Bunu Yaşayan Var Mı?

askitotomsu .!.:
Selviyi hür bir halde yücelten, kederi de sevinç haline sokabilir. (Mevlana)
Allahtan iki dünya mutluluğu isteyin. Allah Kuranda bize bunu öğretiyor:
"Ey kerim Rabbimiz, bize bu dünyada da diğer dünyada da iyilik ve güzellik ver, soyumuzdan salih kullar dünyaya getir."diye dua edenleri örnek gösteriyor
Genişletmek için tıkla...
 
mavihayall .!.:
aynen bu şekil olmak istiyorum ama geçmişe dönüyorum niye o zaman böyle olmadım diyorum
Genişletmek için tıkla...
İyi de, bunu sadece siz mi yaşıyorsunuz? Kimse anne karnından elinde maşayla doğmuyor. Bu yaşadıklarımız sayesinde güçleniyoruz.

Benim de geçmişte yaşadığım bir sürü keşkem var. Ancak ben güçlenmeyi ve kendimi çok güzel korumayı seçtim. Başınızı arkaya çevirdiğiniz sürece hayat zehir olur, daima önünüze bakacaksınız.
 
mavihayall .!.:
Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
Genişletmek için tıkla...
Annemle babam ben 15 yaşındayken boşandı hiç kimse yardım etmedi anneme annem 3 çocuk büyüttü 3 kardeş hem okuduk hem çalıştık şimdi bankada çalışıyorum kızkardeşim bir devlet kurumunda müdürlük yapıyor erkek kardeşim mimar kendi işini kurdu kusura bakma da senin gibi insanlara zerre acımıyorum ben sadece insanların enerjisini emiyorsunuz söylenen herşey bir kulağınızdan girip ötekinden çıkıyor sırf acıtasyon yaparak ilgi çekmek maksat
 
Lisede akran baskısı yaşadım,bitti gitti. Üzerinden 5 sene geçti. Affettim unuttum bitti. Bu beni özgürleştirdi. Dünya üzerinde tek akran baskısı yaşayan kişi sen değilsin.
 
mavihayall .!.:
Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
Genişletmek için tıkla...
Ben yaşadım canım gerek ilkokul gerek lise de. Küçükken geçirdiğim bir kaza sonucu burnumda kırık oluşmuştu. Bayağı kötü bir kırık. Bu sebepten çoğu yerde dislandim. Zor bir ameliyatti ve 18 yaşıma gelmem gerektiğini söyledi tüm doktorlar. Yilarca zorbalığa maruz kaldım. Buda beni içime kapali birisi yaptı. Kendini sevmeyen ortamlara katılmayan erkeklerin alay ettigi dislanan bir kız oldum.
Şu an 29 yaşındayım. Eczacıyim o zorbalara gore oldukca harika bir hayatım var. Geçen lise grubuna eklemişler birisi vay be Sude sen bile anne olmuşsun iş güç kurmuşsun diye birşey yazdı :)) içimden sadece zavallı diyip gülüp geçtim sonra geçmişe dönüp kendime kizdim, degmezdi inan 5 para etmeyen insanlar için kendimi hor görmeme en güzel yillarimi heba etmeye. Güzel insanlar zaten güzel görüyor kuzum. Rabbim karşılaştırsın. Eşimle tanıştıktan sonra çok takintili olduğum burnunu dahi takmadım, hep bana dünyanın en güzel kadını gibi davrandi öyle hissettirdi. Senin için de bu süreç geçici silkelen kendine gel, kendini sev.
Kaldı ki benim de pek ilgili arkamda duran bir ailem yoktu. Karşılarına alıp konussalar bana guvenseler daha farklı olabilirdi ama olan oldu geçmişte takılı kalıp ailemize kızmak bize hicbir şey kazandirmayacak
 
mavihayall .!.:
çok ama çok sagolun allah razı olsun mesajınız iyi geldi ama işte bana hep ezikmişim gibi davrandılar karşılaşınca haala bakıp bakığ gülüyorlar zoruma gidiyor
Genişletmek için tıkla...
Onlar kim ya kim terbiyesizler çevreni degiştir asalaklar
 
amazzon7 .!.:
Seni çok iyi anlıyorum. Kendini saygın biri haline getirmen veya saygın biri olman için saygı duyulan bir çocukluk geçirmiş olman gerekir.

