Arkadaşlar inanılmaz gamsız ve tedbirsiz,rahat,nolacak diyen bir komşum var.karsi tarafı ya panikatak yapar yada kanser,o derece.kadının karakteri oyle.yani mesela onun yapmış olduğu ihmalleri ben yapmış olsaydım çoktan başıma işler gelmişti.ama en şaşırdığım şeyse ona hiçbirsey olmuyor.Acaba aman ne olacak ki diye kodladiği icinmi olmuyor,bense panik ve ya bişey olursa diyen biri olduğum icinmi oluyor.duşunce gücümü bu die kafama takıldı.mesela örnek vereyim 1 aylık bebeğini yatak odasina uzakta olan odasında bırakmış,sonra gitmiş yatmış odasında.ay bebek bir ağlıyor feryad figan.sesi sürekli kesiliyor tekrar ağlıyor.bende yeni taşındığım için çok bı samimiyetim yok.neyse heralde mama hazirliyodur dedim.baktim ses kesiliyor tekrar başlıyor,meğer bebeğin ağlamaktan sesi kesiliyormus,ya dedim bu bebegin annesi nasıl duymaz,hemde saate baktım tam yarım saat olmuş aglayali.kostum hemen kapısına vurdum ama nasıl heyecanlıyım acaba anneye mi bişey oldu gibi.neyse baya zilden sonra kapıyı açtı.yaa dedi uyutmuyor diye yatak odama geçmiştimde duymamisim dedi.ben şok oldum evime geçtim.neyse aradan bı zaman geçti yine bebek cilginlar gibi agliyor,heralde annesi vardir dedim,cunku diğer kizinda sesi geliordu,bı baktım bu küçük kız bir bağırıp,bebeğe annem yok anlamiyormusun diye söyleniyor ve beşiği çok sert sallayinca benim nevrim döndü,düşürecek sandım,koştum ziline bastim kapıyı hemen 5 yaşındaki kız açtı,annem evde yok, kardeşim de evde dedi,şöyle içeriye doğru baktım ocağada yemek koymuş gitmiş.ben çok sinirlendim. O ara komsu geldi,geliince dedim ya x,ablası kardeşini ya dusurseydi dedim,yook öyle huyları yok bişey olmaz dedi,e kapıyı hemen açtı ya hırsız gelseydi çocuklara zarar verseydi dedim,yok yaa bişey olmaz dedi.e ocakta yemek vardı ya evi yaksa çocuk dedim,yok yaa o alışkın dedi.zaten hemn geliyorum dedi.ama dikkat etmelisin bence ya olsa dedim.neyse çocuklar biraz büyüdü,10 aylık oldu,bahcede oturuyoruz bı baktım 10 aylık çocuğu,başka komsunun10 yaşındaki kızının eline vermiş gitmiş.ben ayyy dedim çünkü bebek arka üstü dusuyorken ben tuttum.cocugada kızdım,ne alıyorsun eline dedim,bana hep x abla hep bebeği
verirki ben alışkınım dedi.ama düşürüyordun dedim.abla çok ağır geldi bı an dedi.bebekte kilolu bu arada.neyse x in yanına gittim,ya dedim bebek düşüyordu neden çocuğa bebeği verip gidiyorsun deyince bişey olmaz o tutar öyle ya dedi gamsız şekilde.o gün bebek beton zemine ya düşseydi diye hep aklıma geldi.sonra x in söyledikleri geldi.gercektende bu zamana kadar hicbisey olmamıştı.ben asla onun gibi olamam,onun bu tarzını hiç tasvip etmiyorum ama kafama takıldı bu kız hicbisey olmaz inancıyla mi yapior ve olmuyor? Bu düşünce gücümü diye düşündüm.onunla bı misafirliğe gittik mesela 15 dk ya bir çocuğumu kontrol etmeme rağmen çok kotu kafasını vurdu,zemine çarptı ve o gün kusma varmı,bilinci iyimi diye sürekli takip ettim.ben nekadar dikkat etsem de,tedbirli davransamda bende bir ufakta olsa kaza oluyor.mesela 5 yaşındaki kızı sokakta şuan,o alışkın diye yolluyor ciddende olmuyor,kız asansöre biner,iner çokta güçlü bir çocuk.daha neler neler..hayatımda gördüğüm en gamsız insan diyebilirim.kendisinden bu sebeple çok soğudum.
