- 25 Ekim 2015
- 19.370
- 99.138
- 40
-
- Konu Sahibi bombycinus
- #41
Bence fazla empatik olma.
O senınle empati yapmıyor gıbı cunku.
Bence fazla empatik olma.Empati yapıp Ona da üzülüyorum Aylarca uğraştığı kişiyi beni kaybedeceği için
24 yaşındayım o da 27. Ben de geleceği düşündüğümde şu an pek güzel bir hayat canlanmıyor. Şu an ümitsizim ama o mutluyken ben de dünyanın en mutlu insanı gibi hissediyorum.Muhtemelen bizden çok küçüksünüzdür. Biz de 8 aydır birlilkteyiz , ikimiz de 37 yaşındayız, ilişkimiz ilk gün gibi, hatta daha çok üstüne katarak ilerliyor. 8 aydır hala 10 dak görmek bile iyi geliyor, sürekli birbirimizden haberdarız, konuşuruz, mesajlaşırız. Yani ben pek ışık göremedim erkek arkadaşınız da, sevmiyor diyemem ama dedeı gibi. Mutsuz olursunuz.
Sen cevap vermeyince kötü hissediyorum vs dedim. O da sana böyle hissettirdiysem özür dilerim, şu sıralar hiç iyi değilim. Seni seviyorum falan dedi. Normalde çok özür dilemez demogoji ustasıdırHarekete bak ya. Acıklama borcluyuz insanlara. Hepımız. Eger degısık farklı bısey varsa buna mecburuz. Paylastıklarımızın hatrına. Ozur dilerim nedir? Dile de neye diliyorsun?
Gitmeni bekliyor gibi.
Yıllarca antidepresan kullanmış. Majör depresyon. Bir yıldır kullanmıyor . Sigarayı bıraktı. Kilo aldı falan
Ama seviyorum o da beni seviyor sevebildiği kadarSağlıksız biriyle uğraşmak çok zor, ilişkiniz de harika gitmiyormuş zaten. bence siz bu işi boşverin.
Mutluyken yaramaz bir çocuk gibi, neşeli, kabına sığmaz, çok eğleniriz. Bana muhteşem hissettirir. Mutsuzken de böyle işte. Sorun şu ki artık genel olarak hep mutsuz gibiMuhtemelen bizden çok küçüksünüzdür. Biz de 8 aydır birlilkteyiz , ikimiz de 37 yaşındayız, ilişkimiz ilk gün gibi, hatta daha çok üstüne katarak ilerliyor. 8 aydır hala 10 dak görmek bile iyi geliyor, sürekli birbirimizden haberdarız, konuşuruz, mesajlaşırız. Yani ben pek ışık göremedim erkek arkadaşınız da, sevmiyor diyemem ama dedeı gibi. Mutsuz olursunuz.
Bu değer verilmeme hissiyle nasıl başa çıkıcam bilmiyorum. Güvenmeyi tercih ettiğim ilk erkekti kendisi.Sevgi karın doyurmuyor malesef. Önce saygı olmalı. Beni görmezden gelen,vakit geçirmeyen bir insanla evlilik düşünülmez bence. 10 dk mesafede 8 aylık ilişki de birbirini görmek için can atarsın. Bahaneler üretmezsin. Şuan evlilik falan düşünmeyin bence. İlla bu ilişkiyi ben yürüteceğim diyorsanız da kendinizi çok kaptırmayın.
Kendimi suçluyorum taktik yapsaydım böyle olur muydu diye. Benim yüzümden.mi böyle olduk diye.Yanlış anlamayın ama sizin ilişkinizde evlilik mantıklı değil. Aynı evi paylaştığınızda sevgiliniz depresyona girince ne olacak? Otele mi gidecek? Aranızda 10 dk mesafe olduğu halde haftada bir görüşüyormuşsunuz... bir de kimse kimsenin terapi merkezi değil ama siz derseniz ki ben zoru severim, orası ayrı.
