- 7 Kasım 2013
- 14.758
- 35.998
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #1
Sevmiyorum böyle buldumcuk insanları. Görüşmezdim ben, ki görüşmüyorum da bana bu davranışı sergileyen sözde yakın arkadaşımla artıkBence gücenmeliyim ama bir de size sormak istedimÇok samimi olduğum, kendisi İstanbul’dan ayrılmadan önce de sıklıkla görüştüğüm, her şeyini herkeslerden iyi bildiğim ve anladığım bir dostum var. Kendisi şu an uzaktan çalışmanın nimetlerinden faydalanarak uzuuuun bir tatilde ve İzmir’ de yaşıyor. Bizim inişli çıkışlı bir arkadaşlığımız oldu çünkü kendisi çok zor bir insan; ciddi derece kaygı bozukluğu yaşayan, tedaviyi (ilaç vb.) red eden ve karşısındakini yoran birisi. Ama bir şekilde kopmadık çünkü onu hiç yargılamadım. Bir örnek vermem gerekirse hani çok sevdiğiniz biri bile ağır bir hastalık geçirse bazen bunalmaz mısınız? Bu arkadaşım yakın aralıklarla abi ve babasını kaybetti ve öf dediği zamanlarda hep yanında oldum insanlık hali diyerek. Ve kendisi bana bunun için hep teşekkür etti.
Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.
Bilemiyorum ben pandemide toplu taşıma ile üç vasıta yapıp yanına gitmeyi teklif edip refüze olunda b*k gibi hissettim.
İlk kez geldikleri bir şehir olsa anlarım ama bu evde on senedir oturuyorlar pandemiden önce. Yani 1-2 saat insan ancak emzirdiği bebeğini bırakamaz gibime geliyor ve bozuldum.
Benim eşim gece çalışıyor yani 4’lü buluşma da olmuyor malesef. Ve arkadaşım kocamı bırakamam dedi işte.
Benim tavrım şu an şakaya vurmak olayı, yani trip vs. atmıyorum zaten koca kadınlarız gerek yok. Bundan sonra nasıl davranmalıyım sizce?
Ben alinirdim gayet de sogurdum kendisindenBence gücenmeliyim ama bir de size sormak istedimÇok samimi olduğum, kendisi İstanbul’dan ayrılmadan önce de sıklıkla görüştüğüm, her şeyini herkeslerden iyi bildiğim ve anladığım bir dostum var. Kendisi şu an uzaktan çalışmanın nimetlerinden faydalanarak uzuuuun bir tatilde ve İzmir’ de yaşıyor. Bizim inişli çıkışlı bir arkadaşlığımız oldu çünkü kendisi çok zor bir insan; ciddi derece kaygı bozukluğu yaşayan, tedaviyi (ilaç vb.) red eden ve karşısındakini yoran birisi. Ama bir şekilde kopmadık çünkü onu hiç yargılamadım. Bir örnek vermem gerekirse hani çok sevdiğiniz biri bile ağır bir hastalık geçirse bazen bunalmaz mısınız? Bu arkadaşım yakın aralıklarla abi ve babasını kaybetti ve öf dediği zamanlarda hep yanında oldum insanlık hali diyerek. Ve kendisi bana bunun için hep teşekkür etti.
Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.
Bilemiyorum ben pandemide toplu taşıma ile üç vasıta yapıp yanına gitmeyi teklif edip refüze olunda b*k gibi hissettim.
İlk kez geldikleri bir şehir olsa anlarım ama bu evde on senedir oturuyorlar pandemiden önce. Yani 1-2 saat insan ancak emzirdiği bebeğini bırakamaz gibime geliyor ve bozuldum.
Benim eşim gece çalışıyor yani 4’lü buluşma da olmuyor malesef. Ve arkadaşım kocamı bırakamam dedi işte.
Benim tavrım şu an şakaya vurmak olayı, yani trip vs. atmıyorum zaten koca kadınlarız gerek yok. Bundan sonra nasıl davranmalıyım sizce?
Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.
Buluşmamak için kocişini bahane ediyorsa, sizinkisi sadece arkadaşlık, dostluk aşamasına geçememiş.Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.
Aynısının aynisinii yaşadım desem inanır mısın . Asla kendim gibi bir arkadaş bulamadım ben bazı arkadaşlarım için gerek annemi gerek kocamı karşıma alabilirim. Ama arkadaşlarım benim için kocasını 1 saat biyere göndermez veya birakip dışarı çıkamaz hem miymiylar bulmuş beniBence gücenmeliyim ama bir de size sormak istedimÇok samimi olduğum, kendisi İstanbul’dan ayrılmadan önce de sıklıkla görüştüğüm, her şeyini herkeslerden iyi bildiğim ve anladığım bir dostum var. Kendisi şu an uzaktan çalışmanın nimetlerinden faydalanarak uzuuuun bir tatilde ve İzmir’ de yaşıyor. Bizim inişli çıkışlı bir arkadaşlığımız oldu çünkü kendisi çok zor bir insan; ciddi derece kaygı bozukluğu yaşayan, tedaviyi (ilaç vb.) red eden ve karşısındakini yoran birisi. Ama bir şekilde kopmadık çünkü onu hiç yargılamadım. Bir örnek vermem gerekirse hani çok sevdiğiniz biri bile ağır bir hastalık geçirse bazen bunalmaz mısınız? Bu arkadaşım yakın aralıklarla abi ve babasını kaybetti ve öf dediği zamanlarda hep yanında oldum insanlık hali diyerek. Ve kendisi bana bunun için hep teşekkür etti.
Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.
Bilemiyorum ben pandemide toplu taşıma ile üç vasıta yapıp yanına gitmeyi teklif edip refüze olunda b*k gibi hissettim.
İlk kez geldikleri bir şehir olsa anlarım ama bu evde on senedir oturuyorlar pandemiden önce. Yani 1-2 saat insan ancak emzirdiği bebeğini bırakamaz gibime geliyor ve bozuldum.
Benim eşim gece çalışıyor yani 4’lü buluşma da olmuyor malesef. Ve arkadaşım kocamı bırakamam dedi işte.
Benim tavrım şu an şakaya vurmak olayı, yani trip vs. atmıyorum zaten koca kadınlarız gerek yok. Bundan sonra nasıl davranmalıyım sizce?
Görmemişin kocişi olmuş… neyse.
Görüşmezdim ben, destek falan da olmazdım. Kıymetli kocişkosu destek olur artık.
Refüze olmaya da gülmedim değil, çıtı pıtı bir plaza kadını gibi canlandınız gözümde
Niye şakaya vuruyorsunuz ki direk söyleyin sonra da mesafe mesafe mesafe bitti gitti
Bu arada 1-2 günlüğüne geldiyse ve kocasıyla gezi planı falan varsa bir şey diyemem İstanbul’da bir yerden bir yere gitmek zaten eziyet ve saatler demek ama ben sizin gibi bir arkadaşım olsa ne olursa olsun görüşürdüm. Sepetleme vakti gelmiş gibi kendisiniPlaza kadını okey çıtı pıtı değil kapı gibi ama
Bir daha buluşma girişimi olur da teklif ondan gelirse, ayyy canişkoo tatlişko kocişkomun canı sıkılır bırakamammm diye dudaklarını şişire şişire reddet felidaeeŞakayla karışık söyledim yani o anlamda. Senin bu yaptığın buldumcukluğa giriyor dedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?