İyi geceler hanımlar.saatlerdir uyku tutmadı.sorguluyorum kendimi,hayatımı ve genel olarak hayatı.Başıma ağrılar girdi bir sonuca varamadım.Aslında geçici bir durum yani sabah olunca kendimi iyi hissederim büyük ihtimal.ama şu an yazmaya ihtiyacım var.Aslında hep yazarım yazarak rahatlarım.Ama şu anda cevap almaya da ihtiyacım var sanırım.
Yazdıklarımı okuyunca bana kıskanç,kötümser vs.diyenler olabilir.Tüm yorumlara açığım.neyse sadede geleyim.Ben üç çocuk annesi eşinden ayrılmak üzere olan çalışan bir bayanım.Etrafımda bir çok insanın kolaylıkla sahip olduğu imkanlara ben tırnaklarımla kazıyarak sahip oluyorum tabiri caizse.örneğin öğretmenim.ve sene başında müdürle konuştum programım için.“hocam biliyorsunuz durumumu 3 çocuğum var artık ücretsiz izin hakkım doldu.en küçük çocuğum iki yaşında ona yarım gün bakıcı ayarladım.ortanca çocuğum ana sınıfında ve okullar yarım gün özel okula verecek durumum yok.devlet okulu yarım gün.kızımda 12 de çıkıyor yemeğe geliyor.hocam lütfen dersimi öğlene kadar ayarlayın.öğleden sonram boş olsun.bu iyiliğinizi ölene kadar unutmam” dedim.olmaz dedi mümkün değil dedi bi kere nöbetin var yani o gün tam gün okulda olacaksın.o gün olabiliyorsan hergün olursun dedi.bakıcıyı tam gün tut dedi.tam gün tutsam da tek çocuk için geçerli diğerlerini almaz dedim.neyse adam bin dereden su getirdi.dayanamadım ağladım resmen.iki gün sonra okulda aynı benim durumumda yani süt izni bitmiş iki bayana.ama onların tek çocuk.öğlene kadar ders verilmiş ve nöbet yazılmamış olduğunu fark ettim.şok oldum.eşime anlattım her kurumda oluyor bunlar normal falan dedi.arkadaşımın yorumu ise yalaka olacaksın arkadaşım yoksa işin yürümez.oldu.sonucu hiç anlatmayayım mesele bu zaten.en büyük kazığı eşimden yedim zaten.ilk iki çocuğumda çocuklar iki üç aylıkken çalışmaya başladım.üçüncüde de aynı ama bazı sebepler yüzünden ücretsiz izin kullandım.eşimle boşanma sebebim bu temelde.kullanıldığımı farkettim.bir kaç ay para getirmeyince benden kötüsü olmadı.arkadaşlara bakıyorum çoğu 2 yaşına kadar izin kullanıyor ya da 1 yaşına kadar döndüklerinde de sürekli sızlanıyorlar.yok bebekleri çok küçükmüş yok onlara ihtiyacı varmış.
Üçüncü bir örnek gerçekten çok zor durumda kaldığım bir gün hasta değildim ama çocuklar ortada kalmıştı resmen.ayrıntıya gerek yok.durumumu anlattım doktora devlet hastanesinde yok dedi hasta olmayana rapor vermiyoruz.özele gittim yok bu aralar rapor sıkıntı dedi.çocuğun birini yanımda götürdüm birini bir akrabaya bıraktık derken çocukları döke saça okula gittim.geçen günlerde bir arkadaş 1 hafta rapor aldı.döndüğünde geçmiş olsun hastamıydın dedim.“yok ben değilde çocuk biraz hastaydı evde kalmak istedim”muhtemelen tanıdığı bir doktor yazdı.sık sık rapor alır zaten.bi de diyorlarki imkanları olnmayanlar olanlardan ne istiyor anlamıyorum.hiç mi tanıdığın yok git sende yazdır.
Verecek örnek aklıma gelenler bunlar.oh be rahatladım.ertesi gün şanssız hayatıma devam.böyle yazdığıma bakmayın.geçte olsa böyle bir adamdan yani eşim kurtulacak olmama seviniyorum mesela.yalaka olmadığım için kendimle gurur duyuyorum.işlerim yolunda gitmese de güçlü olduğum için ayaklarımın üzerinde durduğum için.ağlayıp sızlanmadığım için de çok mutluyum.
