Bunu Yaşayan Var Mı?

M

mavihayall

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
17 Aralık 2018
387
126
33
27
Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
 
Kuzum inan lisede yada çocuklukta herkes kötü şeyler yaşadı : Ezildi , dışlandı , aşağılandı... birçok şey var herkesin yaşadığı. Herkese özel acılardır bunlar kıyaslanamaz iyi kötü diye az çok diye. Anlıyorum içinizde yük yapmışsınız size bunları yaşatanların eminim acı çektiklerine şahit olmak istiyorsunuz. Ama bakın lisedeki ortaokuldaki insanlar geride kaldı birdaha nerede göreceksiniz ? gördünüz diyelim geçip gideceksiniz muhatap olmayacaksınız. İlaç sizi sadece baskılar sizin kabullenmeye ihtiyacınız var yaşadığınız şeyleri. Meditasyon programını indirmenizi öneriyorum düzenli olarak yaparsanız içsel bir gelişime şahit olacaksınız :) Sadece siz önemlisiniz onlar değil onların yaptığı şeyler söylediği şeyler sizin ezik olduğunuzu özgüvensiz olduğunu göstermez ki kuzum , emin ol diğer taraf senin kadar derin bakmıyordur olaya senin zayıf olduğunu düşünmüyorlardır kısaca sana öyle geliyordur yaşadıklarından dolayı. Kabullenmek zor ama kabullen çevreni değiştir sınır koyarak iyi insanlarla takıl seni üzen kim varsa sil açıklama yapma umursama onlar kim ?
 
mavihayall .!.:
Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
Genişletmek için tıkla...
Burdaki her insan geçmişe takılıp kalıyo bu aslında senin elinde kafanı meşgul edecek şeylerle uğraş hangi ara sbah oldu hangi ara akşam oldu anlama bile hobin varsa uğraş
 
francesca .!.:
Aslında bu yaşta bu kadar ağır şeyler yaşamanız, sizi daha güçlü ve hırslı bir insan haline getirir. Bence olaylara bakış açınızı bu yönde değiştirin. Had bildiren, altta kalmayan biri haline dönüşün. Bu, tamamen sizin elinizde.
Genişletmek için tıkla...
aynen bu şekil olmak istiyorum ama geçmişe dönüyorum niye o zaman böyle olmadım diyorum
 
Herkesin atlatamadığı şeyler var ama saplanıp kalmak ne kadar doğru. Derin bir nefes alıp önünüze bakın artık lütfen.
 
recentpuppet1 .!.:
Kuzum inan lisede yada çocuklukta herkes kötü şeyler yaşadı : Ezildi , dışlandı , aşağılandı... birçok şey var herkesin yaşadığı. Herkese özel acılardır bunlar kıyaslanamaz iyi kötü diye az çok diye. Anlıyorum içinizde yük yapmışsınız size bunları yaşatanların eminim acı çektiklerine şahit olmak istiyorsunuz. Ama bakın lisedeki ortaokuldaki insanlar geride kaldı birdaha nerede göreceksiniz ? gördünüz diyelim geçip gideceksiniz muhatap olmayacaksınız. İlaç sizi sadece baskılar sizin kabullenmeye ihtiyacınız var yaşadığınız şeyleri. Meditasyon programını indirmenizi öneriyorum düzenli olarak yaparsanız içsel bir gelişime şahit olacaksınız :) Sadece siz önemlisiniz onlar değil onların yaptığı şeyler söylediği şeyler sizin ezik olduğunuzu özgüvensiz olduğunu göstermez ki kuzum , emin ol diğer taraf senin kadar derin bakmıyordur olaya senin zayıf olduğunu düşünmüyorlardır kısaca sana öyle geliyordur yaşadıklarından dolayı. Kabullenmek zor ama kabullen çevreni değiştir sınır koyarak iyi insanlarla takıl seni üzen kim varsa sil açıklama yapma umursama onlar kim ?
Genişletmek için tıkla...
çok ama çok sagolun allah razı olsun mesajınız iyi geldi ama işte bana hep ezikmişim gibi davrandılar karşılaşınca haala bakıp bakığ gülüyorlar zoruma gidiyor
 
mavihayall .!.:
Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
Genişletmek için tıkla...
yapcağın tek şey bundan sonra kendine has bir duruşun olsun ve kimseye ezdirme kendini..
 