Biz hep çocuktur unutur, çocuk o ne anlar diyerek büyütüldük. Maalesef öyle olmuyor. Çocuk beyni unutsa da yaşadıkları ruhunda derin izler bırakarak ömrünün sonuna kadar eşlik ediyor, kişiliğini şekillendiriyor. Değersizlik duygusunu içselleştirmiş olduğun için dalga geçilmesine izin vermiş, kendini savunacak gücü bulamamışsın. Çünkü bir çocuğu anne babasi sevmiyor ve değer vermiyorsa değerli değildir çocuğun gözünde.

Bunun çözümü ne yazik ki psikologlarda psikiyatrlarda değil terapistlerde. Terapistlere de ücretlerinden dolayı kolay kolay ulaşılamayabiliyor.

Sana tavsiyem kendini tanımaya çalış, olumlu özelliklerini bul, yeteneklerini keşfet ve en önemlisi kendini sev ve kabul et. Yaşın kaç ne iş yapıyorsun bilmiyorum ama kendini birilerine sevdirmek için ayrica bir çaba sarf etme. Bırak seni seven seni sen olduğun için sevsin onların işini gördüğün için değil. Umarim kendine uygun bir terapist bulur ve kendine kavuşursun.
Genişletmek için tıkla...
sagolun yazı için beni anlatmışsınız.Ya mesela havalı rolü yapsam bile içimde bir eziklik hissediyorum yada insanların bakışlarında
 
YasinSudeYagiz .!.:
Ben yaşadım canım gerek ilkokul gerek lise de. Küçükken geçirdiğim bir kaza sonucu burnumda kırık oluşmuştu. Bayağı kötü bir kırık. Bu sebepten çoğu yerde dislandim. Zor bir ameliyatti ve 18 yaşıma gelmem gerektiğini söyledi tüm doktorlar. Yilarca zorbalığa maruz kaldım. Buda beni içime kapali birisi yaptı. Kendini sevmeyen ortamlara katılmayan erkeklerin alay ettigi dislanan bir kız oldum.
Şu an 29 yaşındayım. Eczacıyim o zorbalara gore oldukca harika bir hayatım var. Geçen lise grubuna eklemişler birisi vay be Sude sen bile anne olmuşsun iş güç kurmuşsun diye birşey yazdı :)) içimden sadece zavallı diyip gülüp geçtim sonra geçmişe dönüp kendime kizdim, degmezdi inan 5 para etmeyen insanlar için kendimi hor görmeme en güzel yillarimi heba etmeye. Güzel insanlar zaten güzel görüyor kuzum. Rabbim karşılaştırsın. Eşimle tanıştıktan sonra çok takintili olduğum burnunu dahi takmadım, hep bana dünyanın en güzel kadını gibi davrandi öyle hissettirdi. Senin için de bu süreç geçici silkelen kendine gel, kendini sev.
Kaldı ki benim de pek ilgili arkamda duran bir ailem yoktu. Karşılarına alıp konussalar bana guvenseler daha farklı olabilirdi ama olan oldu geçmişte takılı kalıp ailemize kızmak bize hicbir şey kazandirmayacak
Genişletmek için tıkla...
tam olarak bunları yaşadım o yıllar heba oldum hayattan ne anladım ki diye düşünüyorum.Havalı rolü yapsam bile içimde hala hissediyorum ezikliği yada insanların bakışları ailemin ya sen neydin ki bakışları falan
 