Yazdıklarımı okuyunca bana kıskanç,kötümser vs.diyenler olabilir.Tüm yorumlara açığım.neyse sadede geleyim.Ben üç çocuk annesi eşinden ayrılmak üzere olan çalışan bir bayanım.Etrafımda bir çok insanın kolaylıkla sahip olduğu imkanlara ben tırnaklarımla kazıyarak sahip oluyorum tabiri caizse.örneğin öğretmenim.ve sene başında müdürle konuştum programım için.“hocam biliyorsunuz durumumu 3 çocuğum var artık ücretsiz izin hakkım doldu.en küçük çocuğum iki yaşında ona yarım gün bakıcı ayarladım.ortanca çocuğum ana sınıfında ve okullar yarım gün özel okula verecek durumum yok.devlet okulu yarım gün.kızımda 12 de çıkıyor yemeğe geliyor.hocam lütfen dersimi öğlene kadar ayarlayın.öğleden sonram boş olsun.bu iyiliğinizi ölene kadar unutmam” dedim.olmaz dedi mümkün değil dedi bi kere nöbetin var yani o gün tam gün okulda olacaksın.o gün olabiliyorsan hergün olursun dedi.bakıcıyı tam gün tut dedi.tam gün tutsam da tek çocuk için geçerli diğerlerini almaz dedim.neyse adam bin dereden su getirdi.dayanamadım ağladım resmen.iki gün sonra okulda aynı benim durumumda yani süt izni bitmiş iki bayana.ama onların tek çocuk.öğlene kadar ders verilmiş ve nöbet yazılmamış olduğunu fark ettim.şok oldum.eşime anlattım her kurumda oluyor bunlar normal falan dedi.arkadaşımın yorumu ise yalaka olacaksın arkadaşım yoksa işin yürümez.oldu.sonucu hiç anlatmayayım mesele bu zaten.en büyük kazığı eşimden yedim zaten.ilk iki çocuğumda çocuklar iki üç aylıkken çalışmaya başladım.üçüncüde de aynı ama bazı sebepler yüzünden ücretsiz izin kullandım.eşimle boşanma sebebim bu temelde.kullanıldığımı farkettim.bir kaç ay para getirmeyince benden kötüsü olmadı.arkadaşlara bakıyorum çoğu 2 yaşına kadar izin kullanıyor ya da 1 yaşına kadar döndüklerinde de sürekli sızlanıyorlar.yok bebekleri çok küçükmüş yok onlara ihtiyacı varmış.
Üçüncü bir örnek gerçekten çok zor durumda kaldığım bir gün hasta değildim ama çocuklar ortada kalmıştı resmen.ayrıntıya gerek yok.durumumu anlattım doktora devlet hastanesinde yok dedi hasta olmayana rapor vermiyoruz.özele gittim yok bu aralar rapor sıkıntı dedi.çocuğun birini yanımda götürdüm birini bir akrabaya bıraktık derken çocukları döke saça okula gittim.geçen günlerde bir arkadaş 1 hafta rapor aldı.döndüğünde geçmiş olsun hastamıydın dedim.“yok ben değilde çocuk biraz hastaydı evde kalmak istedim”muhtemelen tanıdığı bir doktor yazdı.sık sık rapor alır zaten.bi de diyorlarki imkanları olnmayanlar olanlardan ne istiyor anlamıyorum.hiç mi tanıdığın yok git sende yazdır.
Verecek örnek aklıma gelenler bunlar.oh be rahatladım.ertesi gün şanssız hayatıma devam.böyle yazdığıma bakmayın.geçte olsa böyle bir adamdan yani eşim kurtulacak olmama seviniyorum mesela.yalaka olmadığım için kendimle gurur duyuyorum.işlerim yolunda gitmese de güçlü olduğum için ayaklarımın üzerinde durduğum için.ağlayıp sızlanmadığım için de çok mutluyum.