Bundan Sonrası Hayat Mı?

hepinize merhaba daha önce de konu açmıştım .Biraz kendimden bahsedeyim 22 yaşındayım annem bana bakmak istemediği için anneannem ve teyzem baktı ama ezip horlayarak baktı yani iyi bir çocukluk geçirmedim özgüvenim olmadığı için okul hayatım çok sıkıntılı geçti berbat bir ortaokul ve lise hayatı geçirdim.Sınıf arkadaşlarımın lakap takması canları sıkılınca kızların beni tokatlaması fiiziksel özelliklerimle dalga geçmeler vs bir sürü şey yaşadım ama pes etmedim hiç hep çabaladım umut ettim 2 yıl önce mühendislik kazandım okumaya gittim bir dönem okudum ikinci dönem hayatımın en yanlış kararını alarak okula gitmedim yurt sorunum vardı ve ailem yurdumu değiştirmedi evde kal dedi ve eylülde başka bir şehire yatay geçiş yaptım ve psikolojim bozuk olduğu için ordada duramadım eve döndüm major depresyon geçiriyordum ağır ilaçlar vs kullandım.Sınava hazırlandım ailem şehir dışı bırakmadı 2 yıllık boş bir bölüm okuyorum siirtte.Ama genel olarak 2000 liler var ben 97liyim ve hiç kafa dengi kimse yok bunu geçtim canım yanıyor yaşıtlarım mezun oldu ben daha 2 yıllık üniversiteye yeni başlıyorum ve mühendislik bırakmış biri olarak.Hayallerım vardı benim herşeye rağmen hayatımı düzene koyacaktım mutlu olacaktım başka bir şehirde mühendisliğe geçen yıl devam edecektim güçlü olacaktım insanlara karşı ama olmadı ve artık olsa bile bi önemi yok herşey zamanında güzel benden 4 yaş küçük insanlarla okumak değil.Hiçbir hayalim gerçek olmadı battıkça en dibe battım ne aileden güldü yüzüm ne eğitim hayatından ne arkadaşlardan bugün kuzenim dedi ki annenin hatalarıni sen hayatınla ödedin eğitimsiz kaldın.Doğru çünkü yatay geçiş yaptığımı söylemiştim özel üniversiteye yapacaktım istanbula ama annem o parayı dayıma verdi onun borcunu kapatmak için .Umarım anlatabilmişimdir canım çok yanıyor aldığım her bir nefes azap gibi günlerdir ağlıyorum artık hiç umudum kalmadı hiçbir konuda umarım en kısa zamanda gelir ölüm çünkü ben çabaladım uğraştım ama hayatım istediğim gibi olmadı bundan sonra olmasının ne önemi var ki?

Yazının devamını bile okumaya gerek yok. Daha 22 yaşındaymışsın. Hayat daha yeni başlıyor.

AbsolutPromise .!.:

Yazının devamını bile okumaya gerek yok. Daha 22 yaşındaymışsın. Hayat daha yeni başlıyor.

Genişletmek için tıkla...

yeni mi başlıyor en güzel yıllarım gitti acıyla kederle birşeylerin güzel olmasını bekleyerek

mavihayall .!.:

yeni mi başlıyor en güzel yıllarım gitti acıyla kederle birşeylerin güzel olmasını bekleyerek

Genişletmek için tıkla...

Herkes kötü şeyler yaşıyor. Sen neden kendini “bunu bunu yaşadım beni tanımlayan da bu geçmişim” diyerek depresifçe geziyorsun ki.
Ortada kendi yanlış kararların da var.
Sen eğitim hayatında bir istikrar yakalayamamışken ailen neden özel üniversiteye yatay geçiş yapmana para versin ki.
Geçmişini çok düşünüyorsan, özgüven sorunların varsa bir uzmandan yardım al, durumun yoksa bunun hakkında araştırmalar yapıp kitaplar oku.
Hayatının en güzel zamanları falan değildi onlar. Bence bir insanın hayatının en güzel zamanları kendi ayakları üzerinde durmaya başladığı zamandır. Umudunu kaybetme.

