bunalıma girdim....

filozof12

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Ocak 2011
37
3
36
İstanbul
arkadaslar okul hayatım boyunca hep basarılıydım hep derecelerim oldu, edebiyat bölümü bitirdim ve evlendim arkasından da hemen cocuk oldu, ben iyi bir iş kadını öğretmen olmayı hayal ederken simdi evde cocuk bakıyorum, iş deseniz bulamıyorum, devlete gecemiyorum, esimle de aram acıldı tüm gün evde delirecek gibi dolasıyorum, kabuslarım elimden kacan iş fırsatlarıyla doldu,tüm bu hayatı ben sectim bunu düşündükçe daha kötü oluyorum, tüm bu olanları eşim için sectim değerim bilinmiyor daha kötü oluyorum, cocuk doğurdum fiziğim bozuldu eşim de benden uzaklastı cocukla ilgilenmekten onlada ilgilenemiyorum, ben ne yapcam arkadaslarım psikiyatriyegit diyo ama ilaçlarla uyumakta istemiyorum zaten emziriyorum, sürekli ağlıyorum....
 
Canım yeni mi doğum yaptın?
O kadar canlı bir sosyal hayattan sonra ağır gelmiş olabilir ama dur bakalım ne bunalımı, ne depresyonu? :20:
Duymamış olayım.
O bebeğin sana ihtiyacı var.
Bir büyüsün elbette işe girersin, fiziğini düzeltirsin kendine bakarsın.
Eşinde çatlar patlar.
Sen sakın onun karşısında ezilip büzülme ki güçlü olduğunu bilsin.
Böyle hemen pes eder kendindne geçersen oyunu baştan kaybedersin.
Daha dur mesleğini elinden alan yok.
Zamanla herşey düzelir...
 
Bir kaç sene sonra yaptığının ne kadar güzel olduğunu farkına varacaksın.
Bence evlilik ve çocuk işini ileriye bırakmaman iyi olmuş. Kariyer peşine düşünce çocuk ertelendikçe erteleniyor. Okulunu da bitirmişsin hem şu an çalışmasan da istediğin zaman işe başlayabilirsin ve evlilik neyse de çocuğun var. Bundan daha güzel ne olabilir ki? Kıymetini bil elindekilerin. Fiziğini de kendini başkasına beğendirmek için aynaya baktığında daha iyi hissetmek için değiştir.
Cidden elindekinin kıymetini bilirsen bunalım falan kalmaz. Hep evdeysen aç tracy anderson videosu, yap sporunu bak nasıl zayıflıyorsun.
 
yaşını yazmamış ama çok genç olduğunu düşünüyorum senin elinde diploman mesleğin olduktan sonra her zaman iş bulursun bunalıma girecek birşey yok inan anne olmak herşeyden güzel kadınlar kariyerdi işti derken kendilerini unutuyorlar çocuğun biraz büyüsün mutlaka iş bulur çalışırsın takma kafana bunları
 
canım yaşın kaç atanma şansın kalmadı mı yani?bir yandan da iyi yapmışsın canım evlenmekle çocuk yapmakla bazen atanmayı beklerken yaşın geçiyor her şey daha da zorlaşıyor .Ben de atanamadım 27 yaşımdayım evdeyim ve bunalımdayım farkımız yok canım senle aslında sen hazırlanabiliyorsan sınavlarına da hazırlan bebeğine de bak yapabilirsin arkadaaşım evlenmişti ama atandı o da evde böyle sıkılıyordu senn gibi ama sonunda işe girdi çocuk yapamamıştı atanmadan olmasın diye şimdi çocuğunun olmama ihtimali çok yüksekmiş canım:(((lütfen üzme kendini meşguliyet bul ders çalış bak ben de senin gibiydim ders çalışmaya başlayınca sıkıntımı attım
 
çok kötü bir durum.bir de insanlara hesap vermek....daha beter! aaaa niye o bölümü okudun? atanamadın mı? niye atanamadın? ne yapmayı düşünüyor sun? vs. vs. vs. acır gözlerle ve aslında sevinerek bakmaları da cabası.senin gibi bi sürü insan var aslında.işsizlik sonuçta....
 
