• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bu kez sorun annem

hunter7

şükür...:))
Kayıtlı Üye
23 Temmuz 2009
3.639
8.253
773
kızlar çıldıracağım.annem parkinson hastası.bilmiyorum,sorunların başlangıcı bu hastalık olabilir mi?

sorular şöyleki;benim annem,kendinden başkasını düşünmeyen bencil bir kadın oldu,son yıllarda.üstüne üstelik,laftan anlamayan,dur yapma denildiği halde,yapan bir kadın.

babam var evde,88 yaşında,kalp yetmezliği var.yürüyemiyor artık ,evden dışarı çıkamıyor ama evde kendi işlerini yapıyor.bulaşık makinesini ,doldurup,boşaltmak ,çamaşır makinesini çalıştırıp,çamaşırları asmak,çayını çorbasını yapıp,yemeğini ısıtmak,hep babamın yaptığı işler.annem arada bir yemek yapıyor.temizliğe,yardımcı kadın gidiyor.bu kadar.
ben 54 yaşındayım ve dün çok rahatsızdım,tansiyonum 18 olmuş.akşam annemleri aradım,telefonu babam açtı,nefes nefese adam.kendine yiyecek birşeyler hazırlıyor.annem nerede,komşuya gitmiş ve akşam 7.30 hala dönmemiş.
bir şeyi tutturdu mu, illaki yapılacak.yaptırana kadar,sürekli bir taciz,sürekli ajitasyon.bıktım artık.ve bu sabah telefonda,anneme bağırdım.sonra da vicdan yaptım,şimdi oturdum ağlıyorum.

parkinson hastası yakını olanlar,hastanın,davranışları,nasıl?bu davranışlar normal mi?yoksa şımarıklık mı yapıyor?
not:annem 75 yaşında,parkinson dışında,vertigosu var.başka bir hastalığı yok.

bencilliğine örnek vermem gerekirse;geçen sene ,kombiyi yakmadığı için(ona çok sıcak oluyormuş,babam kat kat giyinerek oturuyor)babam ağır bir bronşit geçirdi.zor toparladık.

tekrar not:para sonu yok.faturalarını ben ödüyorum.aldıkları emekli maaşını sadece,yeme içmeye harcıyorlar.kılık kıyafet,çamaşır bende,ayrıca ekstra harçlık veririm.15 günde bir dışarıya yemeğe kahvaltıya götürürüm ama anneme yetmez.her zaman ister.
 
Hastalığın etkisi var mıdır bilmiyorum ama yaşlılık insanı bencilleştiriyor malesef. Bazı yaşlılar şeker gibi olsalar da çoğu huysuz bencil ihtiyarlar oluyorlar.

Sanırım bu konuda yapacak çok bişey yok.
 
Hastalığın etkisi var mıdır bilmiyorum ama yaşlılık insanı bencilleştiriyor malesef. Bazı yaşlılar şeker gibi olsalar da çoğu huysuz bencil ihtiyarlar oluyorlar.

Sanırım bu konuda yapacak çok bişey yok.
evet genç olsam koşturacağım ama,ben de yaşlıyım artık ya.anlamıyor.ama sen geziyorsun,ama sen giyiyorsun diyor.
 
Siz hem çok iyi bir anne, hem de çok iyi bir evlatsınız.

Hastalık ile ilgili bilgim yok ama siz kendinize fazla dert etmeyin. Benim de anneannem-dedem var. Sizin anne-babanız gibi. Böyle yaşlı insanlar artık belli bir düzene alışıyorlar ve düzenle birlikte şikayet etmeye, memnuniyetsizliğe, naz yapmaya da alışıyormuş gibi geliyor bana. Her şey iyi olsa bilse alışkanlık işte, şikayet ediyorlar. :)

Her şey gönlünüzce olsun, ellerinizden öpüyorum.
 