Degistiremeyeceginiz bir gecmis var birde yolunu kendinizin belirleyecegi bugun ve yarinlar yasamis olduklariniz uzucu aileden yana sansiz kisilerdensiniz ama bu yuzden geleceginizi bosa harcamayin henuz cok ufaksiniz 22 yas nedirki hayata simdi basliyorsunuz

Sadece 22 yaşındasın, yerinde olsam hatamı telafi eder mühendisliği yeniden kazanırdım. Depresyon vs geç bunları bence hayatınu eline al

Wynonna .!.:

Degistiremeyeceginiz bir gecmis var birde yolunu kendinizin belirleyecegi bugun ve yarinlar yasamis olduklariniz uzucu aileden yana sansiz kisilerdensiniz ama bu yuzden geleceginizi bosa harcamayin henuz cok ufaksiniz 22 yas nedirki hayata simdi basliyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

zaten canımı yakanda bu yani yaptığım hataları telafı edemem geçmişe donemem

Tedaviniz hala devam ediyormu?
Daha yolun başındasiniz,yasadıklariniz acı olaylar lakin bu sizi bu kadar dibe sürüklememeli. İnsanız basımiza neler neler geliyor, herşeye ve herkeze inat güçlü olup dimdik durucaksınız ve başarılı güçlü bir kadın olucaksanıź. ❤

" Mutluluk sorunsuz bir yaşam degildir,onlarla başa çikabilme yetenegidir " James Robert brow

mavihayall .!.:

zaten canımı yakanda bu yani yaptığım hataları telafı edemem geçmişe donemem

Genişletmek için tıkla...

Kimse edemiyor hepimizin var keskeleri pismanliklari bunlara takili kalirsaniz hergun yeni pismanliklar eklersiniz hayatiniza oyuzden herzaman onunuze bakmalisiniz

İnsanlar 70 yasında bile üniversite okuyabiliyor
Yengem 50sinde ilkokul ortaokul lise bitirdi açıktan ve simdi üniversite sınavlarına hazırlanıyor
Sen yeterki yapmak iste önünde dağ olsa durmaz

Öğrenmenin, eğitimin yaşı olmaz. Ben tam yaşında üniversiteye başladım, sınıfım hayallerinin peşinde koşan 30 yaş üstü kişilerle doluydu. Aralarında evli, çocuklu ve hatta hamile olanlar bile vardı. Onlara da abla—abi der, notlarımızı paylaşır, birlikte ödev yapardık. Çok da keyifli bir fakülte hayatıydı hepimiz için. Daha çok gençsin sakın pes etme, hayat şimdi başlıyor, sadece kendine güven ve elinden geleni yap.

Hayatina sahip çık. Benim bolumumde bizden 15 yas büyük bir adamla 4-5 yaa büyük bir kadın vardı. Onlarla herkesin dostluğu diyalogu farklıydı. Onlara çok saygı duyardı bir de başka bi samimiyetleri vardı ne bileyim herkes çok severdi ve takdir ederdik. Öyle olmasa bile kime ne. Geçmişine hiç birşey yapamazsın. Orda kalsın birak artık o da seni bıraksın. Yarinina sahip çık. Sen yasadigin bütün o acıları aşağı doğru değil yukarı doğru bir basamak olarak kullan ve onlardan hızla uzaklaş. Hayatını kur ve uzaklaş.

Wynonna .!.:

Degistiremeyeceginiz bir gecmis var birde yolunu kendinizin belirleyecegi bugun ve yarinlar yasamis olduklariniz uzucu aileden yana sansiz kisilerdensiniz ama bu yuzden geleceginizi bosa harcamayin henuz cok ufaksiniz 22 yas nedirki hayata simdi basliyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim ama yaşıtlarım bitirdi okulu iş hayatına atıldılar bile ben üniversite için o kadar emek harcayıp hayalini kurduğum hayatı yaşayamam çok zoruma gidiyor

sürekli geçmişe takılıp üzülürsen ömür boyu bir adım ileri gidemezsin. kendine güzel bir hayat kurmak istiyorsan ya elindeki kaynaklarla elinden gelenin en iyisini yapmaya çabalarsın yada ömür boyu onlar bunu başardı ben yapamadım diye ağlarsın.

10 sene sonra kendini insanların sosyal medyada paylaştıkları fotoğraflara bakarken ağlayan daha da mutsuz biri olarak bulursun.

hayalindeki hayat buysa geçmişe üzülmeye devam et. bu değilse de 2 yıllık vs deme, bitir, 4 yıla tamamlamaya çalış yada bir iş bul.

anladığım kadarıyla sen sürekli başkalarının hayatına odaklısın. kimsenin ne yaşadığı kimseyi bağlamıyor. herkes kendi imkanları dahilinde ve kendi zamanında yaşar.

bence önce kendi bakış açını çözmelisin. çünkü şu an hayata baktığın pencere seni sadece geri çeker.