Canım, aile kurmak hele çocuk sahibi olmak gerçekten sorumluluklarımızı çoğaltan , hayatımızı değiştiren olaylar. Kolay olmadığını hem kariyer yapan hem de ikiz büyüten bir anne olarak ben de yaşamıştım. Hala da yaşıyorum. Fakat insan çocuğunu büyütürken , onun şekillenmesini, birey olmasının izlerken bu zorluklar, sıkıntılar bir süre sonra keyife, sevince onunla gurur duymaya dönüşüyor. Sana tavsiyem öncelikle panik olmamaya çalış. Sakince düşünüp öncelik sırasına göre hayatını düzenlemek için minik minik hedefler koy kendine.İnan belki biraz geç ilerliyor insan ama sonuçta hedefine ulaşıyor. Eşinle konuşup ortak bir plan yapmaya çalışşan iyi olabilir. Belki onun da sana söyleyemedikleri vardır. Sonuçta birbirinizi en iyi anlaması gereken sizlersiniz. Bu arada kendini nereden başlayacağını bilemeyecek kadar kötü hissediyorsan tabiki alanında uzman birinden yardım alabilirsin. Sadece kendini üzmekten vazgeç ve geçmişi arama. İnan önünde ondan daha güzel bir gelecek var.
 
sagolun arkadaslar yasım henüz 23 atanma konusunda önce formasyon almam lazım oda uzun vade olack, düz memurluk olsun diyorum, cocuktu yemekti temizlikti ders calısamıyorum, tekrar sınava girip anestezi filan mı okusam diye düşünüyorum, kardesim liseyi bitirdi ve sağlıkcı olarak atandı bense hala işimi elime alamadım, sanki ömür boyunca evde cocuk bakıp kocama kölelik edecekmişim gibi geliyor, tam anlamıyla kabus, bu sene artık bişi yapmam lazım yoksa evde delircem...
 
kendini bırakmak yerine sık kendni biraz cnm zaman yarat kendine çalış. en fazla bir kaç ay sıkılırsın sonra feraha cıkarsın
 
sagolun arkadaslar yasım henüz 23 atanma konusunda önce formasyon almam lazım oda uzun vade olack, düz memurluk olsun diyorum, cocuktu yemekti temizlikti ders calısamıyorum, tekrar sınava girip anestezi filan mı okusam diye düşünüyorum, kardesim liseyi bitirdi ve sağlıkcı olarak atandı bense hala işimi elime alamadım, sanki ömür boyunca evde cocuk bakıp kocama kölelik edecekmişim gibi geliyor, tam anlamıyla kabus, bu sene artık bişi yapmam lazım yoksa evde delircem...

çevrem, çocuktan dolayı kafayı yemek üzere olan kadınlarla dolu.. çocuk hevesim kaçıyor bu örnekleri gördükçe..

bebeğiniz ne kadar oldu bilemiyorum ama size tek söyleyeceğim çalışın çalışın çalışın.. ruh sağlığı iyi olmayan mutsuz bir annenin çocuğu da mutsuz olur.
düz memurluk da olabilir. çalışırken daha aktif olursunuz daha fazlasını istersiniz ama evde oturdukça oturursunuz..

eğitiminize yazık etmeyin, kendi mutluluğunuzu da önemseyin..
 
yüksek lisans düşünmüyor musun canım?
yüksek lisans yapabilirsin.
dersanelerde çalışabilirsin.
düz memurluk için kpssden 90 üstü alman lazım.
düzenli bir çalışmayla yapılamayacak birşey değil bence.
yazma yeteneğin varsa bilemiyorum çocuk hikayeleri yada diğer alanlarda da yazabilirsin.
 
yüksek lisans için alesim iyi ama ing yok, ve artık okumaktan yoruldum iş sahibi olmak istiyorum, artık okursamda 2 yıllık bşi sağlık bölümğ okuyayımda adam akıllı iş sahibi olayım diyorum ama oda zor, dersaneler ise resmen dalga geciyo sizle teklif ettiği ücret 700 tl coğunun ben o parayla gecineyim mi cocuk mu baktırayım, devlete olan kredi borcumumu ödeyeyim, kpss işi de zor, öylede böyle de zor, mevlama yalvarıyorum artık bi cıkıs yolu göster,,,
 