Annen parkinsondan çıkmış PARAkinson olmuş canım :KK66:
Ama bunlar yaşlılık belirtileri hatta yaşlılığı kabullenmeme belirtileri sende sıkma canını tansiyonuna sahip çık :KK39:

teşekkür ederim.sürekli 10 larda gezen tansiyonum,dün 18 e çıktı.acil de, kardiyolojiye sevk ettiler. yarın için randevu alacağım,bakalım.
 
ne diyeceğimi bilemedim.
Evlerniz yakınsa yemekleriniz siz yapsanız ablacım
 
Parkinson hastalığının kişilikte bu gibi değişiklikler yapıp yapmadığını bilmiyorum.önceden nasıl biriydi?
Fakat gerçekten zor bir durum.allah yardımcınız olsun.inşallah bir çözüm yolu bulursunuz.
 
evet genç olsam koşturacağım ama,ben de yaşlıyım artık ya.anlamıyor.ama sen geziyorsun,ama sen giyiyorsun diyor.

Sürekli yanlarında kalacak birini bulamaz mısınız acaba? Maddi durum el verir mi ya da kabul ederler mi?

Hem sizin üzerinizden biraz yük kalkar hem de onlar rahat ederler belki.
 
nilgün abla klasik yaşlı tavrı esasen

biraz da rahatsız işte

belli bir yaştan sonra kadınlar ama adam boş oturuyor moduna girip ona da iş yaptırmaya kalkıyor bunu gerekirse bana ne kendi yapsına getiriyor

oo soğukta oturmaya da gelince kombiye termostat taktır

ayarını baban oturduğu yerden yapsın salondan annene çaktırmadan

benim anneannem arada annemlere gelir 80 yaşında babam 70 annem de 60 civarında

anneanneme batar evlerinde yanan kombi, onun evi değil annemlerin evi çok açılıyormuş

ki ben gidince bir tane daha artırıyorum düşün artık sen

yaşlanınca o parayı yememe modu artıyor ki sanki gelinlere kalınca yaranacaklar

kv dem mesela köye ev yapıp gelin evi gibi düzdü

ama evde kombi vs açmayıp soğuk soğuk kat kat oturuyor

algılar farklı işliyor yani soğuk olsa da olur bir şey deyinc ede eskiden kombi mi varmış diyor sanki eskiden soba yoktu herkes soğukta otururdu gibi

çözüm yok, az idare edeceksin, biraz da ikna edebilirsen yardımcı ayarlayacaksın

en azından yarım gün gelip ortalığı çekip çevirecek o da kendini ömrümün son günlerinde bu adama hizmet ediyorum psikolojisinden kurtaracak
 
kızlar çıldıracağım.annem parkinson hastası.bilmiyorum,sorunların başlangıcı bu hastalık olabilir mi?

sorular şöyleki;benim annem,kendinden başkasını düşünmeyen bencil bir kadın oldu,son yıllarda.üstüne üstelik,laftan anlamayan,dur yapma denildiği halde,yapan bir kadın.

babam var evde,88 yaşında,kalp yetmezliği var.yürüyemiyor artık ,evden dışarı çıkamıyor ama evde kendi işlerini yapıyor.bulaşık makinesini ,doldurup,boşaltmak ,çamaşır makinesini çalıştırıp,çamaşırları asmak,çayını çorbasını yapıp,yemeğini ısıtmak,hep babamın yaptığı işler.annem arada bir yemek yapıyor.temizliğe,yardımcı kadın gidiyor.bu kadar.
ben 54 yaşındayım ve dün çok rahatsızdım,tansiyonum 18 olmuş.akşam annemleri aradım,telefonu babam açtı,nefes nefese adam.kendine yiyecek birşeyler hazırlıyor.annem nerede,komşuya gitmiş ve akşam 7.30 hala dönmemiş.
bir şeyi tutturdu mu, illaki yapılacak.yaptırana kadar,sürekli bir taciz,sürekli ajitasyon.bıktım artık.ve bu sabah telefonda,anneme bağırdım.sonra da vicdan yaptım,şimdi oturdum ağlıyorum.

parkinson hastası yakını olanlar,hastanın,davranışları,nasıl?bu davranışlar normal mi?yoksa şımarıklık mı yapıyor?
not:annem 75 yaşında,parkinson dışında,vertigosu var.başka bir hastalığı yok.

bencilliğine örnek vermem gerekirse;geçen sene ,kombiyi yakmadığı için(ona çok sıcak oluyormuş,babam kat kat giyinerek oturuyor)babam ağır bir bronşit geçirdi.zor toparladık.

tekrar not:para sonu yok.faturalarını ben ödüyorum.aldıkları emekli maaşını sadece,yeme içmeye harcıyorlar.kılık kıyafet,çamaşır bende,ayrıca ekstra harçlık veririm.15 günde bir dışarıya yemeğe kahvaltıya götürürüm ama anneme yetmez.her zaman ister.
önceden de huyları bu şekildeydi muhtemelen.
ee yaşlandıkça daha da çocuklaşıyorlar.
annen ise daha da bencilleşmiş sanırım.
direk parkinsonla ilgili mi bilemem
ama hastalık ve yaşlılıkla birlikte duygularını tepkilerini kontrolde zorlanıyordur haliyle.
zaten kişilik yapısı da böyleymiş.
Alalh kolaylık versin.
 