Canim.imkanin varsa bir hobi bul ozellikle de kitap okumani oneririm. Ne alaka diyebilirsin ama hem kafan mesgul olacak hem de kendini toplum icinde daha iyi ifade edebileceksin . Ozguven eksikligi var gibi geliyor yasadigin olumsuzluklar ozguvenini zedelemis psikoterapi alamasan da kisisel gelisim kitaplari yardimci olacaktir
 
Seni çok iyi anlıyorum. Kendini saygın biri haline getirmen veya saygın biri olman için saygı duyulan bir çocukluk geçirmiş olman gerekir.

Biz hep çocuktur unutur, çocuk o ne anlar diyerek büyütüldük. Maalesef öyle olmuyor. Çocuk beyni unutsa da yaşadıkları ruhunda derin izler bırakarak ömrünün sonuna kadar eşlik ediyor, kişiliğini şekillendiriyor. Değersizlik duygusunu içselleştirmiş olduğun için dalga geçilmesine izin vermiş, kendini savunacak gücü bulamamışsın. Çünkü bir çocuğu anne babasi sevmiyor ve değer vermiyorsa değerli değildir çocuğun gözünde.

Bunun çözümü ne yazik ki psikologlarda psikiyatrlarda değil terapistlerde. Terapistlere de ücretlerinden dolayı kolay kolay ulaşılamayabiliyor.

Sana tavsiyem kendini tanımaya çalış, olumlu özelliklerini bul, yeteneklerini keşfet ve en önemlisi kendini sev ve kabul et. Yaşın kaç ne iş yapıyorsun bilmiyorum ama kendini birilerine sevdirmek için ayrica bir çaba sarf etme. Bırak seni seven seni sen olduğun için sevsin onların işini gördüğün için değil. Umarim kendine uygun bir terapist bulur ve kendine kavuşursun.
 
Devlet hastanesinde nasıl terapi yapmıyorlar anlamadım, belki bu süreçte yapmıyorlardır, yoksa devlette terapi randevusu veriyorlar.
Yaşadığınız şeyler ve böyle hissetmeniz normal çünkü travma yaşayan insanların çoğu ona takılı kalırmış, az ve güçlü olan kısım zincirlerini kırıp yoluna devam edermiş.
Yani nasıl düzelirim diye aynı şeylere odaklanmayın. O dönem hiç olmamış gibi hafızanızda yokmuş gibi rol yapın. Aklınıza gelince o olumsuz düşüncelerin yerine farklı bir şey düşünün hemen.
Niye çünkü günlük enerjimizi olumsuzlara harcarsak tüketiriz ama enerjimizle bir şeyler üretirsek enerjiyi artırırız. Bir deneyin.
Terapistler genelde bilişsel terapi uygular ve olumsuz düşüncenin yerine olumluyu koymayı öğretirler danışanlara. İşte sizin yapacağınız şey de bu. Belki geçmişte başınıza gelenlere engel olamadınız, çocuktunuz, küçüktünüz. Ama şimdi yetişkinsiniz ve artık kendinizi korumalısınız. Nasıl koruyacakmışsınız? O kötü anıları düşünmeyerek, savuşturarak. Eğer bunu yapmazsanız siz de kendinize kötülük yapmış olacaksınız.
İçinizde taşınıdığınız o küçük çocuğu salın gitsin. Siz büyüdünüz, o zamanlar geride kaldı. O çocuğu bu güne taşıyıp hem ona hem kendinize zarar vermeyin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
annem mi suçlu ben mi
Yorumlar
5
Görüntüleme
744
tirami_su
tirami_su
ElifMavi
Mutsuzluk
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
ElifMavi
ElifMavi
ElifMavi
  • Kilitli
İçimdeki Mutsuzluk
Yorumlar
5
Görüntüleme
502
Mune
Mune
P
Okuduğum bölümden nefret ediyorum ama 2. üniversite okumaya korkuyorum. tavsiyeniz var mı?
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
2K
gunestenalelektrigini
G
Z
annemin beyin ameliyatı ve korkularım
Yorumlar
12
Görüntüleme
2K
gulsahdilsah
G
Back
X