askitotomsu .!.:
Devlet hastanesinde nasıl terapi yapmıyorlar anlamadım, belki bu süreçte yapmıyorlardır, yoksa devlette terapi randevusu veriyorlar.
Yaşadığınız şeyler ve böyle hissetmeniz normal çünkü travma yaşayan insanların çoğu ona takılı kalırmış, az ve güçlü olan kısım zincirlerini kırıp yoluna devam edermiş.
Yani nasıl düzelirim diye aynı şeylere odaklanmayın. O dönem hiç olmamış gibi hafızanızda yokmuş gibi rol yapın. Aklınıza gelince o olumsuz düşüncelerin yerine farklı bir şey düşünün hemen.
Niye çünkü günlük enerjimizi olumsuzlara harcarsak tüketiriz ama enerjimizle bir şeyler üretirsek enerjiyi artırırız. Bir deneyin.
Terapistler genelde bilişsel terapi uygular ve olumsuz düşüncenin yerine olumluyu koymayı öğretirler danışanlara. İşte sizin yapacağınız şey de bu. Belki geçmişte başınıza gelenlere engel olamadınız, çocuktunuz, küçüktünüz. Ama şimdi yetişkinsiniz ve artık kendinizi korumalısınız. Nasıl koruyacakmışsınız? O kötü anıları düşünmeyerek, savuşturarak. Eğer bunu yapmazsanız siz de kendinize kötülük yapmış olacaksınız.
İçinizde taşınıdığınız o küçük çocuğu salın gitsin. Siz büyüdünüz, o zamanlar geride kaldı. O çocuğu bu güne taşıyıp hem ona hem kendinize zarar vermeyin
Genişletmek için tıkla...
bu dönemden önce psikiyatri doktorum terapiye ihtiyacım olduğunu ama psikologların veremediğini söyledi.Bakın mesela havalı rolü yapsam bile içimde hissediyorum ezikliği ya da insanlar ailem hissettiriyor bir şekilde daha kötü oluyorum
 
mavihayall .!.:
bu dönemden önce psikiyatri doktorum terapiye ihtiyacım olduğunu ama psikologların veremediğini söyledi.Bakın mesela havalı rolü yapsam bile içimde hissediyorum ezikliği ya da insanlar ailem hissettiriyor bir şekilde daha kötü oluyorum
Genişletmek için tıkla...
En havalı, en rahat görünen insanların bile ezik tarafları vardır. Bu size özgü değil. İyi şeyler yaptıkça, hayata topluma insanlara iyi izler bıraktıkça o eziklik duygusu gidecektir. Siz yaptığınız her işte en iyisini yapmaya çalışın, farkı görürsünüz
 
mavihayall .!.:
Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
Genişletmek için tıkla...
Yeşim Kuzu'nun instagram sayfasina bakmanızı öneriyorum. Bir de kitabi var EVET DERSENIZ OLUR diye. Bir şifa kitabı bu. Psikoterapistlerin kullandiklari hipnoz benzeri bir yöntem ile insanin kendi bilincaltina inip kötü kayıtları temizlemesi olumlu şeyler eklemesiyle yapılıyor.
 
LOTUS0710 .!.:
Yeşim Kuzu'nun instagram sayfasina bakmanızı öneriyorum. Bir de kitabi var EVET DERSENIZ OLUR diye. Bir şifa kitabı bu. Psikoterapistlerin kullandiklari hipnoz benzeri bir yöntem ile insanin kendi bilincaltina inip kötü kayıtları temizlemesi olumlu şeyler eklemesiyle yapılıyor.
Genişletmek için tıkla...
çok teşekkür ederim hemen takip ediyorum
 
