Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Allah yardımcınız olsun. peki söz konusu evlilik değil de okul, master veya reddedilemeyecek bir iş teklifi olsaydı yurt dışında; aileniz yine aynı tepkiyi mi verirdi sizce? yani mantıklarını anlamaya çalışıyorum. ne düşünüyorlar? karşı oldukları başka bir şey mi var? bu zamana kadar damadı kabullenmişler o da ne güzel fedakarlıklar yapmış ama ailen şimdi biz bu evliliğe karşıyız diyor resmen, yaptıkları buna geliyorben de bir erkek çocuğu annesi olarak soruyorum bizim tek gayemiz evlatlarımızın mutluluğu değil mi yahu? canını tehlikeye atmadıktan sonra gitsin nerede istiyorsa yaşasın... hakkınızda hayırlısı olsun. bir karar verin, ne istediğinizden emin olun ama ailenize karşı sükunetinizi bozmayın. onlar sizi hayli yaralamış, karşılık vermeyin. zaman ilaçtır.
benim annemin zamanında sevdiği biri varmış.. dedem fakir diye vermemiş.. hatta o adam annemi nişanlıyken kacırmaya çalışmış.. ama yolunu kesmişler engel olmuşlar.. sonra çevredeki insanlarca çok sevilen babama vermişler.. 30 yıl geçti.. annem ve babamın bir mutlu gününü görmedim.. sürekli, kavga tartışma. şimdi ikiside mahkeme sürecinde boşanıyorlar. bir evlat buna sevinirmi?? seviniyorum işte.. hayatımızın içine ettiler çünkü..
dedem çok pişman oldu, çünkü annem her ağlamasında yüzlerine vurdu sevdiğime vermediniz diye.. şimdi dedem rahmetli oldu gitti.. ruhunda anneme yaşattıklarının acısıyla.. annem halaaaaaaaaaa çekiyor..
bende 4 yıllık evliyim.. 5 yıl sevdim, ailem cok daha ii yerlerden isteyenler oldukça vazgeçirmeye calıstı.. vazgeçmedim..
tabiki kavga ediyoruz, anlaşamıyoruz, didişiyoruzz... bazen nefret ediyorum ondan ama 1 saat sürmüyor.. çünkü seviyoruz, küs kalamıyoruz, kopamıyoruz. evlendikten sonra annemi daha iyi anladım. bir insan sevmediği, şiddet gördüğü biriyle nasıl yaşar, inanamadım... ailene anlatmaya çalış.. sevdiğinede sahip cık.. dinini değiştirmiş senin için gerçekten seviyor demekki..
bu arda dedemin fakir diye vermediği adamın şimdi istanbul'da marketler zinciri var (film gibi ama gerçek).. Allah yardımcın olsun canım.. merakta bırakma bizi olur mu?? haberdar ett
Gozlerim doldu okurken Tam ibretlik bir yasam oykusu olmus. Buradaki anneler ve gelecegin anne adaylari da okumali bu yazini.
Cumartesi gecesi gidecegiz aileme Bilmiyorum neler olacak Hic gucum de kalmadi. Belki eve almayacaklar ama bekleyecegiz sabaha kadar kapida.
Gozlerim doldu okurken Tam ibretlik bir yasam oykusu olmus. Buradaki anneler ve gelecegin anne adaylari da okumali bu yazini.
Cumartesi gecesi gidecegiz aileme Bilmiyorum neler olacak Hic gucum de kalmadi. Belki eve almayacaklar ama bekleyecegiz sabaha kadar kapida.
Kısaca anlatayım neler oldu...
Gittik Kıbrıs'a gecenin 12.30 unda. Gitmeden önce de msj atmıştım şu saatte iniyoruz diye. Gelip almaları lazı değilse ev havaalanına 1 saat uzaklıkta. Neyse indik Kıbrıs'a. Bakıyoruz etrafa kimsecikler yokNişanlım oldukça ümitli tabi, kesin gelmişlerdir 15 dakika dolanalım ortalıkta eminim şuan bir yerlerden bizi izliyorlar gelip alacaklar birazdan diyor. Dolaşıyoruz ediyoruz gelen giden yok. kaldık ortada. Taksi çok para istediği için havaalanında sabahlamaya karar verdik.
