Nasıl başlasam bilmiyorum. İlişki içindeyken de buraya yazmayı çok istedim çünkü ayrılmak için cesaretim yoktu ama ilişki hep bir şekilde devam etti. Ben 21 yaşındayım o 23 yaşında. İlk tanışırken sevgili olduktan sonraki 2 3 ayher şey çok güzeldi. Ancak bir süre sonra her gün kavga bana hakaretler küfürler yol ortasında beni tutup sarsmalar selam verdiklerimi dahi kıskanıp beni suçlamalar başladı. Ailesinin içinde sorunlar vardı annesi babasını aldatmış bu olayı öğrendikten sonra çok daha fazla sinirli olduğunu falan söyleyip sanırım bu olayı da kullanarak ne zaman ayrılmaya kalksam beni bir şekilde ikna etti ve ilişkimiz 1 yıl 5 gün sonra bitti. Ama nasıl bitti ?
Her günkü kavgalarımızdan birini ediyorduk. Televizyon izlerken mesajlaşıyorduk ve bir adama çok sinir olduğumu söyledim tvdeki. Bana çok fena kızdı bir adamdan ona nasıl bahsedebilirmişim. Özür dilememi söyledi ben de sinirlenip özür dilerim o kadar istersen yazdım çok sinirlendi aradım ben de bana bağırmaya başladı ben de sessiz olmasını annesinin ablasının duyarsa bağırışmanın büyüyeceğinisöyledim. Bağırmaya devam etti ve yüzüne kapadım. Ben kapandıktan sonra annesi beni arayıp bana " şerefin varsa oğlumun peşini bırak sen şerefsizsin *rospuu *rospuu " diye bağırmaya başladı ben o sırada hala " hanımfendi bir durur musunuz anlatayım siz bilmiyorsunuz" falan diyr anlatmaya çalışıyorum ama kadın bas bas bağırıyor bana en sonunda dayanamayıp kapadım amahayatımda böyle sözleri kendi çevremden duymadığımdan şok içinde kaldım bir süre ve sevgilime yazdım " Bu ne demek oluyor şimdi o kadın bana nasıl bunları diyebiliyor nasıl izin verdin" falan yazdım engelledim. Yaşadıklarımı annem arkadailarım biliyorlar ve hepsi çok mutlu oldular bu olayla o psikoğatı hayatından çıkar diye annem de çok kızdı nasıl insanlar bunlar bak hayatını mahvedeceklerdi diye. İlişkimiz kesinlikle bitti ama 3 4 gün sonra okul açılacak ve ondan bir hareket görürsem yumuşayacağımdan çok korkuyorum. Yazdıklarınızı okuyup soğumak ileride çok daha iyi biriyle olup mutlu olacağıma dair umut etmek istiyorum. Okuduğunuz için teşekkür ederim
Ekleme :Çok üzgünüm dün okulumun olduğu şehre geldim ben gelene kadar bana hep mesajlar attı nerdesin geldin mi napıyorsun falan diye ( annesinin dedikleri ile ilgili hiçbir özür vs yok yazdıklarında sanki sadece siniri geçmiştir gelince düzelir tarzında yazıyordu) üstüne bir de otobüsle geliyorsan ve bana haber vermiyorsan geldiğinde ben bitiricem emin ol falan diye yazınca sinirlendim ve artık annesinin dediklerini unutmadığımı bir daha asla onu istemediğimi yüzsüz gibi hala ben bırakırım diyip de annesinin dediklerinden utanmadığını yazdım. Benim mesajımdan sonra bıraktı mesaj atmayı ama ben şehrin etkisiyle sanırım öyle üzülüyorum ki dünden beri aramamak için zor duruyorum arayıp da annenin dediklerini bana nasıl dedirttin bir özür dilemedin seni hiç mi tanımanışım diye bağırnak istiyorum kendimi çok zor tutuyorum. Okulda da illa göreceğim gördüğümde veya yanıma geldiğinde nasıl davranmalıyım, içimdekileri söylemeli miyim yoksa bitti gitti tarzında umursamaz mı olmalıyım ?
Her günkü kavgalarımızdan birini ediyorduk. Televizyon izlerken mesajlaşıyorduk ve bir adama çok sinir olduğumu söyledim tvdeki. Bana çok fena kızdı bir adamdan ona nasıl bahsedebilirmişim. Özür dilememi söyledi ben de sinirlenip özür dilerim o kadar istersen yazdım çok sinirlendi aradım ben de bana bağırmaya başladı ben de sessiz olmasını annesinin ablasının duyarsa bağırışmanın büyüyeceğinisöyledim. Bağırmaya devam etti ve yüzüne kapadım. Ben kapandıktan sonra annesi beni arayıp bana " şerefin varsa oğlumun peşini bırak sen şerefsizsin *rospuu *rospuu " diye bağırmaya başladı ben o sırada hala " hanımfendi bir durur musunuz anlatayım siz bilmiyorsunuz" falan diyr anlatmaya çalışıyorum ama kadın bas bas bağırıyor bana en sonunda dayanamayıp kapadım amahayatımda böyle sözleri kendi çevremden duymadığımdan şok içinde kaldım bir süre ve sevgilime yazdım " Bu ne demek oluyor şimdi o kadın bana nasıl bunları diyebiliyor nasıl izin verdin" falan yazdım engelledim. Yaşadıklarımı annem arkadailarım biliyorlar ve hepsi çok mutlu oldular bu olayla o psikoğatı hayatından çıkar diye annem de çok kızdı nasıl insanlar bunlar bak hayatını mahvedeceklerdi diye. İlişkimiz kesinlikle bitti ama 3 4 gün sonra okul açılacak ve ondan bir hareket görürsem yumuşayacağımdan çok korkuyorum. Yazdıklarınızı okuyup soğumak ileride çok daha iyi biriyle olup mutlu olacağıma dair umut etmek istiyorum. Okuduğunuz için teşekkür ederim
Ekleme :Çok üzgünüm dün okulumun olduğu şehre geldim ben gelene kadar bana hep mesajlar attı nerdesin geldin mi napıyorsun falan diye ( annesinin dedikleri ile ilgili hiçbir özür vs yok yazdıklarında sanki sadece siniri geçmiştir gelince düzelir tarzında yazıyordu) üstüne bir de otobüsle geliyorsan ve bana haber vermiyorsan geldiğinde ben bitiricem emin ol falan diye yazınca sinirlendim ve artık annesinin dediklerini unutmadığımı bir daha asla onu istemediğimi yüzsüz gibi hala ben bırakırım diyip de annesinin dediklerinden utanmadığını yazdım. Benim mesajımdan sonra bıraktı mesaj atmayı ama ben şehrin etkisiyle sanırım öyle üzülüyorum ki dünden beri aramamak için zor duruyorum arayıp da annenin dediklerini bana nasıl dedirttin bir özür dilemedin seni hiç mi tanımanışım diye bağırnak istiyorum kendimi çok zor tutuyorum. Okulda da illa göreceğim gördüğümde veya yanıma geldiğinde nasıl davranmalıyım, içimdekileri söylemeli miyim yoksa bitti gitti tarzında umursamaz mı olmalıyım ?
Son düzenleme:
ben de cok cok cok benzerini yaşadım inanamıyorum suan
