günaydn..
kızlar beni yanlış anlamayın kırıcı bi yorumda yapmayın..çünkü ağlıyarak yazıyorum elimden olmadan içimden gelen hisler...
3yıllık evliyim..korunmayı bırakalı 8 ay oldu..eşimde bende sıkıntısız gözüküyoruz ama olmuyor..
ben büyüklerin uyarılarına hiç kulak asmadım..muhafazakar bi ailede büyüdüğüm için evlilik çok zevkli geldi.
kendıme araba aldım.
tatil şehrindeyim hergun akşam gece gündüz hafta sonu hep gezdik.gezmenın eglenmenın tadını çıkarcam diye bebek fikrini aklımdan geçirmemiştim.
sonra 8aydır olmayınca herkesin bi bildiği varmış dedim

( ve çok pişmanım korunduguma..benım beraber büyüdüğüm hiç ayrılmadıgım kuzenım benden 2yıl sonra evlendı.. ve benımde bebek beklediğimi üzüldüğümü biliyor..dün akşam resmen benden müsade istedi korunmayı bırakcam diye.. :85:
ve ben çok üzüldüm çünkü biliyorum hemen olucak yenı evlı..ve ben hep sülalenin ilk torun çocugunu vericektim hep bunu istemiştim olmadı..
çok utanıyorum onu fesatlandıgım için.. yani biz kardeşten öte sıcaklıktayız.. benden once onun bebek yapması beni çok üzücek :85:
teyzemler felan yorumlar yapıcak.. o geç evlendı hızlı çıktı felan diye.. ve herkes bıyık altı gülücek..gezdi tozdu gördü gibisine ..yada ben şuan paronaya oluyorum.. bunları yazdıgıma bile utanıyorum..ama gozlrimden yaş süzülüyo..içim buruk