Bende aynı durumdayım, Allaha çok şükür ailem var, sıcak evim var hepimiz sağlıklıyız, aç değiliz açıkta değiliz ne dertler var bunları düşündükçe bile üzülüyorum yaşadıklarımla yetinemiyomuyum acaba diye ama elimde değil.. Okulumu uzattım halada uzuyo, aşk hayatı zaten berbat hala yaralarımı sarmaya çalışıyorum hala acı çekiyorum.. Aynı sizin gibi yaşıtlarım çoktan hayatını kurmuşkn ben hala hayatımı rayına oturtamadım ordan oraya savruluyor gibiyim..
Bunun çaresi ne inanın bilmiyorum ama bende sizin gibiyim.. Terapiste gitmeyi bile düşünüyorum ama orda ne anlatcam bi işe yarıcakmı bilemiyorum, bunun yanında seans başına aldıkları para psikolojimi dahada bozabilir oda ayrı bi olay
Ben iyi bir kul değilmiyim diyorum bazen .. Bu kadar isteyip de gelmeyince .. Haramdan uzak dururum.. İbadet gelince çok düzenli değil ama hep aklımda elimden geldiğince uygulamaya çalışırım isterim ama mutsuzluk keyifsizlikten umutsuzluktan içimden birşey gelmiyor .. bilmiyorum ..umarım düzelecek güzel şeyler gelecek .. ünv kazanırken de sıkıntım vardı böyle dua eittim geç oldu ama istediğim yeri kazandım ama şimdi yaşım 26 , yaşıtlarım hayatlarını kurdu , evlendi bebek bekliyor falan vs .. Kapısını çalacağım bir arkadaşım dahi kalmadı hepsi evlendi şehir dışındalar samimi olduklarım , arasam ulaşamam , gel çıkalım diğeceğim insanlar çalışıyor olunca .. insan çok üzülüyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?