Mutlaka hastalığın da olumsuz bir etkisi vardır eğer hastanın da kişiliğinde bencillik varsa bu açığa çıkar tetiklenir. Size düşen sabır yapacak pek bir şey yok annenizi değiştiremezsiniz bu yaştan sonra. Bu arada söylemeden edemeyeceğim melek gibi bir insansınız Allah size sağlık ve huzur versin.
 
teşekkür ederim.sürekli 10 larda gezen tansiyonum,dün 18 e çıktı.acil de, kardiyolojiye sevk ettiler. yarın için randevu alacağım,bakalım.

geçmiş olsun bu arada

bir sorun da sizin de artık çok genç olmadığınızı kabul etmemeleri

anneannem 5. katta oturuyor bir kere annemlerin ellerinde yükü varmış işte telefon edip dayımı çağırmışlar yardım etsin diye, hani genç hesabı, o zaman genç olan dayım 54 yaşında idi

basmıştım kahkahayı yani genç mi sandınız adamı diye :))))

pişkin pişkin bizden genç dediler ki annemle arasında 6 yaş falan var
 
Hunter

Yılın en iyi kv si

nden sonra en hayırlı evlat kategorisinde de yarışacak gibisiniz :KK15:

Parkinsondan ziyade yaşlılık insanı bencilleştirebiliyor.

Genel anlamda yaşlılık kişiliği değiştiriyor. Dedem gayet hayırsız bir kocayken gençliğinde, şimdi duruldu baba ve dede rollerinde şaşkınız:olamaz:
 
Ellerinize sağlik ,siz cok iyi evlatsiniz.Inşallah bende sizin gibi yardim edebilirim.
benim gelecek korkularimi yazmişsiniz.
babam 80 yaşinda Allahima binler şükür herşeyini yavaş yavaş yapiyor.Alişveriş,evi süpürmek ,ütü,çamaşir ve bahce işleri.
Annemde dinç daha fakat cani istemiyor öyle işleri.Bir bahcesini cok seviyor hep orda uğraşir ,yemek yapar ve bulaşik yikar ,
temizlik yapmasini bek bilmez ve yapmaz.
Ama annemede bir cene var ,ve herşeye kizar bağrir o adami daha azarlar .
Benim anneme artik tahamüllüm yok.
kendi cok bilmiş ve herşeye karişir.

korkuyorum Allah gecinden versin babama birşey olursa annem şimdiden bizimle kalmak istediğini yansitiyor.
ben istemem ,annemle ayni evde bir hafta kalamam.Tabiki burda eski sorunlar birikmiş olacak duygular da var .ne kadar yok saysakda bir kenarda duruyorlar.
En fazla yakinimdan bir ev tutup ve öyle yardim edebilirim .Birde annemgilin cocuklarindan baska kimseleri yok.
konu komsu yok, baska akraba arkadas cevresi yok .neyapacak yapa yalniz .
 
Halamda parkinson var 60 küsür yaşında mizaci biraz değişti doktoru kendini üzme icinden geleni söyle sinir aninda demis yani atma içine demis ama bu garip şekilde biraz sinirli hal aldı... bazen kızarak konuşuyor ama baska bişey olmadı
 
kızlar çıldıracağım.annem parkinson hastası.bilmiyorum,sorunların başlangıcı bu hastalık olabilir mi?

sorular şöyleki;benim annem,kendinden başkasını düşünmeyen bencil bir kadın oldu,son yıllarda.üstüne üstelik,laftan anlamayan,dur yapma denildiği halde,yapan bir kadın.

