Ben bir kasabada yaşıyorum.Evlenip ailemden uzağa geldim.Severek isteyerek evlendim.Şükür eşimle aramda sorun yok.İstediklerimi yapmaya çalışır,yardımcı olur.
Ama bu ara öyle bunaldım ki...Yaşadığım yerde dışarıda kadın göremezsiniz.Gezecek bir yer değil.Havalar soğudu evim derseniz buz gibi.Soba yaktıgım odadan çıkınca sanki dışarı çıkmışız gibi oluyoruz.Ki sobada iki üç saat sonra yavaşça alevi bitince ev anında gene buz sanki hiç soba yanmamış gibi.Gece kalkıp soba yakıyoruz.11 aylık kızım var üşümesin diye.Birde sobanın yanmasını bekliyorum mecbur tütme filan olmasın allah korusun diye..Odanın altı beton tamamen mutfak hol filanda öyle.Yani laminant filan değil.Ev sahibine yapın dedik umursamadılar.
Ben taşınmak istiyorum.Eşimin işi burda.Merkeze taşınmaktan vazgeçtim çoktan ama karşımızda kaloriferli bir daire var hiç yoktan oraya taşınalım istiyorum.Çünkü soba yanıyo diye kızımı odadan çıkaramıyorum.Ben iş yapamıyorum kızım sobaya dokunmasın diye.O uyuyunca artık koştur koştur iş yapıyorum.Kendim oturup dinlenmeye vaktim kalmıyor.
Tuvalete bile eşimi çağırıp öyle gidiyorum bazen düşünün...
Bu durumdan gerçekten çok bunaldım.Kendi kendime ağlıyorum hep bu ara.Kızımda kapıdan dışarı çıkmak istiyor oda bunalıyor evden.Onuda takıyorum kafaya.Keşke ya dediğim daireye yada başka bir yere taşınabilsek.O zaman biraz daha rahat olabilirim:Ayrıca dediğim kaloriferli daire şuan boş değil ama boşalır çünkü memurlar oturuyor sık sık tayin olayı oluyor yani.Kirası 250 tl miş.yakacak hariç.Biz şuan 160 veriyoruz ama inanın yaktıgımız okadar fazlaki.Eşim bazen olumlu konuşuyor tamam bakarız diye bazen tam tersi.
Bunaldım artıkkkk tek başıma olmaktan kimseye gidip gelmemekten.hiç komşum yok burdaki insanlar bir tuhaf çatkapı geliyolar o yğzdende gidip gelmek istemiyorum kimseye ama olmuyor böylede...
Bunları kızım uyuyunca yazdım şuan birsürü iş bekliyor beni...Cvplarınıza bakıcam şimdiden sağolun....
