Babaannem 65 yaşında ve şeker hastası. Şeker gözüne de vurdu ona türlü zararlar da verdi. Ama ekmekten pirinçten kısaca şekerden vazgeçmiyor. Biraz önce yanına gittim ve yine sütlaç yapıyor. şeker 350-500lerde. Canan Karatay vardı bugün tvde onu da izlemiş vücut bir küp şekerden fazlasına ihtiyaç duymaz , ekmeği kesin dediğini de duyduğu halde aç mı kalalım kızım diyor. halbuki ekmek alışılmıştan başka bir şey değil ki
Bu durumun psikolojik boyutu da ağır basıyor ben de. Gördükçe üzülüyorum, araştırıyorum nelere dikkat etmek lazım diye. anlatıyorum yapmayın yemeyin sonuçlarını görmüyor musunuz olmaz böyle diye ama sonuç yok. Ellerinden alsam da o ekmeği limonataları ben yokken yine devam edecekler. Yok etsem onları torun bizden saklıyor, yedirmiyor oluyor benim onları düşündüğüm için yaptığımı anlamıyorlar. Babannem 1yıl önce şeker yüzünden parmağını kaybetti ve de. rahat bırakıp hastalığın pençesine iyice düşmelerini mi bekleyeyim, ne yapmam gerek bilmiyorum
Her şey üst üste geldi zaten bu kış. aile- akraba içinde türlü olaylar oldu. onlara da canlarını sıktılar. maddi problemler yüzünden babam için kredi çektiler maaşları da kesiliyor. Hem psikolojik hem fizyolojik hem de maddi açıdan zarar olduk onlara ailecek. Vicdanım hiç rahat değil, bizim yüzümüzden maddi manevi eksik olmalarına, üzülmelerine dayanamıyorum. Bu günlerin geçmesini diliyorum sürekli. Konu şekerden buralara geldi ama gerçekten çok karışığım çok üzgünüm, suçluluk hissediyorum. hem hastalık hem de bizim sebep olduğumuz moral bozukluğuyla onlara bir şey olursa ne yaparım
Bu durumun psikolojik boyutu da ağır basıyor ben de. Gördükçe üzülüyorum, araştırıyorum nelere dikkat etmek lazım diye. anlatıyorum yapmayın yemeyin sonuçlarını görmüyor musunuz olmaz böyle diye ama sonuç yok. Ellerinden alsam da o ekmeği limonataları ben yokken yine devam edecekler. Yok etsem onları torun bizden saklıyor, yedirmiyor oluyor benim onları düşündüğüm için yaptığımı anlamıyorlar. Babannem 1yıl önce şeker yüzünden parmağını kaybetti ve de. rahat bırakıp hastalığın pençesine iyice düşmelerini mi bekleyeyim, ne yapmam gerek bilmiyorum
Her şey üst üste geldi zaten bu kış. aile- akraba içinde türlü olaylar oldu. onlara da canlarını sıktılar. maddi problemler yüzünden babam için kredi çektiler maaşları da kesiliyor. Hem psikolojik hem fizyolojik hem de maddi açıdan zarar olduk onlara ailecek. Vicdanım hiç rahat değil, bizim yüzümüzden maddi manevi eksik olmalarına, üzülmelerine dayanamıyorum. Bu günlerin geçmesini diliyorum sürekli. Konu şekerden buralara geldi ama gerçekten çok karışığım çok üzgünüm, suçluluk hissediyorum. hem hastalık hem de bizim sebep olduğumuz moral bozukluğuyla onlara bir şey olursa ne yaparım
