Bunalımdamıyım hayat mı bana zor geliyor anlamadım

justtmarried

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
19 Aralık 2012
455
1
296
Bursa
Hayat hiç bana göre değil. (Tövbe Yarabbim)
Bukadar çok düşünen bi insan hayatta nasıl mutlu olabilir ki.
Herşey çok ağır. İnsanın bu hayatta mutlu olabilmesi için çok GAMSIZ olması gerekiyor. Ev işi yemek çalışmak zor gelmiyor,hiç gelmedi.
Ama insanlarla uğraşmak, kafa yormak, mücadele etmek, dert anlatmak, dert olmak... çok yorucu. DÜŞÜNMEK ÇOK YORUCU.
Mutlu taklidi yapmak, mutlumuyum mutsuzmuyum bilememek, hayatı sorgulamak çok zor. Hayattan keyif alamıyorum
EVET HAYATI SORGULAMAK, KENDİNİ SORGULAMAK! Herkesin sorunu var, bir ben değilim biliyorum ama ben de kafama takmadan yaşamak istiyorum. Kendimi mutsuzluğa sürüklüyorum. Sağlığım yerinde sevdiğim sevildiğim bi eşim var ailem sağlıklı çok şükür. Ama hep bişeyleri kurcalarken kendimii mutsuz ediyorum, elimde değil. Bi diyorum sen manyakmısın niye kendi kendini mutsuz ediyosun biraz iyi oluyorum kendime geliyorum sonra yine melankoli. Ama dışardan baksanız hiçte öyle biri değilim. Çok dengesiz bi ruh halim var bu beni çok yoruyor.
Ama İsyan değil yazdıklarım lütfen yanlış anlamayın. Depresyondamıyım bilmiyorum. Sizce psikolojik destek almalımıyım ben napmalıyım, kendi kendime yaptığım terapiler 3-5 gün sürüyor sonra yine kafamı yoracak bişeyler buluyorum mutlaka.
Hakkınızı helal edin arkadaşlar içimi dökmek için yazdım, Allahım gücüne gitmesin yarabbim herşey için şükürler olsun...
 
ben de senin gibiyim. bir iyiysem bir kötü. Mutlaka kendimi üzecek şeyler çıkarıyorum. yapıdan kaynaklı bir durum ne diyeceğimi bilemedim ama üzme kendini lütfen
 
oyalanacak bişeyler bulsan canım ben mesala hamıleyım son aylarım ve bende senın gıbıyım ogretmendım ızındeyım sımdı ama benı oyalayacak seyler buldum arkadaslarımla ailemle daha sık gorusur oldum sende denesen
 

Evet kesinlikle beni oyalayacak şeylere ihtiyacım var. Çalışıyorum ama meşgalesiz bir işim var, oturduğum yerde çok canım sıkılıyor. Eve gidiyorum, eşim geç saate kadar çalıştığı için 22,30 da en erken eve geliyor bu sefer evdede sıkılıyorum. Hep istediğim bi kursa falan yazılayım akşamları gideyim ama hep erteliyorum birazda eşim mırın kırın ediyo beni yalnız biyere göndermeyi pek sevmediğinden. Evde bomboş işte bomboş çok sıkılıyorum. Zaten çok ince düşünen bi yapım var bide boş kalınca kuruyorumda kuruyorum. Şimdi k.validemin üstüne taşınıcam orda arkadaşlarım akrabalrım bolca var. Akşamları onlarla görüşürüm artık. Brde bi kurs araştırıp başlasam iyi olucak galiba.
 

bencede kursa gitmek siz<e ıyı gelebilir belkı tasındıgınıza sıze eşlik edecek birileride olur eşinizde sizin deimnizle mırın kırın etmez:)
 
durup duruken mutsuz olunmaz . mutlaka nedeni vardır bu mutsuzluğun . ya eşini sevmiyorsun hayal ettiğin evliliği yaşamıyorsun yada iş sıkıntın var . yada kendini beğenmiyorsun vs vs . mutlaka vardır nedeni . sen önce nedenini bul ona göre o nedeni ortadan kaldırmaya çalış . benimde iş yerimden sorunlar var ona moralim bozuluyor . iş yerimde sevmediğim bir kız var deli ediyor beni . işi gücü bırakası geliyor insanın .
 

ne kadar suredir orda calısıyorsun cnaım belkı baska yere gecersın
 
inan ben de bu sabah işe bu düşüncelerle geldim. hatta rahatlamak için içimdekileri yazıya bile döktüm. şimdi daha iyiyim ama tamamen geçmedi tabi. ben de çok düşündüm neden böyleyim diye ama sanırım bu bir rahatsızlık. melankoliyim diye düşünüyorum. en çok da kendimle ilgili durumları kafama takıyorum. kendimi yetersiz buluyorum. bu yüzden de ortamlardan kaçmaya çalışıyorum, kaçamadığım durumlarda da pek fazla konuşmamayı tercih ediyorum. hayatım böyle geçtiği için de ayrı bir üzülüyorum. tedavi olmaya çalışsam 1 seansı 300-400 tl. e bu bir seansla da çözülecek bir durum değil. o kadar parayı harcadıktan sonra insan iyileşse bile yine kötü olur gerisin geriye :) yani ben de ne yapacağımı bilmiyorum... ilerde çocuğum olursa ne yaparım diye düşünüyorum. hamilelikte psikolojim daha da bozulursa bebeğim de bunu hissedecek. doğduktan sonra da ya haketttiği gibi ilgilenemezsem kendi sıkıntılarıma dalıp... bilmiyorum... burda sana yardımcı olmak yerine kendi sıkıntımı anlatmış oldum ama sen insanlarla anlaşabiliyorsan en iyisi onlarla beraber olmak, vakit geçirmek. beraber bişeyler paylaşman...
 
Kendini oyalayacak bir şeyler bulmalısın, hobi olabilir, bahçeyle uğraşabilirsin, spor veya yürüyüş yapabilirsin... ya da başka şeyler. Eğer kendin üstesinden gelemiyorsan o zaman bir uzmandan yardım almalısın. Belli ki küçük şeyler üst üste gelmiş ve tahammül gücün azalmaya başlamış. Psikolojik yardım alabilirsin, iyi gelecektir.
 
Bugün bende benzer duygular içindeyim hayatım istediğim gibi olmuyor olmayacak gibi düşüncelere kapılıyorum. Halbuki dışardan bakınca mutsuz olacağım bişi yok. Özel günümdeyim hormonların etkisi de olabilir tabi..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…