okul hayatımda herkesin mutlaka bir tane ayrılmaz ikili olduğu arkadaşı vardı benimse ne ilkokulda ne ortaokulda ne lisede hiç arkadaşım olmadı çok pasif çok içeride yaşayan bir öğrenci oldum hayatıma bi dallama girdi o saf aptal dönemimde hayatımı hepten berbat etti eğitimimi lise ile sonlandırmak zorunda kaldım ezik büzük bi kız çocuğuydum biliyo musun. çocukken amcamın kızı çok güzeldi 3 yaşında sarışın bıcır bıcır bende 7 yaşlarındayım yanımda onu severlerdi benim başımı bir kere seven tek insan olmazdı ve annesi hep eziyet ederdi etlerimi çekerdi zorla bakkala gönderirdi ailem arka çıkmazdı amcamdan korkusuna falan filan işte. kimsenin hayatı dört dörtlük değil ki herkesin bir dönüm noktası var hayatında benim dönüm noktam o dallamadan kurtulmamla başladı. kendimi geliştirdim ortam yaptım iş hayatım hep yüzüme güldü o beni içine almayan arkadaşlarım üniversiteye gidip bana hava atan yermeye çalışan arkadaşlarım mağazada, çağrı merkezinde çalışırken(yermek için söylemiyorm asla) 18 yaşımda ofis boy olarak girdiğim iş yerinde muhasebeci oldum. hem yönetici asistanı hem muhasebeciyim ve çok şükür işsiz kalsam girecek bi yer mutlaka çıkıyor. çünkü çabalıyorum. olmadıkça zorluyorum. kaybedecek neyimiz var ki canımızdan başka. kendini yapamıyorum diye şartlama yapacağım diye çabala kafanı olmuyor diye kurarsan hiç bişeyin üstesinden gelemezsin.
uzun oldu afedersin ama şunu unutma şu hayata bir kere geliyoruz ve ezilmek için değil yükselmek için yaşıyoruz. modunu yükselt ve yırtık ol biraz savur kendini korkma ortamlara girmekten yanlış kelime kurmaktan. yaşının tadını çıkart hiç bişey için geç olmadan...
 
mavihayall .!.:
Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
Genişletmek için tıkla...
Ben seni anlıyorum benim ne annem ne babam bana baktı cok kotu bir cocukluk gecırdım hayata tutunmaya calısıyorum. Calısıyor musun okuyor musun
 
Şimdi dicem benim derdim senin derdini.. öper olmayacak. Ana baba desen hepsi uçkur derdinde yıllardır. Ölümler dahil çok şey yaşadım ama asla kendimi salmadım. Daha bi çirkef oldum ki ayakta kaldım. Çık şirazeden. En temizi
 
Babam alkolikti rahmetli oldu annem şizofreni hastası. Babasının elinden annesini kesmesin diye zorla bıçağı almaya çalışırken bir taraftan sarhoş babam üstüme yıkılmasın diye uğraşan bir taraftan anne kaç diye ağlayan bir kız çocuğuydum. Dört duvar arasında iki aklı yitik anne babayla 18 yıl yaşadım. ( kardeşim yoktu tutunacak dalım da yoktu. Teyze, hala, amca kimse sahip çıkmadı) Öyle neşeli, oyuncu bir çocuken dha küçücükken gözlerimin feri soldu. Kavgadan gürültüden sabahlara kadar uyumaz okula şiş gözlerle giderdim. Şimdi mesleğim, mutlu bir yuvam, harika bir kocam güzel bir kedi çocuğum var. ( maşallah deyin) ben bugün mutluysam pek çok insan mutlu olabilir. Yeter ki mücadeleyi bırakmayın.
 
bixipuppy .!.:
Şimdi dicem benim derdim senin derdini.. öper olmayacak. Ana baba desen hepsi uçkur derdinde yıllardır. Ölümler dahil çok şey yaşadım ama asla kendimi salmadım. Daha bi çirkef oldum ki ayakta kaldım. Çık şirazeden. En temizi
Genişletmek için tıkla...
çok teşekkür ederim umarım bende bu yaşadıklarım yüzünden intihar etmem daha güçlü bir birey olurum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
annem mi suçlu ben mi
Yorumlar
5
Görüntüleme
744
tirami_su
tirami_su
ElifMavi
Mutsuzluk
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
ElifMavi
ElifMavi
ElifMavi
  • Kilitli
İçimdeki Mutsuzluk
Yorumlar
5
Görüntüleme
502
Mune
Mune
P
Okuduğum bölümden nefret ediyorum ama 2. üniversite okumaya korkuyorum. tavsiyeniz var mı?
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
2K
gunestenalelektrigini
G
Z
annemin beyin ameliyatı ve korkularım
Yorumlar
12
Görüntüleme
2K
gulsahdilsah
G
Back
X