- 15 Ağustos 2020
- 758
- 1.102
- 28
- Konu Sahibi Musmutluuu
- #61
Ne güzel yazmışsınız..... Zamanı yenince hep aynı anda mesafeyi yenince hep aynı yerdeyiz.... Donmak arafta kalmak.... Minicik bir anı hiç gereği yokken çıkıverir sandıktan.... Çünkü Bi parçamızı bıraktık sevdiğimiz kişide.....yapılacak şey kabuğu kaldırmamak çare yokki...... Kabuk tutuyorda kişi istemiyorsa bırakamıyor o acıyı..... Sanki alışkanlığa dönüyor... Sanki onunla geçen zamandaki kötü anılar silinip sadece iyiler kalıyor.... Tamamlanmayan herşeye keşke yada acaba diyoruz..... Bu yanlış bir tutum.... Ben hep ölümü düşünüp çıktım bu döngüden.... Yarın kalbim dursa beni atacaklar toprağa.... Sonra.... İşte bu duygu beni kamçılıyor.... Bir dönemi onunla yedim artık almadan vermem öyle olması gerekti öyle oldu.... Alma verme dengesi pusulası bozuk her şey bitiyor..... Ölüyü gömmek lazım mezara hortlatan biziz...... Aşılıyor geçiliyor zamanla renkler soluyor.... Yeterki kabuğu kaldırmaMilat olabilmesi için gelirse... Diye bir cümle olmamalıbaşkalarına göre düzenlemeyi hayatinizi(biiiirrr)
O napıyor derseniz milat değil tekerrür olur (ikiiiii)
Değiştirebileceğiniz tek varlık kendinizsiniz, onu degistirwmezken bir başkasını değiştirmeyi asla beklemeyin (üüccccc)
Naçizane tavsiyem,kendinize yogunlasin, ona yogunlasirsaniz milat olmaz.bunu da yukarda belirttiğim üç noktayı değiştirerek başlayabilirsiniz.asla kolay değil,yukarda birisi yazmış demekle olmuyor diye,çektiğiniz acı miktarinca süreç hızlanırbız kadinlarin kafasına dank etmesi için burnumuzun iyi sürmesi gerekiyor
![]()