Kpss neden zor olsun ki tatlım?
genel kültür zaten hep aşina olduğumuz şeyler. sana kalan eğitim bilimleri.
aç ders videolarını izle
bende hazırlanıyorum
2 ay da gk halloldu yani
neden yapamayasın
istersen sana kaynak konusunda yardımcı da olurum
kpss topiğimiz var ne güzel çalıştıkça yazıyoruz oraya ne çalıştığımızı.
sende gel.
ben sana ihtiyacın videolarınıda gönderirim
 
size biz ne kadar desekte allah yadımcın olsun depresyona girme desekte çözüm bunlar değil...yapman gereken şu..
eşini al karsına..anlat tüm derdini..
üniversiteyi kazanmak için harcadıgın çabayı anlat,nasıl umutlarla o üniversiteyi okuyup bitirdiğini...
eşinize şunu diyin..en buyuk hayalım başarılı bir çalışan kadın olmaktı ve ben bu yoldayken seni gördüm,hayallerim umrumda olmadı..seninle mutlu oldum,bi ömür olmakta ,isityorum fakat üstesinden gelemdim ben tüm bunların..senin desteğine ihtiyacım var..yardımına ilgine ihtiyacım var..
birlikte çözüm bulalım..bana destek ol birlikte daha iyi şeyler basaralım...
gibi cümlelerle içindeki tüm birikmişleri anlat...eminim faydasını görüceksin...
kızmadan bağırmadan tartışmadan onu suçlamadan konuş..allah ayrdımcın olsun..
 
sagolun arkadaslar yasım henüz 23 atanma konusunda önce formasyon almam lazım oda uzun vade olack, düz memurluk olsun diyorum, cocuktu yemekti temizlikti ders calısamıyorum, tekrar sınava girip anestezi filan mı okusam diye düşünüyorum, kardesim liseyi bitirdi ve sağlıkcı olarak atandı bense hala işimi elime alamadım, sanki ömür boyunca evde cocuk bakıp kocama kölelik edecekmişim gibi geliyor, tam anlamıyla kabus, bu sene artık bişi yapmam lazım yoksa evde delircem...



edebiyat mezunuymuşsun formasyonun olsaydı tabi daha iyi olurdu ama bulunduğun yerde mebe ücretli öğretmenlik için başvurabilirsin.zaten sen bu mesleği yapmayı belliki candan istiyorsun. senin için de önemli olan kafa dağıtmak olduğuna göre başvuruda bulun. her insan hamilelikten sonra vücut ve ruhsal yapı olarak değişir. Ama çevremizde doğum yaptığı halde eski ince hallerine dönen kadınlar varsa eminim sende istediğine ulaşırsın.hem ücretli öğretmenliğe başlarsan ortamın değişecek, çalışma temposu seni istediğin kiloya ulaştıracaktır.böylece hem anne hem öğretmen olarak 2 kutsal mevkiye sahip olacaksın:34: Allah işlerini rast getirsin. gelişmeleri bu sayfadan paylaşırsın bizlerle
 
arkadaslar cok sagolun tekrar ben gecen yıl ücretli öğretmenlik yaptım zaten doğum için ayrılmıstım, esim konusuna gelince ben zaten ona anlatıyorum cok iyi dinliyo ama onunda elinden bişi gelmiyo zaten sorunuda ben sürekli anlatınca onunda elinden bişi gelmeyince yasıyoruz. öss ye gircem tekrar ve alese kpss yede gircem ama gk gy kısmından ondada atama sansı cok az, aslında kalemimede güveniyorum editörlük içinde cok yere basvırdum ama geri dönüş olmadı, bide devlete olan kred borcum cıkacak bu yaz, kocama destek olamazken dahada yük olucam, ve bunları düşündükce diyorum benim sonum ne olcak ne zaman artık kendi ayakları üzerinde durup esine destek olabilen bi kadın olcam, kocamada yazık tüm gün ağır sartlarda calısıyo, yine de eve gelip beni gezmye götürdü, bense ona bi ilgi bile gösteremiyorum, kendime hayrım yokki ona olsun, kafam hep dalgın ardından sakarlığım geliyo, cocuguma bile ince bi düşünceyle yaklasamıyorum, örneğin sivri uclu kasık almıs eline tabi ben leyla farketmedim gözüne soktu yavrum o ağlar ben ağlar, onada acıyorum, iyi bi anne bile olamıyorum acaba su dünyada hakkını vererek bişey yapabilecek miyim? aslında maddi sıkıntımızda yok esimin aldığı yetiyo biriktiremesekte yetiyo istediğimi alır istediğim yere götürür, evin her eksiğiyle ilgilenir,kırılanı döküleni yapar, dört dörtlük bi koca dısardan bakan herkes bize imreniyo, ama içimi bi mevlam biliyo iste.. anneme anlattım oda sana rahat batıyo dedi, aslında eşimin sağladığı hayat coğu kadının hayali olabilir ye iç gez evde cocuk bak, ama bana göre değil işte, bi ara denedim komsulara git onlar sana gelsin dedikodu dedikodu içim bayıldı cevremdeki kadınlar eğitimsiz cok basit seyleri kafaya takıp konusuyolar, yok filancı sunu dedi yok filancının kocası söyle, hiç birind eya benim kocam aksama kadar calısıyo ben ise yiyip içip yatıyorum ona yardımcı olamz mıyım tasası yok, bazen diyom bunlar mı anormal ben mi, ben evde yattıkca vicdan azabı duyuyorum...
 