babam var evde,88 yaşında,kalp yetmezliği var.yürüyemiyor artık ,evden dışarı çıkamıyor ama evde kendi işlerini yapıyor.bulaşık makinesini ,doldurup,boşaltmak ,çamaşır makinesini çalıştırıp,çamaşırları asmak,çayını çorbasını yapıp,yemeğini ısıtmak,hep babamın yaptığı işler.annem arada bir yemek yapıyor.temizliğe,yardımcı kadın gidiyor.bu kadar.
ben 54 yaşındayım ve dün çok rahatsızdım,tansiyonum 18 olmuş.akşam annemleri aradım,telefonu babam açtı,nefes nefese adam.kendine yiyecek birşeyler hazırlıyor.annem nerede,komşuya gitmiş ve akşam 7.30 hala dönmemiş.
bir şeyi tutturdu mu, illaki yapılacak.yaptırana kadar,sürekli bir taciz,sürekli ajitasyon.bıktım artık.ve bu sabah telefonda,anneme bağırdım.sonra da vicdan yaptım,şimdi oturdum ağlıyorum.

parkinson hastası yakını olanlar,hastanın,davranışları,nasıl?bu davranışlar normal mi?yoksa şımarıklık mı yapıyor?
not:annem 75 yaşında,parkinson dışında,vertigosu var.başka bir hastalığı yok.

bencilliğine örnek vermem gerekirse;geçen sene ,kombiyi yakmadığı için(ona çok sıcak oluyormuş,babam kat kat giyinerek oturuyor)babam ağır bir bronşit geçirdi.zor toparladık.

tekrar not:para sonu yok.faturalarını ben ödüyorum.aldıkları emekli maaşını sadece,yeme içmeye harcıyorlar.kılık kıyafet,çamaşır bende,ayrıca ekstra harçlık veririm.15 günde bir dışarıya yemeğe kahvaltıya götürürüm ama anneme yetmez.her zaman ister.


Çok geçmiş olsun.Hastalıkla ilgili hiçbir bilgim yok ama bu tip hastalıkların kişinin psikolojisini etkilediğini duymuştum.Daha sinirli daha agresif daha memnuyetsiz olmaları gibi..Belli bir yaştan sonra kimisi çocuk gibi oluyor.Hep alttan almak gerekiyor.Bir kulağını kapatacaksın.Yoksa insan bir yerde tahammülü tükeniyor patlıyor.Sonrada vicdanın rahat etmiyor.Keşke dilimi tutsaydım kırmasaydım diye içinden geçiyor.


Siz çok çok iyi bir evlatsınız.Ne şanslılar ki sizin gibi bir evlatları var.Elinizden geldiği kadar destek olmuşsunuz.Eğer maddi olarak imkanınız varsa yakınınızda bir ev tutsanız ya da eve bir yardımcı alsanız diye düşündüm.Bu durumda en çok baban rahatlar.Annenin hastalığı ile ilgili beyin pilini duymuştum.Araştırdınız mı?




Benzer bir durumda da ben olduğum için sizi çok çok iyi anlıyorum.Annem 60 yaş babam 70 yaş civarında .Annem diyaliz hastası babam kalp hastası ikisinde de şeker var.Ev işlerini babam yapıyor.yemek yapımı,çamasır,alışveriş,annemin banyosu v.s .Babamda birde varis çıktı.Mecbur kalmadıkça yürümüyor ayaklarım acıyor diyor.

Bu duruma çok üzülüyorum özelliklede babama .Bu yaşta rahat hayat yaşaması gerekirken yaşadığı hayat üzüyor beni.Elimdende bir şey gelmiyor.


Beraber yaşayamıyoruz çünkü anneme tahammülüm hiç yok.Onun psikolojik ruh halini kaldıramıyorum.Tedaviyide reddediyor.Benim psikolojimide bozuyor bu sefer kendi hayatıma gücüm kalmıyor.

Yoksa bizde kaldıklarında babamda, annemde, eşimde, oğlumda mutlu oluyor.Tek sorun benim bir süre sonra bu hayatı kaldıramamam.Annemle aynı evde olmak bana cehennem gibi geliyor.Memnuyetsiz bir kadın değil ama ısrarcı bir insan dediğini yaptırana kadar vazgeçmiyor.

Eve kadın tutayım dedim.Dünya para istiyorlar.

En son dubleks ev almaya karar verdim.Bu sabah babamada söyledim.En azından gözümün önünde olurlar.
 
Back
X