Bunalıma doğru...

Dersolsun

Baslngc:60.4 Gncl:55 Hedef:55
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
14 Mayıs 2012
3.349
3.044
448
Kızlar, çok yakın zamanda annemi, 4,5 yıl önce babamı kaybettim. Evliyim. 2 yaşında RABBİM(c.c) 'in emaneti kızım var.
Güçlü olmak zorundaydım, evladım için. Annemin hastalık süreci 1,5 yıl sürdü. Annem, evim, kızım, eşim arasında güçlü olma rolünü üstlendim. Anneme moral için, kızımı bı süreçte ihmal etmemek anne sevgisinden mahrum kalmaması için, eşimi ihmal etmemek için aynı zamanda annem abimlerin yanında kalıyordu. Abilerim ve yengelerime daha yumuşak davrandım. (annem yanlarındaydı. O üzülmesin diye sanırım. Zaten üzmüyorlardı aöa benimki içgüdüsel sanırım.)
Şimdi annem gidince tepetaklak kaldım. Kimse ama kimse sen nasılsın demiyor bana. Çünkü hala güçlü rolündeyim. Mesela acıkıp yemek yesem kendimi annem ve babama karşı suçlu hissediyorum. Herkes kendi hayatına döndü bile. Ben dönemiyorum psikolojim hiç iyi değil. Kendimi toparlamak istiyorum. Kpss 'ye hazırlanıyorum. Seneye 2. Üniversiteyi okımak istiyorum. Ama güçsüzüm. Çok güçsüzüm.
 
Kızlar, çok yakın zamanda annemi, 4,5 yıl önce babamı kaybettim. Evliyim. 2 yaşında RABBİM(c.c) 'in emaneti kızım var.
Güçlü olmak zorundaydım, evladım için. Annemin hastalık süreci 1,5 yıl sürdü. Annem, evim, kızım, eşim arasında güçlü olma rolünü üstlendim. Anneme moral için, kızımı bı süreçte ihmal etmemek anne sevgisinden mahrum kalmaması için, eşimi ihmal etmemek için aynı zamanda annem abimlerin yanında kalıyordu. Abilerim ve yengelerime daha yumuşak davrandım. (annem yanlarındaydı. O üzülmesin diye sanırım. Zaten üzmüyorlardı aöa benimki içgüdüsel sanırım.)
Şimdi annem gidince tepetaklak kaldım. Kimse ama kimse sen nasılsın demiyor bana. Çünkü hala güçlü rolündeyim. Mesela acıkıp yemek yesem kendimi annem ve babama karşı suçlu hissediyorum. Herkes kendi hayatına döndü bile. Ben dönemiyorum psikolojim hiç iyi değil. Kendimi toparlamak istiyorum. Kpss 'ye hazırlanıyorum. Seneye 2. Üniversiteyi okımak istiyorum. Ama güçsüzüm. Çok güçsüzüm.
Allah sabırlar versin inşallah
 
Bir psikoloğa gidin... Bu ayrılık zamanını bilmediğimiz ama muhakkak kavuşabileceginiz bir süreç sadece... Ölüm sadece ebedi vatana göç etmek. Hayat çok kısa ve birgün sizde öleceksiniz. Hayatınızı zehir etmemeye çalışın bende çok büyük bir kayıp yaşadım ama toparlıyor insan Allah büyük
 
Kızlar, çok yakın zamanda annemi, 4,5 yıl önce babamı kaybettim. Evliyim. 2 yaşında RABBİM(c.c) 'in emaneti kızım var.
Güçlü olmak zorundaydım, evladım için. Annemin hastalık süreci 1,5 yıl sürdü. Annem, evim, kızım, eşim arasında güçlü olma rolünü üstlendim. Anneme moral için, kızımı bı süreçte ihmal etmemek anne sevgisinden mahrum kalmaması için, eşimi ihmal etmemek için aynı zamanda annem abimlerin yanında kalıyordu. Abilerim ve yengelerime daha yumuşak davrandım. (annem yanlarındaydı. O üzülmesin diye sanırım. Zaten üzmüyorlardı aöa benimki içgüdüsel sanırım.)
Şimdi annem gidince tepetaklak kaldım. Kimse ama kimse sen nasılsın demiyor bana. Çünkü hala güçlü rolündeyim. Mesela acıkıp yemek yesem kendimi annem ve babama karşı suçlu hissediyorum. Herkes kendi hayatına döndü bile. Ben dönemiyorum psikolojim hiç iyi değil. Kendimi toparlamak istiyorum. Kpss 'ye hazırlanıyorum. Seneye 2. Üniversiteyi okımak istiyorum. Ama güçsüzüm. Çok güçsüzüm.