arkadaslar cok sagolun tekrar ben gecen yıl ücretli öğretmenlik yaptım zaten doğum için ayrılmıstım, esim konusuna gelince ben zaten ona anlatıyorum cok iyi dinliyo ama onunda elinden bişi gelmiyo zaten sorunuda ben sürekli anlatınca onunda elinden bişi gelmeyince yasıyoruz. öss ye gircem tekrar ve alese kpss yede gircem ama gk gy kısmından ondada atama sansı cok az, aslında kalemimede güveniyorum editörlük içinde cok yere basvırdum ama geri dönüş olmadı, bide devlete olan kred borcum cıkacak bu yaz, kocama destek olamazken dahada yük olucam, ve bunları düşündükce diyorum benim sonum ne olcak ne zaman artık kendi ayakları üzerinde durup esine destek olabilen bi kadın olcam, kocamada yazık tüm gün ağır sartlarda calısıyo, yine de eve gelip beni gezmye götürdü, bense ona bi ilgi bile gösteremiyorum, kendime hayrım yokki ona olsun, kafam hep dalgın ardından sakarlığım geliyo, cocuguma bile ince bi düşünceyle yaklasamıyorum, örneğin sivri uclu kasık almıs eline tabi ben leyla farketmedim gözüne soktu yavrum o ağlar ben ağlar, onada acıyorum, iyi bi anne bile olamıyorum acaba su dünyada hakkını vererek bişey yapabilecek miyim? aslında maddi sıkıntımızda yok esimin aldığı yetiyo biriktiremesekte yetiyo istediğimi alır istediğim yere götürür, evin her eksiğiyle ilgilenir,kırılanı döküleni yapar, dört dörtlük bi koca dısardan bakan herkes bize imreniyo, ama içimi bi mevlam biliyo iste.. anneme anlattım oda sana rahat batıyo dedi, aslında eşimin sağladığı hayat coğu kadının hayali olabilir ye iç gez evde cocuk bak, ama bana göre değil işte, bi ara denedim komsulara git onlar sana gelsin dedikodu dedikodu içim bayıldı cevremdeki kadınlar eğitimsiz cok basit seyleri kafaya takıp konusuyolar, yok filancı sunu dedi yok filancının kocası söyle, hiç birind eya benim kocam aksama kadar calısıyo ben ise yiyip içip yatıyorum ona yardımcı olamz mıyım tasası yok, bazen diyom bunlar mı anormal ben mi, ben evde yattıkca vicdan azabı duyuyorum...

Aslında çok duyarlı bir bayansınız o yüzden böyle düşünüyorsunuz ama depresyona girmenize de gerek yok:) Şöyle ki bu forumda KPSS topiği de var zayıflama topiği de her şekilde burdaki arkadaşlardan yardım alabilirsiniz ve bence çalışkan bir kişilik olduğunuz için böyle düşünüyosunuz bu karakterde insanlarda istediğini elde eder başarır yani:) Şimdiden kolay gelsin kendinizi koyvermeyin topikleri inceleyin:)
 
Son düzenleme:
Back
X