Kendimi suçluyorum taktik yapsaydım böyle olur muydu diye. Benim yüzümden.mi böyle olduk diye.
benimde vardı böyle biri hayatımda ve ilk sevgilimdi. sizinle yaşlarımız da aynı. sorununuzu okurken kendi yaşadıklarımı düşündüm emin olun ki geçmiyor. karakter ve kişilik meselesi. belli ki sizinki de uymuyormuş. ilgisini azaltması sizi sevmediği anlamına asla gelmez ve ilaç kullanımı da varmış, bu da durumu değiştirir.Kabus görüyorum haberi yok, stresliyim haberi yok, çok mutlu bir haber alıyorum haberi yok. İlla ben arayıp söylersem haberi olacak
taktikle olmaz ki bu işler.Kendimi suçluyorum taktik yapsaydım böyle olur muydu diye. Benim yüzümden.mi böyle olduk diye.
8 aylıkken böyleyse ohhoooo.Merhaba hanımlar. 8 aylık ilişkim var, ilk ilişkim. Erkek arkadaşımın da ilk ciddi ilişkisi. Başlangıçta çok büyük ilgi alaka ile üzerime düşüyordu. Her gün aralıksz mesajlaşırdık, görüntülü aradı, telefonla uzun uzun konuşurduk. O zamanlar hep, ileride böyle olmaz bak, her ilişki rutine biner diye araya sıkıştırırdı.
3. Aydan sonra bir şeyler oldu yavaş yavaş kademeli olarak mesajlar aramalar buluşmalar azaldı. Depresyona giriyor dönem dönem. İşiyle alakalı problemler oluyor arada. O dönemler beni hiç aramıyor. görüşmek istemiyor. Başkasıyla görüşmediğini düşünüyorum, çok arkadaşı yok, memleketinde değil ailesinden uzakta.
Çok yorucu bir işi var,nöbetli.
Ben başlangıçta bu ilgi azalmasını şahsi algılayıp kavga ediyordum ama benimle bir ilgisi olmadığını, yalnız kalmak istediğini beni sevdiğini söylüyor. Günü sorunlarını düşünerek ve uyuyarak geçiyormuş. Cidden mutlu değil..
Sorun şu ki biz evlenmeyi düşünüyoduk. Morali bozukken depresifken benimle sık görüşmek istemeyen, görüştüğümüzde çabuk bitsin isteyen biriyle evlilik olur mu? Bu beni benimseyemediği anlamına gelir mi ? Ben de moralsiz oluyorum ama onun yanında sıkıntılarım gidiyor.
Şu sıralar haftada bir görüşüyoruz evlerimiz 10 dk arabayla. Geçen cumartesi ona uğradım, sana kahve ısmarlayayım diye dışarı çıktık bi saate de ayrıldık. Evde benimle vakit geçirmek istemedi. Seni seviyorum böyle hissettirdiysem özür dilerim ama ben böyleyim diyor.
Ben de onu seviyorum
Sizce bu ikili uzatmaları mı oynuyor?
Hatayı kendinizde aramayın. Sizinle hiçbir alakası yok. Sizi o kadar dibe çekmiş ki artık sağlıklı düşünemiyorsunuz. Böyle biriyle hayatınızı mahvetmeyinKendimi iyice değersiz, diğer kadınlardan eksik, özgüvensiz hissetmeye başladım. Yeterince Cool ve havalı bulmadı demek ki beni diyorum. Ezik gördü herhalde. Peşinden koşmaya değer bulmadı..zaman ayırmaya değer bulmadı. Kenarda bekliyor demek ki dedi herhalde
Daha önce ilişkim olmadığı için kıyas edemiyorum. İlk görüştüğümüz dönemlerde hep böyle olamayız ileride demişti..başka bir kadına da böyle mi yapardı çok merak ediyorum8 aylıkken böyleyse ohhoooo.
Bana da sanki 20 yıllık evliliği ayakta tutmaya çabalıyormuşum gibi geliyor8 aylıkken böyleyse ohhoooo.