Öncelikle Allah rahmet eylesin. Çok üzücü çok yıkıcı bir durum. Allah sabır versin. Doktor yardımı almanız size iyi gelecektir.
 
Kızlar, çok yakın zamanda annemi, 4,5 yıl önce babamı kaybettim. Evliyim. 2 yaşında RABBİM(c.c) 'in emaneti kızım var.
Güçlü olmak zorundaydım, evladım için. Annemin hastalık süreci 1,5 yıl sürdü. Annem, evim, kızım, eşim arasında güçlü olma rolünü üstlendim. Anneme moral için, kızımı bı süreçte ihmal etmemek anne sevgisinden mahrum kalmaması için, eşimi ihmal etmemek için aynı zamanda annem abimlerin yanında kalıyordu. Abilerim ve yengelerime daha yumuşak davrandım. (annem yanlarındaydı. O üzülmesin diye sanırım. Zaten üzmüyorlardı aöa benimki içgüdüsel sanırım.)
Şimdi annem gidince tepetaklak kaldım. Kimse ama kimse sen nasılsın demiyor bana. Çünkü hala güçlü rolündeyim. Mesela acıkıp yemek yesem kendimi annem ve babama karşı suçlu hissediyorum. Herkes kendi hayatına döndü bile. Ben dönemiyorum psikolojim hiç iyi değil. Kendimi toparlamak istiyorum. Kpss 'ye hazırlanıyorum. Seneye 2. Üniversiteyi okımak istiyorum. Ama güçsüzüm. Çok güçsüzüm.

Topraklari bol ,ruhlari şâd olsun..Yazinin icinde oyle bir cevap gizliki seni dunyaya getirmeye vesile olana dua et borcun bu olsun yapacagin sey senin dunyaya getirdigine sahip cikmak sen besleneceksinki ona bakabilme gucun olsun sen mutlu olmaya caliski yavrunda mutlu buyusun :(
 
Öncelikle başınız sağolsun..
Psikolojik destek almayı düşünür müsünüz ? İnanın çok yardımı dokunucaktır.
 
Bir psikoloğa gidin... Bu ayrılık zamanını bilmediğimiz ama muhakkak kavuşabileceginiz bir süreç sadece... Ölüm sadece ebedi vatana göç etmek. Hayat çok kısa ve birgün sizde öleceksiniz. Hayatınızı zehir etmemeye çalışın bende çok büyük bir kayıp yaşadım ama toparlıyor insan Allah büyük
Ne güzel yazmışsınız. Teşekkür ederim. Uzman yardımı almayı bende düşünüyorum.
 
Topraklari bol ,ruhlari şâd olsun..Yazinin icinde oyle bir cevap gizliki seni dunyaya getirmeye vesile olana dua et borcun bu olsun,hüzün ise senin dunyaya getirdigine sahip cikmak sen besleneceksinki ona bakabilme gucun olsun sen mutlu olmaya caliski yavrunda mutlu buyusun :(
Ne kadar güzel bir ifade biçimi. Teşekkür ederim. ALLAH(c.c) razı olsun.
 
Kızlar, çok yakın zamanda annemi, 4,5 yıl önce babamı kaybettim. Evliyim. 2 yaşında RABBİM(c.c) 'in emaneti kızım var.
Güçlü olmak zorundaydım, evladım için. Annemin hastalık süreci 1,5 yıl sürdü. Annem, evim, kızım, eşim arasında güçlü olma rolünü üstlendim. Anneme moral için, kızımı bı süreçte ihmal etmemek anne sevgisinden mahrum kalmaması için, eşimi ihmal etmemek için aynı zamanda annem abimlerin yanında kalıyordu. Abilerim ve yengelerime daha yumuşak davrandım. (annem yanlarındaydı. O üzülmesin diye sanırım. Zaten üzmüyorlardı aöa benimki içgüdüsel sanırım.)
Şimdi annem gidince tepetaklak kaldım. Kimse ama kimse sen nasılsın demiyor bana. Çünkü hala güçlü rolündeyim. Mesela acıkıp yemek yesem kendimi annem ve babama karşı suçlu hissediyorum. Herkes kendi hayatına döndü bile. Ben dönemiyorum psikolojim hiç iyi değil. Kendimi toparlamak istiyorum. Kpss 'ye hazırlanıyorum. Seneye 2. Üniversiteyi okımak istiyorum. Ama güçsüzüm. Çok güçsüzüm.
Zamanla geçecek inşallah.Allah sabır versin gönlünüze ferahlık versin.Git eşine sarıl ağla ağlayabildiğin kadar anlat yüklendiğin sorumluluğu güçlü olmak zorunda değilsin tutma içinde
 