Daha çok gençsin evet geçmişte çok şey yaşamış olabilirsin ama geleceğini niye kötüyü düşünerek karartma çabasindasın 22 yaş daha hayatının başlangıcı sayılır yakın tanıdığım 26 yaşında 2 yıllık ilahiyat ön lisans okumaya başlamıştı hemde iki çocuğuyla sonra çok çalışıp çabaladı sınavlarla 4 yilliga çıkardı 33 yaşında öğretmen oldu şimdi 37 yaşında kadrolu öğretmen araya bir tane daha çocuk sığdırdı hemde, hiç birşey için geç değil yeterki sen pes etme

22 yas nedirki gecmise donmeye calisma onune bak okulunu bitir kendini baska alanda gelistirirsin belki fakli bir bolumde aciktan lisans diplomasi alirsin bir yandan calisirsin sonra yuksek lisans yaparsin. Benden sana tavsiye madem azimlisin kendini bir yabanci dilde gelistir cok iyi yerlere gelebilirsin yabanci dilin olursa farkli alanlarda is bulabilirsin hayat bitmiyor yeni basliyor insanlar okulunu uzatiyor yillarca calismamak icin yani gerekirse psikologa git hayata saril daha hicbisey bitmis degil

Şimdi sana 22 yaş çok büyük bir yaş gibi geliyor bende hiç 30 olmayacağım sanardım. :) evet biraz senin hatan biraz ailenin yanında olmaması biraz şanssızlık olmuş ama şöyle düşün. İnsanlar 25 inde üni kazanıp yeni başlıyorlar. 22 yaş şu bulunduğumuz çağda inan çok genç güzel bir yaş. İstediğin herşeyi yapabilmek için çok uzun vaktin var. İstemediğin bir bölüm okumak yerine hırs yap daha önce mühendislik kazanan bi insan daha iyisini bile yapabilir. Teselli olsun diye söylemiyorum. Bence sende bu bilinç var öyle hissettim. Sakın geç diye düşünüp kalan yıllarını heba etme ben çok zaman kaybettim keşkee senin yaşında olsaydım şimdi kayıp yaşlarıma çok üzülüyorum

24 yaşındayım, iki üniversite bitirdim yeni mezun oldum bu sene. Ortaokuldaki lisedeki sınıf arkadaşlarıma bakıyorum hepsi işini gücünü almış eline evlenmişler. Ben de üç haftadır depresyondayım iş bulamıyorum diye, kapasitemin altındaki işlere bakmaya başladım artık o kadar bunaldım ki. Yine de şükür. Ne hayal ettim ne oldum diyorum ama vazgeçmedim. Okumaya da devam edicem hayalime ulaşana kadar.
Zor zamanlar geçirmişsin ama hiç önemli değil, bunlarla güçlü olacaksın. Genceciksin hiçbişey için geç kalmadın. Benim ilk üni.de 28, ikinci üni.de 45 50 yaşında sınıf arkadaşım vardı ve imrenerek bakardım, bu yaşa gelmiş hala çabalıyor hala umudu var ne harika.
İkinci senende bi daha hazırlan sınava ve gir veya dikey geçiş yap ben öyle yaptım beğeniyorsan bölümünü. Staj yaparak deneyim kazanabilirsin ki bu seni ileri taşır mezun olunca. Part time kendini geliştirebileceğin işler ara. Sertifika programlarına bak. Hiç olmadı açıktan ikinc üniversite oku önlisana veya lisans ne istiyorsan.
İstdikten sonra yol çok. Hayat herkese adil davranmıyor. Böyle olunca da sen hakettiğini alacaksın:)

Daha 22 yaşındasın kötü günleri geride birak ben senden 7 yaş büyüğü m geri donebilsem neler degistirirdim hayatta ...

Begenmesende bir bolimi kazanıp okuyorsun o güç sende var ...

Sadece ben ol !

Daha çok güzel şeyleri basaracaksin hayatta yeni basliyor herşey ...

Ümit her daim olsun ....


O kadar kötü şeyler yasamama rağmen hayattan hiç bir umudumu kaybetmedim bugüne kadar ...


Umut etmek çok güzel şeyler getiriyor insana

32 yaşına geldiğinde "keşke 22 yaşında olsaydım da şunları şunları yapsaydım" diyeceksin.

Keşke ne kadar genç ve hiç bi şeye geç kalmış olmadığının farkında olsan. Üniversitede her yaştan insan bulunabilir. Evli değilsin, çoluğa çocuğa da karışmamışsın. Senin ihtiyacın olan tek şey kendine güvenmek ve gücünün farkına varmak. Sevmediğin bi yerde, sevmediğin bi bölüm okuyorsan tekrar hazırlan sınavlara, istediğin bölüme geç.