Saat 2.30 gibi msj yazmış annem naptınız diye ama ben görmedim. Uyumaya çalışıyoruz rezil bir halde. Ama içim içimi yiyor nasıl sinirliyim. Diyorum tek çocugum en kıymetlileriyim de bu yaptıkları ne?? Gelme defol otele gidin demişti. Demekki kızgınlıkla soylenen bir söz degildi Gayet ciddiydi bunları soylerken diye kafamda kuruyorum. Saat 3:30 civarı havaalanında anons.. Adım okunuyor ve danışmaya gitmem soyleniyor. Neyse gittim, ordaki adam ailemin beni aradıgını ama ulaşamadıgını çok merak ettiklerini, istersem danışmanın telefonunu kullanarak aileme ulaşabileceğimi söyledi. İstemedim. Merak etmelerini istedim ama içim içimi yiyor bir taraftan da. Ve msj yazdım geldik eve gelmek için taşıt yok havaalanında sabahlayacagız diye. Annem geliyoruz biz demiş. 1 saat sonra geldiler. Arabaya bindik İçerisi resmen buz. Soğuk yeller esiyor annem agzını açmıyor ben de hiç bir şey söylemedim. Eve gittiğimizde sabah 6ydı. Uyadık uyandık tartışmalar, gürültüler, bağırmalar, ağlaşmalar...
Kararımızı açıkladık Kabul etmek zorunda kaldılar sadece. Bu konu dışındaki gün her şey çok güzeldi. Babam ve nişanlım maşallahçok iyiler Anlaşamasalar bile bir şekilde konuşuyorlar gülüyorlar dışarı çıkıp geziyorlar. Annem de artık kabullenmeye çalışıyor. Nişanlımla hiç bir problemleri yok ama korkuyorlar benim uzaga gitmemden
![]()
Tekrar geri döndük Ankara'ya. Bugun nişanlım Polonya'ya gitti arabayla bir başına3 ay böyle ayrı kalarak deneyeceğiz. Eger işim iyi gel derse 3 ay sonra ben de gideceğim.
Sonuç bundan ibaret.. çok uzatmışım:) Hayat... çok garip. Yaşadıklarımın yüzde birini bile hayal edemezdim.
başta sıkıntı yaşansa da sonunda sular durulmuş, iş tatlıya bağlanmış görünüyor. Gerisi de güzel gelir inşallah. nişanlınız nasıl tepkilerle ayrıldı peki Türkiye'den...
O mutlu ve umutluydu Tüm bu yaşananların normal olduğunu ama zamanla her şeyin düzeleceğini Hep birlikte daha büyük bir aile olacağımızı ve buna kavuşmaya çok kısa bir süremizin kaldığını, sabretmemizi, kararlı ve güçlü bir şekilde sevgimizi göstermemiz gerektiğini söylüyor. İlişkimi şuan ki yaşanan direnişlere benzetiyorum:)
Nedensiz bir sekilde herkese anlatmak her yere yazmak istiyorum...
2.5 yildir suren bir iliskim vardi ailemin istemedigi. Ailem istemiyor cunku sevdigim insan yabanci ve musluman degil. Neyse uzun ugraslar sonunda ailemi ikna ettim Erkek tarafi geldi, sevdigim insan dinini, adini degistirdi. Beni de istediler gayet turk usuluyle ve nisanlandik. Gel gorki nisanlimin isleri yolunda gitmedi sirket kapandi maasini bile alamadi. Is basvurulari yapmaya basladik ama duzgun bir geri donus alamadik calisma izni olmadigi icin. Bu sirada kendi ulkesinden cok iyi bir is teklifi aldi ve bu isi kabul etmek icin can atiyor. Maddi olanaklari da dahil olmak uzere tum sartlari cok iyi hatta sirket bana bile is bulmaya calisiyor. Ama ailem asla yurtdisinda yasamami istemiyor burda kalin diye tutturdular. Is yok guc yok burda kalin biz size bakariz evinizi dugununuzu yapariz diyorlar. Bunu ne ben ne de nisanlim asla kabul etmez. En sonunda biz gitmeye karar verdik. Bugun fikrimi acikladim ve hem annem hem babam oyle kelimeler kullandilar ki aklim almiyor. Ben tek cocugum madem beni kaybetmek istemiyolardi da neden simdi reddediyolar beni. Kopek besleselermis benim yerime o bile daha sadik olurmus falan neler nelerr... Bilet aldik yanlarina gitcez haftasonu konusalim belki az olsun rahatlatiriz onlari dedik ama gelme sen bizim kizimiz deilsin git defol otelde kal diye tutturdular.
Tek istegim kendi ayaklarim uzerinde durabilmek ve yuva kurmak Karsiliginda isitmedigim soz kalmadi. Madem boyle olcakti ben ne diye ugrastim gonullerini etmek icin 2.5 yil anlayamiyorum. Ne hissettigimi bile bilmiyorum robot gibi oldum gunlerdir aglamaktan hissizlestim sanki.