Cok cok uzucu cidden
(( anneannem bizimle yasadi hayatini kaybedene kadar. Babamin babasi hem anneme hem de babama gelip "o kadincagiz bir yere sigmaz evladim, bakimini siz ustlenin, oradan oraya suruklenmesin vs demis" yillar sonra annem soyledi, deden de, amcan da tek bir laf etmediler diye ki saygida da kusur etmediler. Annem getirip bakmak istiyordu zaten, dedem de babam da vicdanli insanlardi onlarda destek cikinca olay gercege donustu. O bizim kanadi kirik kusumuzdu, cunku yasliydi ve o yas kadinlari damatlarinin yaninda degil, ogullarinin yaninda kalmak istiyorlar. Cunku kizlari calismiyor, ve kizlari zor durumda kalir diye dusunuyorlar. Ama anneannem giki cikmayan, dedikodunun zerresini yapmayan, eli ayagi tertemiz o kadin, iki dayimin da evine sigmadi. Birinin esi ve kizi kovdular kadini evden, digeri de huzur vermedi. Kanadi kirik hayatini kaybetti kadin
( Olan ne mi soyleyeyim hic birinin evinde de huzur yok. Bir kapilari var ama kendileri disinda acan yok. Insanin en buyuk hazinesi vicdani demisler, bazilarinda eksik oluyor o ne yazik ki:S