, şimdi saldım aklıma bile gelmiyor. Bu bazı hislerin bittiği anlamına mı gelir yoksa ilişkinin evrildiği normal bir dönem mi?
Birkaç gün konuşmayınca onsuz olmuyor gibi hissediyorum. Hep elim telefona gidiyor, merak ediyorum. Gerçekten sevdiğimi de biliyorum. Ve gerçekten özlüyorum, sarıldığımda her şey bir anlık geçiyor gibi.
Ama aklım da karışmıyor değil. Acaba bu sevgi mi alışkanlık mı? Bunu nasıl ayırt edebilirim? Bu kadar uzun süren ilişkilerde bu hisler kaçınılmaz mı? Evlilikte de bir ömür boyu yan yana, hep iletişim halinde olunuyor haliyle..üstüne bir de sorumluluklar ekleniyor artı geçim derdi.. flört sevgililik evlilik.. her ilişki böyle evrilmeye, değişmeye mahkum mu?
Düşünceleriniz benim için çok önemli, teşekkür ederim.
