canım yanın yanmış, eğer gerçekten canı yansın istiyorsan, asla ama asla aramalarına çıkmayacaksın, engelleyeceksin her yerden... kapına gelene dek yüzünü bile görmeyeceksin... o şimdi seni arayıp hala bıraktığı yerde durduğunu görünce rahatlatmış egosunu yine. bu zevki neden tattırıyosun ona? senin hiç mi canın yok? sen ağaç kovuğundan mı çıktın? annen-baban bilse bu kadar üzüldüğünü, nasıl üzülürler.
yapma..seni sevenlerin hatrına en azından güçlü dur, sınavına hazırlan. ve zamana bırak. göreceksin, başlarda günde her saniye aklında olacak, sonra saat başları gibi, sonra günde 5-6 ya düşecek.. derken o alıştığın yaranın artık acımadığını farkedeceksin ve kendine hayret edeceksin. yeter ki sabret!
