Öncelikle hepinize çok teşekkür etmek istiyorum ve kendimden çok fazla bahsetmemiş olduğumu anlıyorum. 42 yaşındayım ve mide kanserini atlatan şanslı azınlıkdan olduğumu söylemem lazım. Çok şükür geçen hafta son kontrollerim de temiz çıktı, darısı bir sonrakine inş. Her iki evliliğimden de 1'er kızım var ve büyük kızımı yanıma aldığım için onunla birlikte yaşıyorum. Boşanmamın üzerinden geçen 2 yıldan bugüne, zaman zaman talepler gelse de hiçbir ilişki içine girmediğim gibi artık insanlara olan inancımın kaybolmasından olsa gerek bundan sonra da ilk başta da belirttiğim gibi pek düşünemiyorum.
Tabii ki kızım da birgün ya okumak ya da yuva kurmak için tıpkı bizler gibi uçup gidecek ve asıl o günlerin nasıl olacağını ben de merak etmeden yapamıyorum, ama yine de yanımda kimseyi ne düşünebiliyorum ne de hayal edebiliyorum.
Tekrar hepinize bu güzel dilek, temenni ve dualarınız için çok teşekkürler, iyi ki burada da olsa sizler varmışsınız...