Kızlar, çok yakın zamanda annemi, 4,5 yıl önce babamı kaybettim. Evliyim. 2 yaşında RABBİM(c.c) 'in emaneti kızım var.
Güçlü olmak zorundaydım, evladım için. Annemin hastalık süreci 1,5 yıl sürdü. Annem, evim, kızım, eşim arasında güçlü olma rolünü üstlendim. Anneme moral için, kızımı bı süreçte ihmal etmemek anne sevgisinden mahrum kalmaması için, eşimi ihmal etmemek için aynı zamanda annem abimlerin yanında kalıyordu. Abilerim ve yengelerime daha yumuşak davrandım. (annem yanlarındaydı. O üzülmesin diye sanırım. Zaten üzmüyorlardı aöa benimki içgüdüsel sanırım.)
Şimdi annem gidince tepetaklak kaldım. Kimse ama kimse sen nasılsın demiyor bana. Çünkü hala güçlü rolündeyim. Mesela acıkıp yemek yesem kendimi annem ve babama karşı suçlu hissediyorum. Herkes kendi hayatına döndü bile. Ben dönemiyorum psikolojim hiç iyi değil. Kendimi toparlamak istiyorum. Kpss 'ye hazırlanıyorum. Seneye 2. Üniversiteyi okımak istiyorum. Ama güçsüzüm. Çok güçsüzüm.
[/QUOT

Belki nasıl olmadığınızı sormamaları acınızı bildiklerinden olabilir bazen de bilemiyorlar çünkü insan başına gelmeden diğerinin açısını anlamayı beceremiyor. Babamı kaybettiğimde herkesten gizli ağlardım acımdan eşim annem üzülmesin diye babasına çok düşkün olan beni güçlü gördükleri için şaşırırlardı Ben zamanla etrafımda desteğini görmediğim insanların tek tek yüzüne söyledim kimisi anladı anlamayanı yanımda tutmadım zaten Acınız büyük Allah sabır versin başınız sağolsun Ama hayat devam ediyor evladınız Aileniz var güçlü kalmanız lazım kendi başınıza olmazsa destek almanız gerekebilir En önemlisi anneniz sizi mutsuz görmek istemezdi bence onun İçin hayata tutunmalısınız
 
Kızlar, çok yakın zamanda annemi, 4,5 yıl önce babamı kaybettim. Evliyim. 2 yaşında RABBİM(c.c) 'in emaneti kızım var.
Güçlü olmak zorundaydım, evladım için. Annemin hastalık süreci 1,5 yıl sürdü. Annem, evim, kızım, eşim arasında güçlü olma rolünü üstlendim. Anneme moral için, kızımı bı süreçte ihmal etmemek anne sevgisinden mahrum kalmaması için, eşimi ihmal etmemek için aynı zamanda annem abimlerin yanında kalıyordu. Abilerim ve yengelerime daha yumuşak davrandım. (annem yanlarındaydı. O üzülmesin diye sanırım. Zaten üzmüyorlardı aöa benimki içgüdüsel sanırım.)
Şimdi annem gidince tepetaklak kaldım. Kimse ama kimse sen nasılsın demiyor bana. Çünkü hala güçlü rolündeyim. Mesela acıkıp yemek yesem kendimi annem ve babama karşı suçlu hissediyorum. Herkes kendi hayatına döndü bile. Ben dönemiyorum psikolojim hiç iyi değil. Kendimi toparlamak istiyorum. Kpss 'ye hazırlanıyorum. Seneye 2. Üniversiteyi okımak istiyorum. Ama güçsüzüm. Çok güçsüzüm.
o dönemlerde geriye tepilen acılar gün yüzüne çıkıyor
Zaman lazım size
 
Malesef zaman çözecek herşeyi.
Lütfen yardım alın gerekiyorsa bu zorlu süreci ilaç kullanarak daha kolay atlatabilirsinz.
Annesiz babasız olmak çok zor.
Gölgeleri bile yetiyor.
Ölüm malesef doğum gibi hayatın gerçeği.
Allah rahmet eylesin anne ve babanızın mekanı cennet olsun.
 
Kıyamam Rabbim yardımcınız olsun. Allahın insanlara verdiği en güzel lütuf unutmak. Rabbim sizin acınızı hafifletsin. Evet unutulmaz ama hafiflese bile kendinizi toparlamaniz için yeter. Hep mutlu olun inşallah.
 
Konunuz beni üzdü.Siz ne güzel bi evlatmışsıniz.Allah yardimcıniz olsun.Kendinizi zorlamayin hicbirsey için bu süreçte.Kızınizla beraberligin tadına varın.Dinlenin ,parklara gidin.Nadasa bırakın kendinizi biraz.Abi ve yengelerden de bisey ummayin en azindan anneye güzel bakmışlar.Bu da birşey.
 
Back
X