merhabalar, benim 4 yıla yakın bir ilişkim var ve okulum bittiğinde evlenmeyi düşünüyoruz. sevgilimle tanışmam 2,5 yıllık ilişkim bittikten 6 ay sonra gerçekleşmişti ve ben o sıralarda halen biraz acı çekiyordum. Ancak konuştum hoşlandım ve sevebileceğimi düşünerek çıkmaya başladım. Öyle bende büyük bir aşk yoktu ama onda vardı. Bunca yıl sevgi ve saygı çerçevesinde devam ettik ben ona o bana karşı öyleydi. Yalnız ben sadece sevgi ile yetinirken o hep aşkla yaklaştı bana.. Kavgaların çoğunu o alttan aldı. Önceleri takmıyordum bu durumu, sevgi var sonuçta devam eder diyordum. Şimdi bu sevgisizlik çok koyuyor bana ayrıca değişmiş gibiyim hani sevgim de garip bir hale bürünmüş gibi hissediyorum, buluşmayınca özlemiyorum, sarılınca vs o kıpırtılar olmuyor artık içimde.. yani bendeki bu aşk eksikliği günden güne mutsuz etmeye başladı beni. içten içe acaba daha iyisini hak ediyor muyumdur, ben bir daha aşkı tadamadan mı göçüp gideceğim bu dünyadan, ya evlenirsek hem kendimi hem onu mutsuz ederek ikimize de hayatı zehir edersem, bu şekilde ilişkiye devam etmem ona haksızlık mı oluyor tarzı sorular gün boyu kafamda dolaşıp duruyor.. Öyle ki farkında olmadan abuk subuk bir tartışmada anlayışsızlık yapıp çekip gittim geçen buluşmada o peşimden geldi sonra oturdum evde ağladım ben niye böyle oldum neden çekip gidiyorum artık sevmiyor muyum ondan mı oluyor diye.. sonra o bana bu ilişki sen bitti demeden bitmez biliyorsun ama böyle yaparak beni yıldırmaya çalışma ayrılmak istiyorsan açık açık söyle anlarım dedi.. Ben ayrılmak istemiyorum dedim gene düşüncelerimi dökemedim. Ayrıca içten içe onun da benden daha iyi birisini hak ettiğini düşünmeye başladım. Bir yandan biz uzaktık birbirimize ilk 3 yıl sonra o üniversiteyi bitirince benim olduğum şehirde işe girdi benim okulumun bitmesini bekliyor. Ve eminim ki o da bu durumun farkındadır yani içten içe benim onu onun beni sevdiği kadar sevmediğimi tahmin ettiğini düşünüyorum, eğer aşktan gözü kör olma durumu gibi birşey yoksa.. ama akıllıdır şahsen bunun farkında olduğunu düşünüyorum. bir de kendisi çok iyi bir insan temiz kalpli yardım severdir hatta benden daha iyi kalpli olduğunu söyleyebilirim çok vicdanlıdır.. Her neyse diyeceğim o ki sizce ben bencil, kötü bir insan mıyım böyle devam etmem hem ona hem bana haksızlık olur mu? ayrılırsam 4 yıllık ilişkime yazık olur diyip kendime ve bize yediremiyorum
bir yandan evlenince ikimizi de mutsuz ederim diye korkuyorum.. sizce ne yapmalıyım?