Arkadaşlar önceki konularimi okuyanlar az çok bilirler yaşadıklarımi çok sukur büyük sorunlarim yok. Ama ben kendimi artık çok yorgun hissediyorum. Kısa kısa bahsetmek gerekirse. Evliyim daha 10 aylık bir kızım var. Esimde ben de çalışıyoruz. Eşimin işi evimize uzak. Normalde arabayı ben kullanacaktım o otobüsle gidecekti çünkü her an arabaya ihtiyaç diyebilirim bebegimden dolayı diye. Bu arada burada tanıdığımız kimse yok. Taşınalı 4
ay oldu. Neyse ama işi uzak olduğu için
arabayı sen gotur ben otobüsle gider gelirim
birşey oursa da tksi Çağırırız dedim
ki öyle yapiyorduk şimdiye kadar.
Neyse iki gundur ben kızımı da
okula goturuyorum. Sabahin erken
saatlerinde tobüslerde soğukhavada hasta olmasın diye dua ede ede gidip geliyoruz. İstanbuldyiz deyim gerisini siz thmin edin artik. Bu arada da bi rahatsızlığından dolayı tedavi görüyorum doktor ise eşimin çalıştığı yere yakın 3 gün önce ilk randevumuz eşim ben gelmeyin yetisemem sen kızı al gel dedi
neyse dedim sesini çıkarmadım koştur
a koştura okuldan geldim kızımı aldım
otobüsle gittim. Otobüsle yaklaşık 1.5 saat iki
vesayet degistiriyoruz. Ve o kadar
Yoruldumki bbir de onun üstüne doktor
stresi kendimi eve zor attım. Ve yarın yine
gitmemiz gerekiyor eşim sabah işten
çıkacak ve yine ben gelmeyim yurt dışından
kuzenler gelmiş dugun alisverisine onlarla
tkilayim sen okuldan çıkınca kızı al gel
diyor. Artık iyice kendime kizmaya
başladım. Ben gerçekten fazla mi iyi
niyetliyim. Bilenler bilir geçenlerde eşim
konferans için antalyaya gitti ve sırf
arkadaşlarıyla rahat etsin bizimle
uğraşmasın diye ben gitmek istemedim. Ben
bu kadar dusunurken. O sırf kuzenleriyle
Vakit geçirmek için ve araba kullanmak beyefendisi yordugu için bizi otobüslerle
getirtiyor. Bunu bu hale ben getirdim
sanırım. Azıcık düşünceli olayım diyosun
tepene çıkıyorlar işte. Gönüller diyor ki al
kızı haber vermeden git doktora arasın
dursun seni. Ya normalde bu adam o.kadar dusunceli birisiydi ki ben onun yanında söylemesi ayıp odun kaliyodum. Sonra sonra huy değiştirmeye başladı resmen. Erkeklerin geneli mi böyle yoksa bu benim eserim mi cozemedim. Sizce ne yapayım nasıl tepki vereyim s
ay oldu. Neyse ama işi uzak olduğu için
arabayı sen gotur ben otobüsle gider gelirim
birşey oursa da tksi Çağırırız dedim
ki öyle yapiyorduk şimdiye kadar.
Neyse iki gundur ben kızımı da
okula goturuyorum. Sabahin erken
saatlerinde tobüslerde soğukhavada hasta olmasın diye dua ede ede gidip geliyoruz. İstanbuldyiz deyim gerisini siz thmin edin artik. Bu arada da bi rahatsızlığından dolayı tedavi görüyorum doktor ise eşimin çalıştığı yere yakın 3 gün önce ilk randevumuz eşim ben gelmeyin yetisemem sen kızı al gel dedi
neyse dedim sesini çıkarmadım koştur
a koştura okuldan geldim kızımı aldım
otobüsle gittim. Otobüsle yaklaşık 1.5 saat iki
vesayet degistiriyoruz. Ve o kadar
Yoruldumki bbir de onun üstüne doktor
stresi kendimi eve zor attım. Ve yarın yine
gitmemiz gerekiyor eşim sabah işten
çıkacak ve yine ben gelmeyim yurt dışından
kuzenler gelmiş dugun alisverisine onlarla
tkilayim sen okuldan çıkınca kızı al gel
diyor. Artık iyice kendime kizmaya
başladım. Ben gerçekten fazla mi iyi
niyetliyim. Bilenler bilir geçenlerde eşim
konferans için antalyaya gitti ve sırf
arkadaşlarıyla rahat etsin bizimle
uğraşmasın diye ben gitmek istemedim. Ben
bu kadar dusunurken. O sırf kuzenleriyle
Vakit geçirmek için ve araba kullanmak beyefendisi yordugu için bizi otobüslerle
getirtiyor. Bunu bu hale ben getirdim
sanırım. Azıcık düşünceli olayım diyosun
tepene çıkıyorlar işte. Gönüller diyor ki al
kızı haber vermeden git doktora arasın
dursun seni. Ya normalde bu adam o.kadar dusunceli birisiydi ki ben onun yanında söylemesi ayıp odun kaliyodum. Sonra sonra huy değiştirmeye başladı resmen. Erkeklerin geneli mi böyle yoksa bu benim eserim mi cozemedim. Sizce ne yapayım nasıl tepki vereyim s
Son düzenleme: